güzel yazı olmuş, filmi izlemedim ama ingilizler işgalcidir ve yunanlar da katliam yapmıştır, tarih okuyan az çok tarih bilgisi olan bunu bilir zaten, ki bristol raporunda da bu yer almaktadır, kurtuluş savaşı sonrasında amiral bristol amerikadan geldi, bağımsız bir göz ile bu durumu raporunda yansıtmış yunanların katliam yaptığını ve azınlık olduklarını dolayısıyla haksız olduklarını belirtmiştir.

Zaten bilinen şeyler, gerçi biz kendi tarihimizi ters düz etmekten yabancılara fırsat vermiyoruz ki zaten.
Bu gün yeni bir şey daha öğrendim, ilginç gerçeklerden bir tanesi, kanım dondu.
"Atatürk Arabistanda 48 kere Lawrance ile görüşmüş ve Arapları kışkırtan Lawranceyi yıllardır arayan kendi hükümetine yani osmanlıya bildirmemiş. Büyük vatan hainliği" diye 🙂
Sayısı bile belli 48 ...

Ne yapalım sorgulamayalım mı? Kendimizi övelim mi sürekli? Şu "ülkeyi kötüleyenler başarılı oluyor" lafı kadar saçma bi klişe görmedim, duymadım. Tamam batı oryantalizmden hoşlanır ama kendi yaptıkları filmlere veya diğer sanat eserlerine bi bakın öncelikle. Özeleştiri konusunda bize tur bindirmiş durumdalar malesef. Hep söylüyorum gazla çalışan bi milletiz. Soner Yalçın gibiler de bu damarımızdan yapıştı yıllardır emdikçe emiyor, emdikçe emiyor.

Bence sen yanlış anlamışsın, ben okuyunca bu dediklerinizle bağdaştıramıyorum. Yoksa bende hep kızarım, şöyle büyük milletiz, biz şöyle iyi yaparız laflarına. Öz eleştirimiz zaten sıfır. Bu ülkede herkes yaptığı hatanın farkına varınca, eyvallah hata yapmışım deyip dönse zaten bu konumda olmazdı ülke.

Güzel bir tespit yapmış Soner Yalçın. Daha önce başka yerde yazmıştım. Russel Crowe böyle bir film yapmakla ciddi risk aldı aslında. Her şey bir yana adamın aldığı bu risk bende büyük bir saygı hissi oluşturdu. Yabancı forumlarda, Youtube'da fragman ve tanıtım videoları altında bazı olumsuz mesajlar gözüme çarpmıştı. Elbette tarihi kuyruk acısı olan malum ülkelerden geliyordu bu tepkiler. Russel Crowe gibi başarılı bir oyuncu bu tepkilerin geleceğini biliyordu elbette buna rağmen böyle bir projeye imza attı.
Şovenizme ben de karşıyım. Hamaset edebiyatından hazzetmem. Milletçe bulunduğumuz durum ortada. Hal böyleyken aç tavuk kendini buğday ambarında görür misali böbürlenmelerimizi hiç ciddiye almam. Ancaak şu da var. Milletçe çok ciddi bir önyargı ve dışlanma ile muhatap olduğumuz gerçeğini de yadsıyamam. Bu milleti eleştirmek hatta eleştirmenin ötesinde yerin dibine batırmak prim yaparken, milleti yüceltenler nedense görmezden geliniyor. Çok hatalarımız var, çok eksiklerimiz var doğrudur. Ben şahsen dünya üzerinde hiç bir milleti diğerinden üstün ya da seçkin görmem. Neticede hepimiz insanoğluyuz, aynı bokun soyuyuz. Sadece iyi yönetilen toplumlar var bir de kötü yönetilen toplumlar var. Neyse dalmayalım bunlara. Sosyolojik mevzular derin.

En büyük ihaneti biz kendimize yapıyoruz aslında. Hani derler ya Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur diye.. Aslında Türk'ün en büyük düşmanı yine kendisi. Bunun bir farkına varsak her şey daha güzel olacak. Bu yüzden bu güzel ülkemizde hiç bir başarı cezasız kalmıyor, hiç bir ihanet de mükafatsız bırakılmıyor. Her şey bir yana önce bunu çözelim...

Satılmamış ve vicdanını yitirmemiş herkesin bu milletin yaptığı onurlu varolma savaşına saygı duyacağını düşünüyorum...
Onun dışında görüş bildiren ya işbirlikçi yada yemini başkalarından alıyordur.
Aklıma, Hitlerin "Kavgam" adlı kitabında okuduğum bir bölüm geldi.
" Almanya'yadaki gazeteleri okuduğumda hiç bir sanat ifade etmeyen eserlerin yükseltildiğini, modadan, diğer programlara kadar içi boş eserlerin yükseltildiğini gördüm. Sonra araştırdıkça; o boş sanat eserini yapanların Yahudi, onların yayınlayan gazete patronlarının gizli ortağının yahudi olduğunu gördüm. Almanyanın evlatlarının yaptığı eserlerin ise; birkaç küçük satırda yayınlandığını, bazen değersiz görüldüğü ve alay edildiğine şahit oldum... " ana fikir buna benzer bir ifade geçiyordu....

Ülkemizde olan durum da budur. Bu millete ait bir haber yapacağız diye medyanın ödü kopuyor. Ha, Yahudi anlamında söylemiyorum. Onların olduklarını düşünmüyorum...
Ama onlardan daha tehlikeli; İşbirlikçi ve torosçu 🙂 olduklarını, Türk milletinin algısını, tv'den medyaya kadar, sosyal medyadan başka alanlara da dahil ( eğitim, sanat, bilim vs ) tamamen kuşatıldığını, büyük bir perdeleme olduğunu düşünüyorum....:)

Bu aslında; güzel bir proje konusudur... Uzun süre önce bununla ilgili " Kuşatma " adıyla bir senaryoya başlamıştım. Halen yazmaya devam ediyorum...

Türkiye'de aslında vampirlerin bulunduğu karanlık düzenin krallarıyla, saf ve hiç bir şeyden haberi olmayan " Aziz Nesin'in bile uyandırmaya kıyamadığı " güzel Milletimin "Kanlı " bir savaşı var...
Tarih kimin kazanacağını zamanla gösterecektir...
Bize düşen ise; ne tarafta yer alacağımıza karar vermek...

kuzeydeniz eyvallah, güzel yorum. Kavgam'ı okumamıştım ama güzel bir alıntı yapmışsın.

kuzeydeniz eyvallah, güzel yorum. Kavgam'ı okumamıştım ama güzel bir alıntı yapmışsın.

Teşekkür ederim. Sevgiyle. Kavgam'ı okuduğunuzda aslında aynı tezgahın çoktan ülkemiz içinde kurulduğunu göreceksiniz:) Fikir olması için tavsiye ederim.
Tekrar sevgiler.

Dokunaklı bir hikaye gibi dursa da klişeden kurtulamamış bir film olmuş "Son Umut". Tahminim Russell Crowe ilk yönetmenlik deneyimini asgari risk alarak yapma yolunu seçmiş ve bunun için hem ülkesi Y.Zeland-Avustralya hem de Türkiye'de belli bir oranda ilgi çekebilecek bir senaryo kullanmış.

Hikayede çok boşluklar var. Bu nedenle olaylar, tesadüfler üzerinden birbirine bağlanarak akıyor. Film çok aceleye getirilmiş. Bunun nedeni muhtemelen 2015 tarihinin çanakkale savaşının yüzüncü yıldönümü olması ve bu konuyu işleyecek türk filmlerinin vizyona girecek olması olabilir. Bu da Russell ın filmi erkene almasına neden olmuş olabilir. Filmi izlerken bunu anlayabiliyorsunuz.

Soner Yalçın'ın yazısına gelince. Herkesin tatmin olma eşiği farklıdır. Soner Yalçın'ın tatmin olması için bir iki zorlama mesaj yeterli olmuş.

Sinema ile uğraşanların yönetmenlerin ve senaristlerin çok iyi bildiği iki şey vardır. Mesaj verme kaygısı ile senaryo yazılmaz. İkincisi de, "anlatma, göster" ilkesidir.

Şahsi kanaatim, senaryodaki bu kısımlar sonradan eklenmiş, muhtemelen Russell'ın Türkiye'ye yaptığı ziyaretlerden sonra senaryo biraz değişmek zorunda kalmış. Yoksa bu kadar zorlama bir sahne ancak bizim yeşilçamın yaptığı Turgut Özakman tarzı filmlerde yer alırdı.