değerlendirmeniz kesinlik katılıyorum. hikayenin klişeliğini bozmak şart..bunu yapmak içinde sizin paylaştıgınız gibi analizlerden ve eleştirilerden faydalanmak şart. ben kafamdaki klişe yorumu biraz farklı evet
benim istegim. sıradanlığın bile farklı göstermek izleyici sıkmamak adına iyi olacagını düşünüyorum. sıradanın farklı gösterimi formüllerini merak ediyorum. bunun formülü yok 🙂 seslerini duydum

bahsettigim uyanma sahnesini görür görmez filmi kapastasım geliyor.şahsen

Bazı anlatı teknikleri vardır. Motifler vb vardır ve hepsinin amacı anlatımı kolaylaştırmak. Yani çalarsaat güne başlamayı anlatmanın en kolay yolu. Herkes uyanır. Belki bu uyanış biçimi karakter hakkında bilgi verir ve sempati yaratır. Buna karşın bir vakitten sonra artık bu imge/motif bayıcı olmaya başlar ve o durumda buna klişe dersin. Yani aynı şeyi anlatmk için birisi motif derken diğeri ise bundan sıkıldığını belirtmek için buna klişe ve bunları çok kullanan esere de kitsch der. Yani aynı şeylerden bahsedilmekte burada ama adları ve bakış açısı farklı olmuş.

.

hikayenin olay örgüsü içinde olayların akışıyla izleyicinin bekledigi ve beklemediği(süpriz) noktaları yapay görünmeksizin, gerçekten doğal bir süpriz olması için..nasıl bi yol izleriz..yine subjetif ve tek bir cevabı olmayan geniş absurt bir soru biliyorum ama tartıştıkça ve paylaştıkça güzel fikirler çıkabilir.

ikinci bi soru da
filmlerdeki klişe ve sıkıcı unsurları paylaşacagımız bir başlık açsak ve elimizden geldigi kadarıyla bu klişeleri paylaşarak azaltsak yada klişeleri farklı gösterimlerle klişelikten uzaklaştırmaya çalıştıran örnek ve fikirleri paylaşsak nasıl olur?

Doğal sürpriz olayı bence her senaryo için farklı olacaktır. Yani her senaryoyu kendi içinde sürpriz/beklenmeyen bir şekile getirebiliriz. Öyle genel anlamda da tavsiye verilebilir ama dediğim gibi her senaryo kendi içinde değerlendirilebilir. Mesela polisiye filmlerde beklenmeyen gelişmeler kanıtlar ve detay ipuçları üzerinden ilerler. Mesela, saldırıya uğrayan kişi başına gelenleri anlatırken flashback girer ve bu geriye dönüşte bir detay vardır ama bunu ilk izlediğimizde göremeyiz ama filmin ilerleyen dakikalarında ilk baştaki flashback'e tekrar geri döner ve oradaki ufak detayı gözümüze sokar ve bizi şaşırtır.

Ya da sürprizi yan karakterler üzerinden yapabiliriz. Bu daha çok entrika dolu filmlerde çok kullanılır.

Fakat dediğim gibi, her senaryo kendi içinde olay örgüsü ve karakterleri güzel kurgulanırsa sürpriz yapılmayacak senaryo yoktur.

Klişeleri sonlandırmak/azaltmak için ise klişe olmayan filmler izlemek/kitaplar okumak/müzikler dinlemek ve az bilinen mekanlarda gözlem yapmak gibi şeyler yapılabilir. Şahsen ben bu yüzden popüler kitapları okumam, az bilinen filmleri izlerim ve yüzüklerin efendisiymiş, esaretin bedeliymiş, er ryan'ı kurtarmakmış... böyle herkesin bildiği filmleri de hiç izlemedim, izlemeyeceğim de... yahut çok kişi tarafından dinlenmeyen rap müzik türünde şarkılar dinlerim ve mekan gözlemi yapmak için fabrika deposu, alışveriş marketinde reyon görevlisi, meyve-sebze hali ve bir kaç ilginç yerde çalıştım ve amacım para değil, ilginç gözlemler yapmaktı. Yalan değil, para da kazandım 🙂 ama çok güzel bilgiler edindim, ilginç gözlemler edindim, insanları ve olayları izledim. Özellikle ''insan'' denen canlı hakkında çok ilginç düşünceler, varsayımlar ürettim. Zaten bir senaryonun ham maddesi çatışmadır, çatışmanın ise ham maddesi ise dramaturjidir. Dramaturji ise temelde insanı konu alan değil midir? 🙂

hikayenin olay örgüsü içinde olayların akışıyla izleyicinin bekledigi ve beklemediği(süpriz) noktaları yapay görünmeksizin, gerçekten doğal bir süpriz olması için..nasıl bi yol izleriz..yine subjetif ve tek bir cevabı olmayan geniş absurt bir soru biliyorum ama tartıştıkça ve paylaştıkça güzel fikirler çıkabilir.

ikinci bi soru da
filmlerdeki klişe ve sıkıcı unsurları paylaşacagımız bir başlık açsak ve elimizden geldigi kadarıyla bu klişeleri paylaşarak azaltsak yada klişeleri farklı gösterimlerle klişelikten uzaklaştırmaya çalıştıran örnek ve fikirleri paylaşsak nasıl olur?

Doğal sürpriz olayı bence her senaryo için farklı olacaktır. Yani her senaryoyu kendi içinde sürpriz/beklenmeyen bir şekile getirebiliriz. Öyle genel anlamda da tavsiye verilebilir ama dediğim gibi her senaryo kendi içinde değerlendirilebilir. Mesela polisiye filmlerde beklenmeyen gelişmeler kanıtlar ve detay ipuçları üzerinden ilerler. Mesela, saldırıya uğrayan kişi başına gelenleri anlatırken flashback girer ve bu geriye dönüşte bir detay vardır ama bunu ilk izlediğimizde göremeyiz ama filmin ilerleyen dakikalarında ilk baştaki flashback'e tekrar geri döner ve oradaki ufak detayı gözümüze sokar ve bizi şaşırtır.

Ya da sürprizi yan karakterler üzerinden yapabiliriz. Bu daha çok entrika dolu filmlerde çok kullanılır.

Fakat dediğim gibi, her senaryo kendi içinde olay örgüsü ve karakterleri güzel kurgulanırsa sürpriz yapılmayacak senaryo yoktur.

Klişeleri sonlandırmak/azaltmak için ise klişe olmayan filmler izlemek/kitaplar okumak/müzikler dinlemek ve az bilinen mekanlarda gözlem yapmak gibi şeyler yapılabilir. Şahsen ben bu yüzden popüler kitapları okumam, az bilinen filmleri izlerim ve yüzüklerin efendisiymiş, esaretin bedeliymiş, er ryan'ı kurtarmakmış... böyle herkesin bildiği filmleri de hiç izlemedim, izlemeyeceğim de... yahut çok kişi tarafından dinlenmeyen rap müzik türünde şarkılar dinlerim ve mekan gözlemi yapmak için fabrika deposu, alışveriş marketinde reyon görevlisi, meyve-sebze hali ve bir kaç ilginç yerde çalıştım ve amacım para değil, ilginç gözlemler yapmaktı. Yalan değil, para da kazandım 🙂 ama çok güzel bilgiler edindim, ilginç gözlemler edindim, insanları ve olayları izledim. Özellikle ''insan'' denen canlı hakkında çok ilginç düşünceler, varsayımlar ürettim. Zaten bir senaryonun ham maddesi çatışmadır, çatışmanın ise ham maddesi ise dramaturjidir. Dramaturji ise temelde insanı konu alan değil midir? 🙂
vallahi benim de içimden geçiyor böyle ilginç yerlerde çalışmak 🙂