Pan's Labyrinth - Guilermo del Toro 9 / 10

Nihayet izleyebildim. Harika bir film. Her şeyiyle. Atmosfer, "gerçek" hikaye ile "kurgu" hikayenin dengesi, alışılmış bir konuyu işleyiş konusundaki yaratıcılık, hayal karakterlerinin içinde bulunulan çağa paralel olarak "karanlık" karakterler olması...

Hayalgücü en basit konuları dahi anlatmak konusunda sonsuz kapılar açıyor.
Her şekilde tavsiye edeceğim müthiş bir film.

Pan'ın Labirenti'ni bu kadar başarılı bulmayan nadir izleyicilerdenim sanırım. Bana göre Harry Potter'ın herhangi bir bölümünden daha iyi bir film değil bu. Hoş, sevimli, eğlenceli. Ama o kadar. 🙂

Valla ben onu bi kere izlemeye kalktım ilk yarım saat o kadar ağır işlediki uyumuşum. Son 25 yılın en iyi fantastik yapımı seçilmesi gazıyla bakmıştım. Devasa bir de orjinal afişi var elimde ama hala filmi tamamlayamadım a dostlar.

Ben de pek sevmem. Ama tekrar izlemem lazım, fikirlerimin değişeceğini düşünüyorum nedense.

Pan'ın Labirenti'ni bu kadar başarılı bulmayan nadir izleyicilerdenim sanırım. Bana göre Harry Potter'ın herhangi bir bölümünden daha iyi bir film değil bu. Hoş, sevimli, eğlenceli. Ama o kadar. 🙂

Yani bu lafı başkası etse öyledir ona göre der geçerim ama sen yapma be Görkem, bu ikisi Mikimaus ile 300 kadar apayrı düzlemdeler. Etme eyleme.

Pan'ın Labirenti'ni bu kadar başarılı bulmayan nadir izleyicilerdenim sanırım. Bana göre Harry Potter'ın herhangi bir bölümünden daha iyi bir film değil bu. Hoş, sevimli, eğlenceli. Ama o kadar. 🙂

Yani bu lafı başkası etse öyledir ona göre der geçerim ama sen yapma be Görkem, bu ikisi Mikimaus ile 300 kadar apayrı düzlemdeler. Etme eyleme.

Ben hiçbir şekilde benzeyen filmlerdir demedim sickman. Kendimce verdiğim not bağlamında eşit tuttum. Bana göre ikisi de 6,5-7/10'dur. Ki bambaşka düzlemde olduklarına katılmıyorum. Gözden kaçmayacak ortaklıklaır vardır. Sadece metinlerinin zenginleştirilmelerindeki tavır farklıdır. İkisi de fantastik sinema örneğidir. İkisi de bir çocuğun bedelini ödeyerek büyümesini, olgunlaşmasını konu alır. İkisi de farklı, bambaşka dünyalar sunar. Farkları, Pan, konuya ciddi, bir parça düşündürmeyi amaçlayarak yaklaşır. Harry'nin amacı düşünsel derinlik değil salt eğlence ve heyecandır. Biri metnini düşünsel tercih ve eylemlerle, diğeri, eğlenceyi ve gerilimi odak alan olaylarla zenginleştirir.

Pan'ın Labirenti'ni bu kadar başarılı bulmayan nadir izleyicilerdenim sanırım. Bana göre Harry Potter'ın herhangi bir bölümünden daha iyi bir film değil bu. Hoş, sevimli, eğlenceli. Ama o kadar. 🙂

Yani bu lafı başkası etse öyledir ona göre der geçerim ama sen yapma be Görkem, bu ikisi Mikimaus ile 300 kadar apayrı düzlemdeler. Etme eyleme.

Fazlasıyla katılıyorum.
Filmin geçtiği dönem ve coğrafya ile birlikte değerlendirmek gerekiyor bence. Bu bile Harry Potter'dan ayırır filmi.
Bir kere film fantastik bir film değil bana kalırsa zaten. Sadece fantastik birtakım hayal öğelerini kullanan gerçekçi bir film.
Filmin fantastik karakterlerini mitolojik olarak incelersek çok ciddi alt metinler çıkacağına inanıyorum fakat bunu yapmasak bile kızın gördüğü masum hayallerin dahi "korku" öğeleriyle bezili olması dönemin ruhuna ilişkin önemli göndermeler yapıyor düşüncesindeyim.

Faşizm'e karşı verilebilecek mücadelenin olmazsa olmaz bir boyutu olan düşünce ve hayalgücüne gönderme yapan bu film faşizmin neden yenilemediği (hala birtakım mekanizmalarının var olduğunu kabul edersek) ile ilgili bir fikir de veriyor bana kalırsa. Mücadeleyi fiziki bir mücadeleyle sınırlamanın ötesinde, masum hayaller kurmaya da ihtiyacımız var. Ophelia bunu simgeliyor sanırsam. Benim algıladığım buydu.

Pan's Labyrinth - Guilermo del Toro 9 / 10

Nihayet izleyebildim. Harika bir film. Her şeyiyle. Atmosfer, "gerçek" hikaye ile "kurgu" hikayenin dengesi, alışılmış bir konuyu işleyiş konusundaki yaratıcılık, hayal karakterlerinin içinde bulunulan çağa paralel olarak "karanlık" karakterler olması...

Hayalgücü en basit konuları dahi anlatmak konusunda sonsuz kapılar açıyor.
Her şekilde tavsiye edeceğim müthiş bir film.
Ben de izlediğim zaman bayağı sevmiştim.

The Burning Plain/ Guillermo Arriaga

Uzun zamandır film dahi izlemiyordum. Bu filmle yeni bir başlangıç yapmam tam isabet olmuş. Arriga'nın Inarritu'ya yazdığı senaryolar çok iyiydi, kötü bir film beklemiyordum ama beklediğimden de çok daha iyi çıktı. Hikaye yine çok sade ama hikayenin nasıl kurgulandığı ve aslında hikayelerin değil onların anlatılış biçimlerinin güzel olduğu gerçeğine tekrar şahit oldum. Kurgunun ritmi an be artarak ve olaylar birbirinini bütünleyerek gidiyor film boyunca. Ayrıca bazı sahneler beni çok fazla etkiledi ve filme biraz daha bağlanmamı sağladı. Bütün bunlarla birlikte Charlize Teron'un karakteri öylesine ete kana büründürülmüş ki, çok iyi hissettirilmiş.

The Reader/ Stephen Dalry

Bu filmi de çok sevdim. Üst üste iki iyi film izlemenin de hazzını bilenler bilir.

The Reader.... Son yılın gizli başyapıtı. Enfes bir film.

Çok tatlı bir festival filmi.

içinde De niro'nun yanı sıra Bruce Willis, Sean Penn ve bi kaç süpriz ismi daha barındıran biraz yavaş başlayan ama sonra çok güzel ilerleyen. Süper bir finale sahip sessiz sedasız ortalarda gezinmiş bir film.

İddasız bir biçimde, festival filmleri havasında kurgusu ile Hollywood'da oyuncu, menejer, yapımcı üçgenini tüm kirli yüzüyle komik bir biçimde ele almış. 7/10
Sevgili Beetlejuice'un bu yorumuna istinaden filmi izledim. Biraz önce bitti sıcağı sıcağına yorumlamak istedim. Ben malesef filmden pek etkilenmedim, hatta filmin konusu film yapımı ve başroldeki karakter bir yapımcı olmasaydı filmi bir yerden sonra izlemeye devam etmezdim. En ilgi çekici yanı işin merkezinde filmlerin ne şartlarda çekildiği, orada nelerin döndüğünü öğrenmek oldu. Yinede bu fonda geçen hikaye beni yakalamadı, yazan adam belli ki çok sabırlı bir insan olsa gerek ki yazdığı karakterler olaylara tepki vermeden öylece izliyorlar. Öte yandan filmin iniş ve çıkışları, anahtar noktaları bence zayıf beni yeterince merak, heyecan içinde bırakamadı. Birde benim espri anlayışım genele göre biraz daha düşük olduğundan belki gülünecek yerlerde gülmedim o yüzden sıkıcı geçti bilemiyorum. Filmi sevdiğimi pek söyleyemem. Filme verdiğim puanda ise +1'i bana film yapım sürecini ve cannes'i gösterdiği için veriyorum yoksa bir puan daha eksik olurdu.

5/10

Abi cannes burnunu dibinde atla minibüse git 🙂 Bi de sen festival filmlerini bilmiyon 🙂 böle olurlar genelde. Naif. Şaka bi yana, valla sanırım Entourage dizisinin "aşırı fanı" olduğum için sanırım filmi sevdim. -mini spoiler-Bruce willis'in bomba sakal sahnesinde, Sevgili barton fink turturonun denyo menejer karakteriyle, yine willis'in ne kadar şerefsiz bi oyuncu olduğunu gösteren sahnelerde feci eğlendim ben-mini spoiler bitti-

watchmen i izledim, çok beğendim çook.

Hunger - Steve McQueen - 8 /10

Filmden az da olsa ajitasyon bekliyordum ele aldığı konu itibariyle, biraz çekinerek izledim,
fakat bu denli sert bir konu bu denli naif anlatılabilir diyorum.
Son 30 dakikası tam bir yönetmenlik dehası diyebilirim.
Açlığı ve açlık grevinin psikolojisini müthiş bir oyunculuk katkısıyla iliklerde hissettiriyor.

The Wrestler

10/10

Böyle bir film yapsam, çok rahat ölebilirim. Hani, kafam bayağı rahat olurdu.

Böyle yıkık, dökük hayatların hikayelerini hastalıklı bir biçimde zevk alarak izliyorum. Bu acayip bir şey. Filmin virane karakteriyle yavaş yavaş dost olurken bu 115 dakikalık acıklı hikayede yönetmen hiçbir duyguyu sömüryor. Delikanlı gibi yani. Halbuki bu hikaye başkalarının eline geçse nasıl da sündürürlerdi. Son dönemde art arda iyi filmler izliyorum. Ne mutlu bana..