Merhaba Arkadaşlar,
Bir türlü işin içinden çıkamadım. Mesela karakterimiz odasında oturuyor. Sonra zaman değişmeye başlıyor. Karakter farklı zamanlarda kendisini görüyor. Bir kısmı yine odada görüyor kendini. Bir kısmında oda dışında ama hepsinin kadrajında kahramanımız şimdiki haliyle var. Çekimleri greenbox gibi düşünün. Karakter hayalet gibi kendi geleceğini izliyor.
Aslında neredeyse plan değişmeden çekilecek bir sahne... Diğer görüntüler greenbox ile yerleşecek. Sizce tek sahnede mi anlatmalıyım. Yoksa hepsini ayrı ayrı, sahnelere mi bölmeliyim ?
kendin çekeceksen ,kafana göre takıl... 🙂
anladığım kadarıyla,tek sahne olsada ,tek açıdan çekemezsin.sahnelere bölmen en mantıklısı...
kendin çekeceksen ,kafana göre takıl... 🙂
anladığım kadarıyla,tek sahne olsada ,tek açıdan çekemezsin.sahnelere bölmen en mantıklısı...
Kendim çekmeyeceğim. Teknik kurallara hangisi daha uygun diye öğrenmek için sordum. Çünkü daha önce bu tarz bir sahne yazmam gerekmemişti.
Merhaba Arkadaşlar,
Bir türlü işin içinden çıkamadım. Mesela karakterimiz odasında oturuyor. Sonra zaman değişmeye başlıyor. Karakter farklı zamanlarda kendisini görüyor. Bir kısmı yine odada görüyor kendini. Bir kısmında oda dışında ama hepsinin kadrajında kahramanımız şimdiki haliyle var. Çekimleri greenbox gibi düşünün. Karakter hayalet gibi kendi geleceğini izliyor.
Aslında neredeyse plan değişmeden çekilecek bir sahne... Diğer görüntüler greenbox ile yerleşecek. Sizce tek sahnede mi anlatmalıyım. Yoksa hepsini ayrı ayrı, sahnelere mi bölmeliyim ?
Mekan değişmedikçe sahne değişmez diye biliyorum. Planlar zaten çekim senaryosunda belirlenir. Bence hepsini tek sahnede yazman gerekiyor. Kameranın oda dışından olup olmayacağına da yönetmen karar verir. Odanın dışından bir görüntü olmak istiyorsan, mekan değişeceğinden sahne de değişmeli. Sen hiç çekim kısmını düşünme, senarist olarak mekan değişiyor mu değişmiyor mu, onu düşün.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
tek sahnede yazılırmı....
açılıma gidelim 🙂
adam düşünceli oturuyor ... vs. sahne 1
adam başka mekanda vede geçmiş zaman.mekan açıklaması,haraketler..vs. sahne 2
adam aynı odada ama geçmiş zaman.mekan açıklaması,hareketler... vs sahne 3
şimdiki zaman.geçmiş biter ve adam kalkar gider falan filan... vs. sahne 4
gibi gibi....
nasıl tek sahne.
Anlıyorum. O halde ben sahneleri duruma göre ayrı ayrı yazayım. Herkese teşekkürler.
tek sahnede yazılırmı....
açılıma gidelim 🙂
adam düşünceli oturuyor ... vs. sahne 1
adam başka mekanda vede geçmiş zaman.mekan açıklaması,haraketler..vs. sahne 2
adam aynı odada ama geçmiş zaman.mekan açıklaması,hareketler... vs sahne 3
şimdiki zaman.geçmiş biter ve adam kalkar gider falan filan... vs. sahne 4
gibi gibi....
nasıl tek sahne.
Hocam zaten orada eklemişim daha ilk cümleden, mekan değiştiğinde sahne de değişir diye. 🙂 Ben hepsini tek sahnede yaz derken, "Adam kendini otururken görüyorsa" filan diye düşündüm. Ve şunu da eklemek gerek, bahsettiğin sahne 3 ile sahne 4 aynı mekanda ise ve arka arkaya geliyorsa, farklı sahneler olarak geçmez. Flashback ise belirtilir, değilse bunun için ayrı sahne yazılmaz.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
Sahneyi oluşturan iki ana unsur zaman ve mekandır.Zamanın ve mekanın değiştiği yerlerde sahne de değişir.Fakat sizin senaryonuzda mekan değişmeden zaman değiştiği için aklınızda soru olması normal.
Bazı senaryo yazarları mekanın değişmediği ama zamanın değiştiği ,yani bir nevi flashback, (sizin örneğinizde geleceğe de bakıyor) durumlarda mevcut sahnenin içine flashback diye not düşerler.İster orada yazarsınız ister başka bir yerde.Fakat en sağlıklısı senaryoyu anlama ve anlatma açısından zaman değişip mekan sabit kalsa bile ayrı bir sahnelendirme yapmaktır.Tabi bu benim fikrim.Farklı yöntemler de yapılabilir.
diyelimki adam ,çayını yudumlarken vcd yi takmış eski anılardan video izliyor...
tv deki görüntüleri aynı sahneyemi yazacaksınız...
ailesiyle piknik yapıyor.kızı oğlu eşi babası annesi, kendi kamerayı tutmuş ve yaşanan olaylar.
sonuçta tv deki olaylar bile birkaç sahne eder...
konu ilgimi çektiği için şöyle bişe yazdım. tek mekanda geçen, tek bir sahnede; üç ayrı zamanda ahmet...
iç-ahmetin odası -gündüz
perdeleri sımsıkı kapalı, komidinin üstündeki masa lambasının loş ışığı ile aydınlık bir oda. ahmet kırmızı gömleği ile odadaki koltukta tek başına oturmaktadır. duvardaki led Tv'de danslı bir klip. kumandayla tv'yi, elleriyle yüzüne kapar, ruh hali sıkıntılı... kapı tıkırtısı ile irkilir. kapının dışından kilide bir anahtar sokulup şıkırtıyla kapı açılır. elinde günlük gazete içeri bir karartı girer. koltukta oturan ahmet şaşkınlıkla içeri giren kendine bakar. üstünde aynı kıyafeti kırmız gömlek önünden günlük gazetesini okuyarak, koltukta oturan kendini görmeden, odanın köşesindeki resim şövalyesinin önüne gelir. elindeki gazeteyi komidinin üstüne bırakır. palet ve fırçayı eline alır. resim şövalyesinin üstündeki tuvale bir iki fırça dokunuşu ile memnun bir ifade geriye bir adım atıp eseri inceler. tuvalin altına imzasını atar. palet ve tuvali yerine koyar...koltuktaki ahmet ilk şaşkınlık sonrası olup biteni merakla incelemektedir. ressam ahmet (!) odanın iç kapısından başka bir odaya geçer. musluk, şu şırıltısı belliki banyoya geçti. koltuktaki ahmet ayağa kalkar, şövalyedeki tuvale bakar. tuvalde ilk türk kainat güzeli Keriman Halis'in siyah, beyaz bir portresi çizilmiştir. altındaki imzaya irkilerek bakar "ahmet 1940" çiziktirilmiştir. hemen komidinin üstündeki günlük kırmızı puntolu cumhuriyet gazetesini alıp tarihine bakar. "4 temmuz 1940" başlık ise "macaristan sulhu tercih etti" odanın penceresi güçlü bir rüzgarla birden bire açılır. Perdeler havada uçuşur. Pencere ardına kadar açılmıştır. Pencereyi kapamak için yanaşır. Dışarda kendini tekerleksiz bir motor sürücüsü olarak aynı kıyafetle havada görür. (greenbox saolsun) penceredeki Ahmet, motordaki kendine hayretle bakar, donakalmıştır. Motor sürücüsü Ahmet muzipçe, pencerede kendine bakan kendi ahmete bir göz kırpar, ara gazı vere vere ortalığı tozu dumana kata kata, evlerin çatıların üzerinden bir iki çatı kiremitine de çarpa çarpa gözden kaybolur. şaşkınlığını atlatıp pencereyi kapatır …Bir sifon sesi işitir….
Benim için SAÇMA fikir yoktur, herkesin fikrine saygı duyarım. Sadece bazıları ilgimi çekmeyebilir.
diyelimki adam ,çayını yudumlarken vcd yi takmış eski anılardan video izliyor...
tv deki görüntüleri aynı sahneyemi yazacaksınız...
ailesiyle piknik yapıyor.kızı oğlu eşi babası annesi, kendi kamerayı tutmuş ve yaşanan olaylar.
sonuçta tv deki olaylar bile birkaç sahne eder...
Ben de size katılıyorum.Televizyondaki görüntüler benim fikrime göre ayrı yazılabilir.Çünkü televizyondaki görüntülerde farklı imajlar,farklı sesler vs kullanabileceği için ayrı yazmakta fayda var.Aslında bahsettiğimiz senaryomuzun anlaşılabilirliği.Kendimiz çekeceksek bunların hiçbir kuralı kalmayabilir.
"Çayını yudumlarken televizyonda eski bir tarihten kalan video görüntülerini izleyen kahramanımız, üzüntülü bir şekilde televizyona bakar."
Yukarıdaki cümle gibi bir cümle benim tercihim olur.
Karakterin, bulunduğu mekandan geleceğinin farklı mekanlardaki, farklı varyasyonlarını görüyor. Bunu göstermek çok basit. Büyücülerin kullandığı beyaz küre. Ama çok klişe değil mi? Değiştirelim o zaman.
Dışarıda yağan yağmurdan dolayı eski tip 4'e bölünmüş pencereden aşağı doğru akan damlalar, duvarda ay ışığından dolayı bir gölge oluşturur. Karakterin bu gölgede yağmur damlarının yavaş yavaş akışını izlemeye başlar. Dalgaların bu hareketlerinden yavaş yavaş bir ekran oluşur. pencerenin birinci karesinde ilk geleceğini görmeye başlar. daha sonra 2,3 ve 4 onu takip eder.
adamlar 3 yıl önce konuşmuş akman. şu an evli ve çocuklu dahi olabilirler.