sinemanyak, yaşın çok fazla değilse ve üniversitede çok bunaldıysan, üniversite sınavına tekrar girmeyi deneyebilirsin. Ben öyle yaptım. 22 yaşındayken üni. 'de bütün derslerden gümlemiştim. ÖSS tekrar girdim Anadolu Üniversitesi İşletme bölümünü kazandım, 4 yılda bitirdim. 26 yaşında mezun oldum ama diploma elimde. Animasyon vs. programları da hobi olarak kullanıyorum. Eğitim setleri filan aldım. Meslek başka hobi başka.

"Yani bu aşamadan sonra tekrar sınava hazırlanıp iyi bir sinema tv(güzel sanatlar fak.) bölümüne girmenin kolay olmadığını düşünüyorum." demişsin, ama kafana koyarsan yaparsın. Mesela ben öyle yaptım. Karar verdim ve uyguladım.

Bu ilk mesajda bahsi geçen konuyuda ben açmıştım zamanında. Şimdi bunuda görünce duygulandım. Döndüm diğer konuyada baktım uzun uzun hepsini tekrar okudum. Ve hayat yine şaşırtmadı, hiç beklenmedik şekilde ilerledi. İleriyi görebilmek, tahmin edebilmek güzel şey fakat hep görmediğiniz kadarı daha büyük oluyor ve oralarıda görmeye başladıkça eskiden almakta zorlandığınız kararlar, içine düştüğünüz ikilemler artık bir önem bile içermiyor. Neyse böyle lafı uzatmanın yeri değil şimdi burası. Ben buraya ne yaptım ne ettim onu yazmaya girmiştim.

İletişim bölümünü bırakmak üzerine çok şey söyleyemem sana belki ama yinede sinema için bir bölüm bırakmak üzerine söyleyecek çok şeyim var. Ve bunu para, yaş, iş, sektör kaygıları olmadan yapacağım. Yani biraz öznel olacak ister okursun ister hadi ordan der geçersin...

2010 yılında Anadolu Üniversitesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri bölümünü kazandım. Bölüm hayal kırıklığı değildi açıkçası çünkü sinema aklımın her köşesini o kadar çok doldurmamıştı henüz. Yalnızca fotoğraf çekmeyi seviyordum. Bölümü ise bilerek ve isteyerek yazmıştım. Ancak ilerleyen zamanda ait olmadığım bir yerde olduğumu hissettim. İlk önce herşeyi bölüme bağladım. Bölümünle uğraştım, sinema televizyona geçiş yapmak fikirleri düştü aklıma. Okulu bırakmak yerine 3.30 ortalama tutturup çift anadal yada 3.00 ortalama ile yandal yapılabiliyordu. Bunun için derslere asıldım. Asıldıkça boğuldum, stresten, boşluktan başka hiçbirşeyin sahibi olamadım. Bu arada okul kütüphanesindeki sinema kitaplarını hatmettim. (Zengindir AÜ kütüphanesi ne ararsan vardır içeride.) Aradan aylar geçti tabi, bir yıl bitti diğeri başladı, o b itti diğeri... Bu süre içerisinde farkettim ki benim amacım sinema-tv okumak da değil. Bu bölümü okuyanlarla çok içli dışlı oldum. Birlikte birşeyler yaptık yada yapmaya çalıştık. Anlattıklarını dinledim, anlattım dinlediler... Ve karar verdim sinemada üretmek için herhangi bir bölüme ihtiyacım yok. Zamana ihtiyacım var. Rahat bir çalışma ortamına, sevdiğim ve anlaşabildiğim bir çevreye, ruhu olan bir ekibe ve daha nice bu tür duygusal bazlı şeylere...

Ve okulu bıraktım. 3. sınıfta hemde. Çünkü benim tanıdığım, düşünebildiğim, oturabildiğim, okuyabildiğim, gezebildiğim, üretebildiğim yer Ankara'ydı. Sömestr tatilinde geldim Eskişehir'den ve geri dönmedim. Dönmeyeceğim. Sınava giriyorum haftaya YGS var biliyorsunuzdur belki. Bilkent CTIS (Yazılım, grafik, 3 boyutlu modelleme vs. üzerine) bölümüne girmeyi hedefliyorum ve büyük ihtimalle de olacak. Bölüm tam benim bölümüm okurken bana ayak bağı olmayacak. Bilkent tam sinemacı okulu (bana göre) her zaman imkan sağlayacak, destek olacak. (Sanatsal etkinliklerle uğraşan klüpler okulun en aktif klüpeleri ve okul hem maddi hem manevi anlamda sanatsal içerikli işlere çok destek oluyor.) Öğrencilerin ise zannedildiği gibi tamamı dolarlar saçarak yürümek için gelmemiş oraya. Oyuncusu, müzisyein, dansçısı hepsi orada ve egoizmden uzak bir şekilde birbirlieriyle çalışıyorlar. (Kusura bakmayın uzadı laf ama kendimi iyi anlatabilmek istiyorum. Çünkü zamanında bende bu konuyu açtığımda en çok istediğim şey birilerinin bunu yapmasıydı.)

Değişen, dönüşen dünyada bu tür kararlar vermek sanıldığı kadar büyük önem taşımamaktadır. Yada düşünüldüğü kadar karmaşık değildir. Sektörler batar-çıkar, sinemacılar doğar-ölür, para kazınılır-kaybedilir... Hiçbiri baki değildir. Aslolan senin ne eğitimi almak istediğin değil, senin eğitimi nasıl aldığındır. Nasıl almak istediğin, nerde alabildiğindir. Cevaplaman gereken soru "Nerede olmak istediğin"dir. Yalnızca mekan olarak düşünme bunu. Soyut bir kavram olarak "Nerede Olmak İstiyorsun?" Çünkü mesele sanatsa, sanıyorum bu konuda herkes hemfikirdir, hem üretebilmek hemde özgün olabilmek için önce kişisel eğitimini oluşturmalı kişisel huzuruna kavuşmalısın. Binlerce soru ve günlük ağır strest altında ne üretilebilir? Hangi eğitimin sanata faydası olabilir? Bölümü okumak (ne olursa olsun) zorla sanat ürettirebilir mi?

Çenemde düşüktür biraz kusura bakma ancak son sözüm şudurki; Faydası olmadığına veya olmayacağına inanıyorsan bırak. Ve bunu sana senden başka kimse söyleyemez.

Abi hep özel üniversiteler var, devletlerde doktor kadar puan istiyorlar...

Uzun zamandır foruma giremediğim için şimdi yazıyorum...
@yas.in okuma olayında sorun yok dostum elimden geldiğince yapmaya çalışırım ama okuma konusunda genel kanı(her ne kadar bana göre doğru olmasa da) okumak=okula gitmek:) Hal böyle olunca da insan ister istemez düşünüyor acaba boşa mı kürek çekiyoruz(öğrenmekten zarar gelmez elbet) yani bölümün verdiği sistematik eğitimle bireysel çabalar ne kadar örtüşür sorun bu. Bir de sanatın eğitimi olur mu var, o da evlere şenlik:)

@intercapiller bu başlık fazla derin olucak:)

@serkanoca evet o süreci baştan yaşamak kolay değil sağolun...

@Zenci Psikiyatr geç kalmadıysam eğer, ben Mimar Sinan derim ama o okulda okuyanlara sormakta fayda var...

@caminoparis öyle kardeşim, bakalım nasıl yapıcaz...

@animator sağolasın yetenek sınavıyla alan okullar var belki onlara hazırlanırım diğer türlü ygs ve lys benim için çok zor olucak...

@fastclick ne demek, uzun uzun anlatmışsın sağolasın, aslında iş dönüp dolaşıp yine diğer mesajda yazdığım gibi sanatın eğitimi olur mu sorusunda. Tabiki de belli başlı teoriler gerekli ama ondan sonrasını bir okul sana veremez, ama ne kadar işe yaramadığını düşünsem de okulu bırakmak demek benim için boşlukta kalmak demek, şimdilik en azından okul bir boşluğu dolduruyor...

@yigit0can maalesef, iyi bi devlet okuluna girmek hiç kolay değil...

Bu konuyla ilgili diğer sorun da okulun görüntüyle ilgili teknik derslerinin dijital sinemaya yönelik değil de kimyasal(analog) filme yönelik olması. Her ne kadar sektörde kullanılmaya devam etse de artık sinema hızla dijitalleşiyor. Elbette bilginin hiçbir zararı olmaz fakat derslerde ciddi anlamda matematik ve fizikle alakalı kafa yormanız gereken konular var. Ama bu bölümün tamamına yakını sözel öğrencisi. Ve teknik dersler fazlasıyla görüntü yönetmenliğine kayıyor. En azından temel bilgiler harici diğer teknik detaylar seçmeli derslere eklenebilecekken, öğrenciler bu konulardan sorumlu tutuluyor. Kısacası bu okullar sanattan çok ister istemez fazlasıyla tekniğe ve kurama kaçıyor. Fakültenin iletişim olmasının etkisi de vardır mutlaka bunda ama bunlar en azından benim gördüklerim...

Siteye bugün kayit oldum.Genel olarak bütün forumlari gezdim.En uygunu burasi geldi.Lise 3.sinif ögrencisiyim.Çevremdeki baskidan ve yillardir devam eden "parasiz mutluluk olmaz" düsüncesinden dolayi ne yapacagimi bilemiyorum.Ailem sinema televizyon veya tiyatro deyince bir anda degisiyorlar.Felsefe hocam ve belediyedeki tiyatro hocam disinda bu fikre mantikli bakan yok.Hiç kimse is bulabilecegime inanmiyor bu yüzden desteklemiyor.Ama ben bu iste parasiz olsamda mutlu olabilecegimi biliyorum.Yoksa aptallik mi ediyorum bu bölümleri diretmekte?

Oh be...Bunu kim bilir ne kadardir içimde tutmusum.Simdi rahatladim.Iyiki bu siteyi bulmusum. 🙂 😀

Siteye bugün kayit oldum.Genel olarak bütün forumlari gezdim.En uygunu burasi geldi.Lise 3.sinif ögrencisiyim.Çevremdeki baskidan ve yillardir devam eden "parasiz mutluluk olmaz" düsüncesinden dolayi ne yapacagimi bilemiyorum.Ailem sinema televizyon veya tiyatro deyince bir anda degisiyorlar.Felsefe hocam ve belediyedeki tiyatro hocam disinda bu fikre mantikli bakan yok.Hiç kimse is bulabilecegime inanmiyor bu yüzden desteklemiyor.Ama ben bu iste parasiz olsamda mutlu olabilecegimi biliyorum.Yoksa aptallik mi ediyorum bu bölümleri diretmekte?

İstemediği, hatta nefret ettiği bir bölümden mezun olmuş biri olarak, "ne okursanız okuyun ama sevdiğiniz bölümü okuyun" derim. Kimse 4 yıl sonra ne olacağını bilemez, o yüzden iş bulmanın garantisi diğer bölümlerde de pek yok. Fakat bu işin okulunu okumak şart değil derlerse, ben o kısmı bilemem.

Oh be...Bunu kim bilir ne kadardir içimde tutmusum.Simdi rahatladim.Iyiki bu siteyi bulmusum. 🙂 😀

Ben almanca öğretmenliği okuyorum, sevdiğim için sinema ile ilgileniynorum "HOBİ" değil ama! O lafa karşıyım... sinema ve müzik ile çok uzun zamandır ilgiliyim asla hobi olarak görmem, hobi çok basit bir kavram olarak geliyor bana... Boş zaman doldurmak falan değil, insanın hayatının bir parçası oluyor artık, başka görüyorsun baktığın şeyi. Sen illaki sinema televizyon okumak zorunda hissetme kendini sinema yapmak için, ama ben başka bir bölüm okursam mutsuz olacağım, ben meslek olarak da bu işi yapacağım diyorsan, içinde ukte kalması, sonra pişman olma oku. Ama sinema yapmak için okumana gerek yok onu da bil bence.

Yardimci oldugunuz için ikinizede tesekkür ederim.Açikçasi aklimdaki sorulari azaltmamda yardimci oldunuz.Ailemlede ters düsmeden sevdigim ve ilgimi ceken baska bir meslek yaparken tiyatroyuda ayni ciddiyette devam ettirmek konusunda kararsizdim.Ama simdi aklimdakiler netlesti.

Arkadaşlar, ben Çağ Üniversitesi'nde Türk dili ve edebiyatı bölümünde okuyorum. Fakat hocaların tavırları ve derslerin ağırlığı beni edebiyattan soğuttu. Zaten radyo, sinema ve televizyon bölümünü kazanmak için hazırlanmıştım sınava. Sinema ile ilgili ne varsa kütüphaneden yararlanıyorum ama edebiyat gram ilgimi çekmiyor. Tekrardan sınava hazırlanıp istediğim bölümü kazanmak istiyorum. Hedefim Kocaeli, bu üniversitede radyo, sinema ve televizyon bölümü okuyan arkadaşlar okul hakkında beni bilgilendirirlerse çok sevinirim.

bana kalırsa edebiyata bu kadar uzak durma. eğer dediğin gibi edebiyattan soğuduysan sinema alanında da başarılı olabileceğini düşünmüyorum.

Edebiyattan soğumak değil de bölümden soğumayı kastetmiştim. Yoksa okumaya devam ! 🙂

Bana kalırsa Edebiyat'ı bitir, Sonra da RTS diploması alabilirsin. Mimar Sinan ya da Anadolu'da okumadıktan sonra bu devlet okullarının sinema adına katacağı pek bir şey yok.