Bu aralar küçük bir deniz kasabasında huzurlu günler geçirirken,uzun zamandır düşündüğüm ve bir türlü senaryolaştıramadığım küçük hikayelerimden,artık zamanı geldi bunu yazmalıyım diyerek bir hafta önce işe koyuldum.Senaryonun girişini çabucak yazıverdim çünkü üzerine çok düşünmüştüm.Ama sonrası çok fena..Bi türlü geliştiremiyorum hikayeyi.Yazıyorum ve bu off ne yaptın sen Erçin olmadı diyerek çöpe atıyorum.Hikaye çok sade ama insanı biraz olsun düşündürebilir.Bu da benim için en önemlisi.Ama bu düşüncemin tam tersine yazdıkça aklımda ki çok büyük laflar da beraberinde geliyor ve asıl anlatmak istediğim konuya ihanet etmiş oluyorum.Ben maymun iştahlıyım galiba.Çok şey anlatmak doğamda var ama ben bunu istemiyorum.Çünkü bir filmin bir anlatması gereken tek bir ana teması olur.Ben bu dünyadan göçüp giden sevdiklerimizin hep yanımızda olduklarını,bir yerlerde belki de yanıbaşımızda hep bizimle olduklarına inanırım.İlk filmini çekecek benim için en iyisi olduğunu düşünüyorum.Hikayenin fonunda hüzünlü bir aşk hikayesi var ama asıl anlatmak istediğim bu dünyadan göçüp gidenlerin her zaman yanıbaşımızda olduğu.Ama ben ne yapıyorum bunun içine mutluluğa inanmadığımı ortaya koyan diyaloglar koyuyorum.Ve çok sinir oluyorum kendime.Ve ya Hayır bu inandırıcı değil seyirciyi sıkar diyerek yırtıp atıyorum.Yani arkadaşlar tıkanıp kaldı senaryom.Kendimle çatışıyorum ve senaryo hep ilk 2 sahnesiyle öyle duruyor.Aama inançlıyım bu senaryoyu yazıp bitireceğim ve kışında çekeceğim.Bunları niye mi yazıyorum,belki okuyan birileri olursa bu sıkıntılı halimi çabucak yenmem için tavsiyelerde bulunur ve biraz yazışırız ve ilginç yorumlar gelebilir ve yine belki biraz olsun rahatlarım diye...
dostum biraz açabilirsen sana yardımcı olmak isterim...
opss.exe
Slm,
Oykulerimi senaryolastiracagim ama tikandim nasil acabilirim diye sormussunuz.
Yontem cok, ama herkesin kendine ozgudur.
Tavsiyeler
1-Kasabayi acilen terkedip dostlarinin arasina don ve fikir firtinasi yap
2-Yazacagin oykulerden anlayan insanlarla -kafadenklerinle otur beyin firtinasi yap, raki muhabbeti demiyorum ama cay muhabbeti ise yarar
3-Dikkat fikrini calabilecek dost!lardan uzak dur(bu yuzden raki masasi demedim, cok fikir boyle calinmistir)
4-Bir de gencleri dene! mesela tanidik bir ogretim uyesi senarisitin derslerine konuk olarak git ve konuyu ogrencilere anlat fikirlerini iste (su siralar moda)
5-Senaryo doctoru degil oyku doktoru bul. Bizim ulkemizde senaryo doktoruyum diye dolasmaya baslayanlar turedi, cogu uzman ama onlar is bittikten sonra yardimci olabilir sen oykulemede tikanmissin, iyi bir edebiyatci bul (yazar-sair)
Herbirisi ayri bir yontemdir
Bir de son yontem oyku yazmayi birak temayi-anafikri yaz, bir senariste gotur o ugrassin,sen kontrol et
Saygilar...
bi kere hatayı en başta yapmışssın...(bence) .. Çünkü direk oturup senaryo yazılmaz genelde.. Roman o şekilde yazılabilir ama senaryo nun 4 aşaması var.
1- önce kafada bi ampul çakar bu başlangıç noktasıdır.
2- Oturur kabaca sinopsisi yazarsın.
3- Tredman!!! bu en önemlisi tredman birine anlatır gibi her bi ayrıntıyı gelişi güzel özensizce not alırsın...
4- Evrensel formatta senaryolaştırıp diyaloglaı planları yazarsın..
kolay gelsin.
Ayrıca şu senaryo doktoru lafına takıldım hakaten böyle adamlarmı türedi..Anlamıyorum ya memlekette sanki her yıl 5 tane baş yapıt film çıkıyor da bide senaryo doktoru türemiş. Kaç tane iyi senarist varki bunların doktorları türemiş. pes.
Arkadaşlar,nihayet yaklaşık dört ay sonra cevap yazdınız.Ben buraya böyle birşey yazdığımı bile unutuvermişim..Öncelikle tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim.Kendimizi geliştirmemiz için bu mevzunun çok yararlı olacağını düşünüyorum.
Bahsettiğim kısa metraj film senaryosunu Eylül 2006 da yazdım hatta burdada söylediğim gibi çekme aşamasındaydım.Oyuncularımı ve set arkasında bana yardım edecek arkadaşlarımı da buldum,çok mutluydum.Ancak bu senaryomu çekmekten vazgeçmeliydim çok acı ama bütün bunlar bana güvenen bu ekibe haksızlık edeceğimden korktuğum içindi,şimdi yeni bir proje üzerine odaklandık yani başka bir hikaye.Herneyse artık bu mevzu çok geride kaldı.Burda bahsettiğim melankolik bir halimde yazdığım başarısız bir senaryo idi.Zaten beetlejuice arkadaşımın dediği gibi başta yanlış yapmıştım.
Şimdi bence odaklanmamız gereken nokta şu;hani aklımızda müthiş bir fikir belirir yani kafada bir ampül çakar yaa.Çok uzun zaman aklında o fikirden nasıl bir film yapabileceğini düşünürsün.Müthiş bir başlangıç ve harika bir son bulursun.Hatta kafanda düşündüklerini plan plan çekersin.Tamam buraya kadar her şey çok güzel fakat benim sorunum dört ay önce bahsettiğim gibi ampülün yanmasını sağlayan fikri geliştiremem ve bir bütün dahilinde onu oturup da yazamamam.Aklımımdaki hikayeyi seyircinin tamda istediği gibi zekice bir kurguyla anlaşılır bir şekilde yazabilmeliyim değil mi?Sağolun arkadaşlar tavsiyeleriniz için,bi baktımda amma çok şey istiyorum bunları yapabilsem galiba hakikatten elimden artık ne kadar gelirse gerçekten sinema yapmış olurum.Günümüzde herkes salla pati kısa film çekiyor biliyorsunuz,ben tam hazır olmadan üzerine uzunca düşünüp emek sarfetmeden bu işe kalkışmanın doğru olmadığını düşünenlerdenim.Yani maymun iştahlılıkla ben film çekecem ben bu hikayeye senaryo yazmalıyım tıkandııım yardım edin dersen ki bende bu yollardan geçiyorum kesinlikle başarısız olursunuz.Dört ay önceki halimden çok farklıyım,şimdi sinemayı sindirmeye ve film çekebilmek için gerekli bilgileri biriktirip iyi işler çıkarmak için kendimi geliştirmekteyim kaldı ki aklı selim her sinemacı(bu işi gelecekte profeyonel olarak yapmak isteyenlerler) deböyle yapmalılar.Tekrar teşekkür ederim.Herkese başarılar...
Güzel bir öz eleştiri olmuş yönetmenbey 🙂