Ülkede insanlar bıkmış durumda her şeyden, kaldı ki sinema. Avrupa'dan öyle görünüyor. Orada içinde yaşayan insanlar olarak sizin yorumlamanız daha iyi olur tabi aslında. 

Ben size kısaca yorumlamaya çalışayım. Hem biraz içimi dökmüş olurum. Geçen sene bitirdim üniversiteyi. Sınıf arkadaşlarımın çoğu hala işsiz. İş bulanlar ise okuduğumuz bölümle alakalı olmayan yerlerde işe girdiler. Bana bu süreçte yurtdışına gitme fırsatı doğduğu için ben iş aramadım fakat 1 senedir yurtdışına gitmek için uğraşıyorum. Fırsatım olmasına rağmen bile hem pandemiden dolayı hem de o kadar çok yurtdışına gitmek için başvuru var ki benim sıram bir türlü gelmedi. Uzadıkça uzadı ve hala ne zaman olacağı belli değil. Burada kalsam iş bulmak adına bir ümidim yok. Kendi arkadaşlarımdan bizzat yaşadıkları süreçleri dinliyorum. Diyelim bir iş buldum bu sefer de paranın hiçbir değeri yok. Bir araba almak için yıllarımı harcamam gerek. Arabayı geçtim iyi bir bisiklet bile 3.500-4.000 TL'den başlıyor. Gelecek karanlık, belirsiz. 

Uzun zamandır kullandığım bir fotoğraf makinem var. Yeni bir lens almak istiyorum, alamıyorum. Tek bir lensim var o da kit lens. Artık fotoğraf çekmekten de sıkıldım. Zevk alamıyorum. Bir şeyler eksik. Bir şeyler yolunda değil. Gerçekleştirmek istediğim hayallerim var. Şu an onlardan çok uzağım. Maalesef burada kaldığım sürece de gerçekleştiremeyeceğim. Eskiden foruma büyük bir heyecanla ve her gün girerdim. Burası bana çok şey öğretti ve hala öğretmeye devam ediyor. Artık çok sık girmiyorum. 3-4 günde bir bakıyorum sadece çünkü her gün o kadar çok farklı ve artık 'şaşırtıcı olmayan' olaylar ve açıklamalar oluyor ki farkında olmadan gündem bağımlısı olmuş olabilirim. Genç yaşımda stres hayatımın büyük bir parçası oldu. 

Bu sadece maddi bir konu değil. Ülkede güven ortamı yok. Hukuk yok. Adalet yok. Dolandırıcılık, hırsızlık, adam kayırma meslek haline gelmiş. Herkes öfkeli. Kimsenin kimseye tahammülü kalmamış. Her geçen gün daha da yaşanılmaz bir hale geliyor. Söylenecek çoook şey var. Katılır ya da katılmazsınız bana bilmiyorum. Benim sadece hissettiklerim ve gördüklerim bunlar ve bunlardan çok daha fazlası. 

Ülkenin durumu zaten içler acısı, bitik durumda. Sinema ve medya sektörü de payına düşeni alıyor. Üniversiteden ve sektörden tanıdığım ne kadar insan varsa hepsi aşırı mutsuz. Herkes "dijitale ne çeksek de köşeyi dönsek" moduna girmiş durumda. Suçlamıyorum da kimseyi, ekonomi yaşanacak, enflasyon başa çıkılacak halde değil. Herkesin psikolojisi bozuk, herkes bıkmış durumda, kimsenin morali, tadı yok. Farklı sektörlerde çalışan tanıdıklarım zaten yurtdışına kapağı atmanın derdinde...

Herkes eve kapandı, sinema bitti, dijital işler önümüzdeki dönemi domine edecek; hızlı tüketim kültürüyle ülkenin içinde bulunduğu ekonomik durum kombine olunca, çıtır çerez içerikler YouTube'undan Netflix'ine kadar her tarafı dolduracak. İşte de durum farklı değil. İnanılmaz bir e-ticaret ilgisi artmış durumda pandemiyle beraber. İpini koparan çanta, takı, elbise satmaya çalışıyor; kendi abidik kubidik markasını oluşturuyor. Sanarsınız işler patladı, hayır patlamadı. Herkes aç, rekabet korkunç, yok paralara yapılıyor devasa çekimler. Artık fiyat teklifi için falanca yeni yetme e-ticaret markası aradığında doğru düzgün konuşmuyorum bile telefonda, biliyorum ki çektirmeyecek bana. 

İki hafta önce özel bir okuldan telefon aldım. 29 Ekim için bir prodüksiyon istediklerini söylediler. Drone çekiminden fotoğrafa, video çekimine kadar ciddi bir çalışma istiyorlar. Bütçelerini sorduğumda telefonun öbür ucundaki ses şaşırıp güldü. "Biz ücretsiz arıyoruz, referans olarak reklam karşılığı yapacaksınız" dedi. O kadar sinirlendim ki, küfür etmemek için kendimi zor tuttum. Saygısızlığa bak! Hem ben tatil günümde çalışacağım, hem benimle beraber bir grup insan çalışacak, kimse tek kuruş para almayacak, ayrıca tüm maliyetler de benim cebimden çıkacak. Günün sonunda elime ne geçecek? Instagram'a "falanca okul beni tercih etti, ey diğer özel okullar görün bunu, siz de beni çağırın" diye paylaşım atmış olacağım. Saçma bir sosyal medya paylaşımının bana maliyeti binlerce lira olacak. 🙂 Edecek küfür bulamıyorum hala.

Sonu yok yazılabileceklerin, bitik bir ülke işte. 

Gönderen: @cem123

"Biz ücretsiz arıyoruz, referans olarak reklam karşılığı yapacaksınız"

Bu instagramda maalesef birkaç bin takipçiye ulaşan kendini sponsor zannediyor. O takipçiler zaten senin için müşteri değil ki takipçi denilenin de çoğu bot veya kullanılmayan hesaplar.

Neyse, ben de epeydir ciddi bir şeyler yapmıyorum. Telefonla ulaşan, email atıp yardım isteyenler oluyor, konuşuyoruz fiyat veriyorum ama sadece birkaç ufak işi cüzi ücretlere yaptığım oldu. Yaklaşık bir yıldır durum böyle olmasına karşın, son zamanlarda biraz hareketlenme görür gibiyim. Kışın gelişiyle daha üretici olmaya başlayacağız bence.

Benim ticari işlerden pek beklentim kalmadı. Ay sonunu getiriyorum, cebime de üç-beş artıyor ama kesinlikle birikim yapabileceğim, işimi büyütebileceğim bir durumda değilim. Çok istemiyorum da artık, tadı tuzu kalmadı. Pozitif bakmak önemli ancak dediğim gibi pek umudum yok.  

Aslinda online olarak güclerimizi birlestirebilmemiz gerekiyor. Ben elimden geldigince insanlara is yönlendiriyorum. Birkac is paslamistim spidervis'e. Böyle böyle daha iyi gelisebiliriz gibi geliyor. Herkes tam olarak ne is yaptigini belirtirse, belki bir seyler olabilir. spidervis'i biliyorum. hhk'yi biliyorum, paciente'yi biliyorum, yapacaklari ise de güvenim var, ama geri kalan arkadaslari tam net bilemiyorum. Ben zaten kendim icin yazmistim, kurgu ve renk düzenleme islerini yapabiliyorum, yurtdisindayim ama Türkiye'yle cok is yaptim, yapiyorum. Mevzu bu. Denk gelirse birbirinize is paslayin arkadaslar. Vallaha faydasini görürsünüz. 

Örnegin, sosyal medya analisti ve/veya icerik yöneticisi olarak is arayan var mi? 

Baslik da nereye gitti. Sektörün güncel durumu gibi ayri bir basliga bölebiliriz. 

Benim mesajımdan itibaren konuyu böldüm. Burada biraz daha rahat dökeriz içimizi 🙂 

Benim genel olarak gördüğüm şey, toplum olarak bireyselleşmeye gidişimiz. Artık kollektif işler yapmak daha zor hale geliyor. Yeni normalimiz maalesef bu olacak. 

@kezzap'ın dediği gibi herkes neler yaptığını profil sayfasında yazabilir. Mesela benimki şu; https://filmfabrikasi.com/forum/profil/spidervis/ Buradaki meslek ve hakkında bölümlerini rahatça doldurabilirsiniz. Bir çeşit linkedin gibi kullanılabilir.

Kollektif iş yapamama sorunu pandemi öncesinde de vardı. Hatta seneler önce bile vardı. Herkesin yönetmen olmak istediği, kimsenin ışıkçı, sesçi olmak istemediği bir ülkede yaşıyoruz. Üniversitede hiç unutmam, Feride Çiçekoğlu sınıftaki herkesten belirlediği tema üzerinden bir kısa film senaryosu yazmasını istedi, sonra da hepsini okuyup üç tanesini seçti. Sınıfı üçe bölmek ve bu üç senaryoyu bizlere çektirmek istediğini söyledi. Senaryosu seçilenler hariç herkes isyan etti. Herkes kendi yazdığının seçilmesi gerektiğini savundu. Senaryosu seçilenlerden biri de bendim. Sınıfta kendime yakın gördüğüm bir arkadaşıma "gel sen yönetmeni ol filmin, ben ışığı tutarım" dedim. Çocuk bana hiç unutmuyorum "kusura bakma hocam, ben prensip olarak kendi yazmadığım şeyi çekmiyorum" dedi. O an aklıma gelmedi mesela "sen kimsin lan?" demek. Bu arada bu bir lisans sınıfı değildi, yüksek lisansta oldu bu olay.

O kadar havalıydı herkes, kimseden bir halt olmadı. Bu bahsettiğim çocuk film festivallerinde bilet satıyordu son gördüğümde. Sonradan duyduğuma göre de sektörü, mesleği bırakmış.

Pandemi aslında medya sektörünün önünü açtı. Herkes daha çok evde, daha çok televizyon karşısında; daha çok film, dizi, reklam çekiliyor ve izleniyor... Daha çok online alışveriş yapıyor herkes, e-ticaret arttı, artan talebe yönelik yeni arzlar oluştu, bu arzların ürün fotoğrafları, tanıtım filmleri çekiliyor. Aslında bir iş bolluğu var. Öte yandan reklam filmi çektirmek isteyen her bir müşteriye muhtemelen beş-altı reklam yönetmeni düşüyordur. 🙂 Rekabet de pisleşti haliyle. Daha iki gün önce başıma gelen olay: Bir müşteri aradı, ürünlerini çektirmek için fiyat istedi, benim verdiğim fiyatın neredeyse yarısını almış benden önce. Vereni de tanıyorum. Dayanamadım aradım, "beş sene öncesinin fiyatlarını mı veriyorsun?" dedim, "kusura bakma kaçırmak istemiyorum" dedi. Çok sinirlendim mesela, onun da altına fiyat verdim sırf ona gitmesin, sinir olsun diye. Yanlış mı? Evet yanlış! Yaptım ama...