Genel bir konu bu bütün olay örgüsü aklınızda vagonlaşmış yol alırken sonunu bir türlü bağlayamamak. Bunun sebebi nedir? Bir şeyler eksik mi, yan olaylar, karakterler yazarı protesto mu ediyor acep?
Şöyle bir klasik cevap vermek istiyorum izninle: "Senaryo sondan başa doğru yazılır." Dolayısıyla, senin daha ilk cümleye başlarken sonu biliyor olman gerekir. Sonunu bilmediğin bir senaryoya başlarsan, olay örgüsünün seni getirdiği yeri son gibi kabul edersin ancak bu ne seni ne de izleyeni tatmin eder.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
teşekkür ederim fayrap.
senaryoda ölçü yada kural yoktur...
kendin belirlersin...
sonunu bilmedende yazabilirsin.
önce tredmanla başlarsın.karakalem resim gibi.zorlamada olsa sonunu getirir tredmanı bitirirsin..
sonra demlenmesini beklersin.düşündükçe yeni sahneler aklına gelir...tamamlarsın...
birde şu "sonda başa" kısmını ilk defa duydum...
cahilmi kaldım ne 🙂
sondan başa yazmak farklı bir yazım tekniği. Kullanan çokmuş diye biliyorum. Ama kahraman olamazsınız o şekilde.
kim kahraman... anlamadım.açıklarsanız sevinirim.hangi kelimemde art niyet gördünüz...
yoksa boşunamı hüsnü kuruntuluk yapıyorum... o taş bana değilmiydi...
Henüz yolun başındayken, herhangi bir ölçüye ya da kurala bağlı kalmadan, düzgün bir uzun metraj senaryo çıkarabilen birini ayakta alkışlarım. Sonunu bilmeden ancak "karalama" yapabilirsin, o da senaryo olmaz, adı üstünde "karalama" olur. Karalaya karalaya bir son bulmak da yanlış bence. Senin de dediğin gibi abi, "zorlama" bir sonun kime ne faydası var ki? He zamanla yaza yaza aşarsın kendini, o zaman iş bu formülleri yıkar, kendi formüllerini yaratırsın. Başkaları da senin yarattığın formülleri kullanır.
Kahraman olmaktan kastını anlamadım abi. Bahsi geçen formüllere bağlı kalmadan yazabilmekse kastettiğin, evet kahramanlık ama Don Kişot vari bir kahramanlık, sadece kağıtlarla savaşırsın.
Yani özetle, "kervan yolda düzülür" mantığıyla senaryo yazılmıyor ne yazık ki, sondan başa yazmak ilkersn'in de dediği gibi bir tekniktir ama sonunu bilmeden yazmak sadece zaman kaybıdır bana göre. Sürekli son dedik, bilmek dedik, kahraman olamaz dedik, zor tutuyorum kendimi şu klişeye girmemek için, dayanamazsam hakkınızı helal edin, saygılarımla...
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
çünkü Sonunu düşünen kahraman olamaz 😀
Şaka bir yana sondan başa senaryo yazımı cidden kullanılan bir teknik ve sağlam bir son için komple film yapılıyor. Yada bir iletiyi bir sahnede vermek için geriye doğru yazılıyor senaryo.
İlkersn yazdı ve kurtardı beni, eyvallah abi 😀
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
ben senaryo demedim.... tredman dedim...
tredmanı hazır bir projenin senaryosu yazılır...
kfanda çok güzel bir hikaye var ama sonu tatmin edici değil.bırak git ozaman mantığı yersiz.
bir senaryoyu bitirmek aylar sürebiliyor.... başını sonunu bilen herşeyi tamam diyen neden aylara bölüyor...
önünüzde bir ham madde var ,birde makine... bağladım makineye çalıştı şukadar zamanda bitecek...mantık bu oluyor ozaman..
senaryoyu " sonundan başlamak fikrinide düşünüyorum ( ozaman varım 🙂 ) bence intihar yada gereksiz kafa ütülemekten başka birşey değil...
ben senaryo demedim.... tredman dedim...
tredmanı hazır bir projenin senaryosu yazılır...
kfanda çok güzel bir hikaye var ama sonu tatmin edici değil.bırak git ozaman mantığı yersiz.
bir senaryoyu bitirmek aylar sürebiliyor.... başını sonunu bilen herşeyi tamam diyen neden aylara bölüyor...
önünüzde bir ham madde var ,birde makine... bağladım makineye çalıştı şukadar zamanda bitecek...mantık bu oluyor ozaman..
senaryoyu " sonundan başlamak fikrinide düşünüyorum ( ozaman varım 🙂 ) bence intihar yada gereksiz kafa ütülemekten başka birşey değil...
Abi "kafanda çok güzel bir hikaye var, sonu tatmin edici değil. bırak git o zaman mantığı yersiz" demişsin de ben kendimi iyi ifade edemiyor muyum acaba? Bu hikayeye zorlama bir son bulacaksın ve güzel dediğin hikaye kötü bitecek. Ya da bu hikayeye güzel bir son bulup öyle yazmaya başlayacaksın. Yani ben şunu demiyorum: "Sonuna dair ilham almadığın hikayeleri yazma!" Örnek veriyorum, Leon filmi ilk bizim aklımıza gelmiş olsun, "Bir tetikçiyle küçük bir çocuğun dostluğunu anlatsam nasıl olur?" olarak düşündük ilk. Son filan yok aklımızda. Şimdi olay örgüsünü yazıp bir son mu bulmalıyız yoksa önce bir son bulup sonra mı olay örgüsünü yazmalıyız? Eğer sonu havada olursa, senaryonun taşları sürekli oynar. Her türlü olay örgüsü hoşuna gider, bir yerden sonra işin içinden çıkamazsın. Aklına gelen her güzel sahneyi yazmak istersin çünkü sonu bilmiyorsun. Ötesi tam bir kaos...
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
bazen aklıma bir sahne geliyor.ilgimi çekiyor... beyin fırtınası başlıyor ozaman...
ortada bir hikaye dahi yok...
kafamdaki fırtınadan bir başlangıç çıkarıyorum ve başlıyorum yazmaya....
yazdığım hikaye değil tredman...
tahminen iki hafta içerisinde bitiriyorum tredmanı....
başı ve sonu belli elle tutulur bi projem oluşuyor...
sonra fırtına devam ediyor... belki bırakıyorum yazmayı...aylar sonra bi ampul yanıyor kafamın üstünde 🙂
ve sil baştan tekrar başlıyorum...
benim kuralım bu...
Küçüklükten beri beynimde oturmuş bir kural var... Neden bilmiyorum ama benim için film demek finali demek... En azından yazarken böyle bu (: Aklıma bir final geliyor ve ona göre yazıyorum hikayeyi ( aklıma gerçekten iyi bir hikaye gelmedikçe )...
Yamulmuyorsam Sydney Pollack amcamızın bir sözü vardı : "Bütün kuralları yıkabilirsiniz ama önce hepsini bilmek şartıyla". Yani başlarken sonu belirlemek bir kural mıdır bilmiyorum ama yazarken finali değiştirmek de yine yazarın elinde ama sonu bilmek yazarken daha rahatlatır gibi geliyor bana.
Ben sana sinema yapma demiyorum. Yap ama hobi olarak yap!!