Bilal'in doğru, yanlış falan gibi kavramları yok.
Sadece yapıyor.
Sıkılıyor.
Bu kararı verirken zorlanmadı bile belki...
Yani en azından planlayarak ve programlayarak vermedi...
Sıkıldı ve bıraktı... Bu iki kelimeyi yazmak kadar basit yaptığı.

Bizler kendi "yargılarımızla" değerlendirdiğimizi için doğru ya da yanlış kavramlarıyla bakıyoruz.

İntihar edenin arkasından konuşmak kadar boş bir şey bu aslında...

Bırakmış o kadar...
Ben yine kendi yargılarımı katarak umarım her şey "güzel" olur diyorum...

Bırakması gerekiyordu Payitaht'ın.
Yeni bir heyecan için belki sadece...
Çünkü yapamadığını gözlerimle gördüm 🙂

Artık hiçbirşeyin beni heyecanladırmayacağını varsayarsam(ki bu son bi kaç yıldır böyle) okul bırakmanın ve ardından herhangi bi şey yapmanın benim için bir başlangıç veya son olmadığını rahatça söyleyebilirim. O yüzden yeni bir heyecandan bahsedemiyorum kendi adıma.

@dv-art
İyice düşündüm hocam sağolasın. Askerlik ile ilgili 3-4 yıl sıkıntım olmaz, kaydımı aldırmadım. Steve Jobs un videosu bana hitap etmiyor açıkçası, onun hayalleri varmış, hedefleri.. Bende oda yok.. Neyse uzatmayayım. Teşekkür ederim.

@selçuk
Diplomasız eşşek olacam ben 🙂 Temennilerin için sağolasın.

payitaht sana bir mezar ayarlayayim gir simdiden yat o zaman.bunu dalga gecmek icin soylemiyorum (zaten benim bu tarz bir insan olmadigimi bilirsin) sadece gordugum bu umutsuz ve depresif laflar beni uzdu.okulu birakmak sadece bir secim ve bunda bir yanlis yok, ama hayata karsi bu kadar umutsuz ve olumsuz olmak yasarken mezara girmekten farksiz birsey. sadece olulerin umutlari olmaz derler ki dogru bir laftir,daha gencecik yasinda bu kadar pes etmis ve vazgecmis gibi konusman kizdirdi beni hatta.
steve jobs ornegini sadece 'okuldan ayrilinca hayat bitmiyor hatta dunyanin en zenginlerinden olabiliyormus insan' vakasi icin verdim,yoksa zaten cok klise bir konu o.ama dunyanin en zenginlerinden olamaman hayatta mutlu ve kendi capinda basarili olamaman demek degil.
bu soyledigimi yanlis anlamazsan bir psikolojik danismana ulasmani tavsiye ederim(ucretsiz bu isi yapanlar var) cunku bu kadar karamsar ve vazgecmis konusmalar bir depresyonun belirtisi yada habercisi olabilir.

en kisa surede silkinip toparlan lutfen,daha yarisina bile gelmedigin bir hayattasin ve sen ne dusunursen dusun bu hayat elinde olan tek sey.

Ya kendisine de söyledim...
Hasta edeceksin böylelerini...
Ciddi bir hasta olacak sonra kurtulacak... (Çok sadistçe)
Ya da Fight Club'daki gibi kanser hastalarının arasına göndereceksin...

Hayatın bu tarz gerçekleriyle yüzleşince üzülmeye, sıkılmaya, herhangi bir şeyi dert etmeye utanır hale geliyor bir süre sonra insan...

Allah korusun tabi işin abartılı anlatımı bu...
Bu denli abartılı depresif tepkiler veren bilal'e abartılı terapi.
Neticede şunu söylemek istiyorum, hayatın ve de sağlığın kıymetini bir şekilde bilmek lazım...

Ama dediğim gibi...
İntihar edenin ardından kendi değerlerimiz çerçevesinde yorum yapmaktan öte bir şey de değil bu.

Boş boş konuşuyorum...
Kıytırıktan hayat dersi...

Teşekkür ederim arkadaşlar ve dv hocam. Dünyaya iç güveysinden hallice kıvamı bağlıyım, iğreti duruyorum hep.. Muhabbeti burdan devam ettirmek istemiyorum zira forumun meşgalesi farklı. Özelden ulaştım sizlere..

Varolun...

başka bir başlık altında bilal için "yazgı'daki musa" benzetmesi yapmıştım.

görüyorum ki hala geçerli.

hayırlısı...

Amerikan üniversitelerinin bir adeti var. Her yıl, her üniversite kendi alanında çok sivrilmiş ama mutlaka akademik hayattan gelmesi de gerekmeyen bir önemli ismi mezuniyet konuşması yapmak, yeni mezunlara çeşitli öğütler vermek üzere davet ediyor.Aşağıda 2000 yılında , ünlü Yale Üniversitesi'nde yapılan mezuniyet töreninde konuşmak üzere davet edilen Oracle bilgisayar şirketinin kurucusu ve genel müdürü Larry Ellison'un şaşırtıcı, hatta şok edici konuşması var.

"Yale Üniversitesi mezunları, daha önce böyle bir giriş görmediğiniz için özür dilerim ama benim için bir şey yapmanızı istiyorum.

Lütfen, etrafınıza iyi bir bakın.. Solunuzdaki sınıf arkadaşınıza bir bakın. Sonra sağınızdaki sınıf arkadaşınıza bir bakın.Ve şimdi şunu aklınıza koyun:Bundan beş yıl sonra, on yıl sonra, hatta otuz yıl sonra, solunuzdaki kişi hiçbir şeyi başaramamış olacak. Sağınızdaki kişi de aslında hiçbir şey başaramamış olacak.Ve siz, ortadaki? Ne bekliyorsunuz? Siz de başaramayacaksınız.

Başaramayacaksınız. Aslında bugün şöyle bir etrafıma baktığımda parlak gelecek için yüzlerce umut ışığı göremiyorum. Yüzlerce değişik endüstride liderliği ele alacak kişiler de göremiyorum. Görebildiğim tek şey, geleceği başarısızlıktan başka bir şey olmayacak yüzlerce insan. O kadar. Sinirlendiniz. Bu anlaşılabilir bir şey. Ben, Lawrence 'Larry' Ellison üniversite terk, kim oluyorum ve bu yetkiyi nerden alıyorum ki, ülkenin en prestijli yükseköğrenim kurumunun bu yılki mezunlarına böyle şeyler söyleyebiliyorum?

Bu yetkiyi nereden aldığımı söyleyeyim: Çünkü ben, Lawrence 'Larry' Ellison, üniversite terk ve dünyanın en zengin ikinci adamıyım. Siz değilsiniz.Çünkü Bill Gates, o da üniversite terk ve dünyanın -şimdilik- en zengin adamı. Siz değilsiniz.Çünkü Paul Allen, o da üniversite terk ve dünyanın en zengin üçüncü adamı. Siz değilsiniz.Başka örnekler de var. Mesela Michael Dell, o listede 9 numara ve yukarı doğru hızla tırmanıyor, o da üniversite terk. Ve siz o listede hâlâ yoksunuz.Hımmm... Şimdi çok kızdınız. Bu da anlaşılabilir. O halde biraz da egolarınızı okşamama izin verin.Pek çoğunuz burada dört ya da beş yıl eğitim gördünüz. Önünüzdeki yıllar için epey iyi bir eğitim aldınız, bilmeniz gereken pek çok şeyi öğrendiniz. İyi çalışma alışkanlıkları edindiniz. Burada size o önünüzdeki yıllar boyunca yardımcı olacak bir sürü insan tanıdınız, onlarla bağlantı kurdunuz. Ve hayat boyunca yanınızdan ayrılmayacak bir kelimeyle güçlü bir ilişkiniz oldu burada: Terapi.Bunların hepsi güzel şeyler.Ama gerçekte, o kurduğunuz arkadaşlık bağlantılarına fena halde ihtiyacınız olacak. O çalışma alışkanlığına ve 'terapi'ye de ihtiyaç duyacaksınız hayat boyu.İhtiyacınız olacak, çünkü üniversiteyi terk etmediniz. Dolayısıyla asla dünyanın en zengin insanları arasına katılamayacaksınız.. Elbette, belki de listeye 10 ya da 11. sıradan, Microsoft yöneticisi Steve Ballmer gibi, girebilirsiniz.. Ama herhalde onun kimin için çalıştığını söylememe gerek yok, değil mi? Sadece kayda geçsin diye söylüyorum, o da zaten master sınıfından terk. Biraz geç kalmış anlayacağınız.

Son olarak, herhalde bazılarınız ya da umarım bu konuşmadan sonra çoğunuz kendi kendinize soruyorsunuz: 'Yapabileceğim bir şey var mı? Bir umudum var mı?'Maalesef hayır. Çok geç kaldınız. İçinize çok şey dolduruldu, siz onlara bakıp çok şey bildiğinizi sanıyorsunuz. Artık 19 yaşında değilsiniz.Eveeet, şimdi gerçekten çok kızdınız. Bu anlaşılabilir bir şey. Belki de şu an, size bir umut ışığı vermenin, bir çıkış yolu göstermenin tam zamanıdır.Hayır, 2000 mezunları size değil. Siz kaybettiniz. Sizi, yılda 200 bin dolarlık komik maaş çeklerinizle baş başa bırakıyorum. Üstelik o maaş çekinin üstünde sizden birkaç yıl önce okulu terk etmiş birinin imzası olacağını söyleyerek.Öğütlerim size değil daha alt sınıfta okuyanlara.Size söylüyorum: Hemen ayrılın. Daha güçlü söyleyemem: Ayrılın. Hemen toplayın eşyalarınızı ve fikirlerinizi ve bir daha geri dönmeyin. Terk edin. Her şeye yeniden başlayın.Size söyleyebileceğim tek şey, o başınızdaki kepler ve kıyafetin sizi aynen şu güvenlik görevlilerinin beni kürsüden aşağı çektiği gibi aşağı çektiği..."

açıköğretim kaydımı hemen sildiriyorum , hemen ! 😀 😀 😀

Off bu forumda bu dakikaya kadar kimse beni bu kadar güldürememişte yaa.. sandalyeden düşüyodum... Niye bilmiyorum boşluğuma geldi heralde... off.. koptum..

ozgur konusma kiskirtici gibi dursada tamamiyle yalandir,ellison boyle bir konusma yapmamis dahasi yale de konusmamistir.bu efsaneyi baslatan kisi kendi yazmisti bu konusmayi ama kimdi hatirlamiyorum.

konusma dramatik olsun diye sonunda 'guvenli gorevlilerinin su an beni asagi cektigi...' tarzinda bir bitirisle turk sinemasindaki ajitasyon rekorunu kirmis ayrica yazi. bahsedilen kisi siradan bir adam degil saatte 340bin dolar sahsi kazanc elde edebilme gibi bir rekor kirmistir (Yillik kazancinin saate bolumu) ki yillik miktar 700milyon dolarin uzerindedir. bu adami kursuden alasagi edecek guvenlik gorelileri hayal etmek ciddi safliktir.

kisisel olarak ise sunu derim ki su an dunyanin en zenginlerinin bir kisminin universite terk olmasinin sebebi o zamanlar yazilim ve donanim alaninda universitelerde ciddi ve gelistirici egitim verilmedigi icindir,ama artik bu egitimlerin en yeni ve iyileri universitelerde verilmekte (degisen universite egitim anlayislari,onceleri dogal bilimler on plandayken artik elektronik bilimleri de en az o kadar onemli)

yani okuldan ayrilip dunyanin en zengini olmayi duslemek ustelik yale gibi bir yerden mezun olanlara karsi,bence hayalle gercek arasindaki cizgiyi kaybetmektir.

boşluğuna da gelse ssenin gibi bir komedi yazarını böyle güldürmek güzel bişey valla 😀 😀

aslında bna benzer birde vidyo koymuştum bunları arkasında durdugum icin degil konuyla ilgili bakın birde şu var mantıgıyla koydugum bilinsin .. yazıyı okuyunca bi gaz olsada egitim şart zaten okul okurken kendilerini geliştirememek kişinin kendi eksigidir bence..
Ama tabi ekstrem durumlarda yok degil. Mesela ben teknik resim okudum (babamın ya bu oglan güzelgaringatür ciziyor demesi ile beni meslek lisesine teknik resim bölümüne yazdırması bir olmuş) trakya ünverstesinde aynı bölüme devam etmek için gittim yazıldım ilk dönem hocalarıma lisedeyken yaptıgım yan işlerden falan bahsettim biraz farklı uslubum (tabiri caizse taksim agzı leman agzı) anadoludan ve meslek lisesi ögrencilerinin arasında abes kalıyordu. (gay sananlar bile olmuştur) hocalarım bile bana sen bu okulu bitirsende bu işi hayatta yapmazsın diye beni bi gazla okuldan yolladılar bende gareantiye almak icin bir sene dondurdum. sonra grafi comedy 2000 yazmaya başlamakla hocalar haklıymış lan ! oldum 2 ay sora porgram benim icin bitince ve işsiz kalınca bunalıma girdim 😀 (kara çarsambaydı sanırım hatırlamıyorum) şuan ne tam istedigim yerdeyim ne de okulla ilgili bi eyvah kaygım var... bilmiyorum bilmiyorum işte böyle efenim teşekkürler bana sabrettiniz... zeki müren'den şarkılar dinlediniz

madem öyle..

ben açıkçası zamanında öss ye çalışıp adam gibi bir üniversiteye girmediğime, girdiğim dandik üniversiteden de imkanım varken başka bir yere geçip eğitim hayatımı devam ettirmediğime pişmanım.

daha yaşımın küçük olmasına rağmen bin tane yerde karşıma "diploma, okul, bölüm" v.s. soruları çıkınca e tabi ister istemez bir arkama dönüp bakıyorum. Kendi açımdan kaybettiğim bir yıl bile aslında ne kadar önemliymiş.

durum psikolojisi ne fena bişeymiş meğer..

ama galiba daha da fenası adam gibi bir hayale sahip olmamak.
hiç yoktan küçükken doktor avukat olmak isteseymişim bari. O bile yokmuş ya 🙂

Acayip boş bir yazı bence. Gerçek olmadığını bilmek beni sevindirdi. Hakkaten o kadar yüzeysel yazılmış ki ancak her okuduğuna inanan biri sazan gibi atlar.

O insanların neden orada olduklarını anlamak için azıcık tarihlerini, biyografilerini okumak ve günümüz koşullarında sittin sene aynı şeyleri yapamayacağınızı bilmek önemli..

hayir ozgur ne demek istedigini anladim da konusma gercek degil onu anlatmaya calisiyorum,tamamen uydurma bir konusmayi ellison a malettiler.spam mail ciler sagolsun.

ben konunun tekrar en zenginlik bolumune gelirsem,dedigim gibi eski universite tarzlarinda 70lerde bilgisayarin gelecek yuzyilin en onemli seyi olacagini goremediler. o yuzden bu konuya ozel cok verimli bir ogretim sistemi kurmadilar,bu yuzden akilli kisiler okuldan ayrildigi halde zaten bakir olan alanda biraz da kendini gelistirince kose baslarini tuttular.
ama gunumuzde boyle birsey mumkun degil coktan teknoloji alanindaki butun kose baslari hatta onumuzdeki 100yildaki butun koseler hesaplanip dagitildi. ve okullarda bu konuda kendilerini coktan yenilediler. o yuzdendir ki okumak guzel sey.