bence ilk olarak insan neyden korkar? sorusunu ele alalım.
Bence:
insan en çok ölmekten korkar. Ölüm şekli ise korkunun şiddetini ayarlar.
birden fırlayan yaratıklar önceden izlediğimiz insanlara işkence ederek ölümlerine neden olmuş yaratıkların bilincimizde yer etmesinden dolayı bizi kokutur. Sahnede gösterilen yada gösterilmeyip hissettirilen işkence, acı veya kabaca şiddetin yoğunlu insanın daha çok korkmasını sağlar.

tabi bir de nasıl olduğu gösterilmeyen durumlar vardır ki, bilinmezlik insanın hayal gücününün sınırlarını sorlayıp kendi kendini korkutmasını sağlar

valla ben höt deseler korkuom hahaahaha. reklamlarda bile korkuyom hehe. hele sinemada ani efektlerde refleks küfür ediom white noise gibi dandirik bi korkuda bile sinemadan atmışlardı beni. halkayı izledikten sonra pskolojikmidir nedir burnum kanamıştı..bende ne ödlekmişim yav..korkuyom abi. çekmesinler korku filmi. gülelim eğlenelim. benim yıllar evvel ilk kameramla cektigim bi korku filmi.. geberirsiniz gülmekten. karizmyaı çizdirmemek adına koymadım. en komik korku filmidir heralde.:)

felsefik bişi mi bekliodunuz.. korkuyorum kardeşim..:)

bence insan bilmediği şeyden korkar çoğu ruh, cadı, cin, vs. filmler,de bu felsefeye dayanılarak yapılmıştır; ama ben 12 yaşımdan sonra korku filmlerinden korkmamaya başladım çocukken ne güzel korkardım bundadanda zevk duyardım ki korku filminden zevk duymak insanın hormonal yapısından kaynaklanmaktadır. yani korku filmi izleyende şu anda adını hatırlayamadığım bi hormon salgılanıyormuş ve insana zevk veriyormuş. ama dediğim gibi şimdi izlediğim hiç bir korku filminden korkmuyorum, korkmak istiyorum ama korkamıyorum.

en son neil marshall'ın belki korkabilirim umuduyla gittiğim the descent'da (türkiyede Cehenneme Bir Adım adıyla çıktı ne hikmetse) sinemada ani şok etkisi denilen aniden çıkan yaratıklar, aniden arkadan beliren objelerde falan yerimden zıpladım biraz ki oda her insanın doğal tepkisidir ama sonuçta pek korkmadım gene.

acaba korku hormonumumu yitirdim 😀

hormonun tıptaki adını bilmiomda bendeki adı " yusuf yusuf " hormonu..:p

ozaman hepimiz en çok korktuğumuz iz bırakan sahneleri yazalım..

ben altıncı his teki cocugun tuvaletteyken annesinin yarım saniye içinde ıınnn diye arkasından geçtiği anda ruhumu teslim etmiştim.. o gün bugün dür tuvalette aklıma gelir gece kalktığımda.

arkedeşler merhaba...ben olayın "neden" kısmıyla ilgileniyorum.bence "neyden" korktuğumuzdan çok "neden" korktuğumuz daha önemli.her insanın bilinç altına itilmiş korkuları var bunları her kese hitap edebilecek şekilde gün yüzüne çıkarmak çok önemli."ben karanlıkta kalmaktan korkuyorum" dan çok "eskiden bir kere bodruma bisikletimi koyarken elektrikler kesildi kalbim yerinden fırlayacak gibi oldu, abooww git git bi daha karanlıkta kalmak mı ? uzak dursun..! " durumu daha etkili bir korkudur..çünkü kişi o anı yaşamıştır insanların çoğu karanlıktan korkar ve en az bir kere karanlıkta kalmıştır.daha önce yaşamış olduğumuz deneyimler tanıklık ettiklerimiz daha fazla korkmamıza neden oluyor..mesela night shyamalan ı örnek verebiliriz izleyiciyi kan bonyasu içinde bırakmadan bütün korkularımızı gün yüzüne çıkarıyor.ve her kes için öyle güzel bir ortak nokta buluyor ki filmde her kes kormak istediği şekilde korkuyor filmden.kendince bişeyler çıkarıyor...bir sahnede bir izleyici bıçaklı katilin ne zaman, nerden çıkıp kızı(bu tür kızlar genelde iri göğüslü oluyorlar.delikanlıların "telef oldu gül gibi yavru" dedikleri sahnelerden.allam yaa neler geliyo aklıma) doğrayacağından korkarken, aynı sahnede bir başkası hem kurbanın yaşadığı korkuyu yaşıyor hemde o karanlık ve belirsiz atmosferden kendi korkularını gün yüzüne çıkarıyor olayı kendi korkusu haline getirebiliyor.yani seyirci kalmak yerine olayın içine dalıveriyor.burda izleyicinin o sahneden korkması için daha önceki deneyimlerin de bir katil in olması ve kurbanın düştüğü durumla birebir örtüşmesi önemli değildir.o karanlık ve belirsiz atmosfer, karanlık korkusu, kan görme korkusu sayamayacağımız kişiden kişiye değişen bir çok kokuyu gün yüzüne çıkarabilir.pek iyi bir örnek olmadı ama 😀 . psikolojik korkular, bilinç altına itilmiş korkular hiç bir zaman unutulmaz çünkü onlar hep ordadır ve tetiklenmeyi bekler...

yani ölümde korkutucudur, e haliyle bir kere ölünür 🙂 öylemi ?, e kimsede ölmek istemez.ama yapabileceği hiç bir şey yoktur.bunu kabullenir ve ancak ölüme yaklaştığında korkar..ölüm korkusunu yaşatalmenin en iyi yolu ölüme yaklaşacak bişeyin olmasıdır.deprem, kaza, hastalık(en kötüsü allah kimseye vermesin) bunun gibi şeyler ancak ölümden korkutur.komik olanda her kesin bir gün öleceğidir. ama ben şu anda çok mutluyum ve gülüyorum.internet kafedeyim bir deprem olsa "eşheden köşheden ya allah" başlarım.neden çünkü ölüme yaklaşmışımdır.o an ölüp ölmeyeceğeğimi bilemem acayip korkutur beni.. öleceğimi biliyorum ama hiç endişe etmiyorum dini bütün kesin cennetlik olduğumdan değil tabiki "ne bileyim" durumu var."ne bileyim" deyip geçiştiriyoruz.sadece bu durum için geçerli bişey olsa gerek bu.her gün akşam kabristanın yanından geçiyorum.ölmekten çok ölülerden korkuyorum.halbuki bir gün gidip oraya onların arasına yatacağım, bir başkası kabrimi gösterip"uleee, aha şurda yatan, bir kalksa toprağın altından elini bir çıkarsa vışşş canıma okur" deyip tabanları yağlar.çıkıp o adama "ne korkuyon ulen sende yatacan buraya, bak cimbomluysan bu civara gelip yatma, aşağıda fenerlilerin yanına yat" demek isterim ama diyemem..bir filmle seyirciye gerçek anlamda ölüm korkusu asla yaşatılamaz, tabi filmin ortalarında "deprem" olmazsa o zaman gör korkuyu.filmde oynayanlar bile kaçar valla.yada biri "Allahüekber" deyip siyah bir çanta/poşet i içeri atmazsa..ölüm korkusu yaşatabilecek etkili bir film ne olur "hastalık" filmi olur, adam kanser olur neler neler gelir başına, sonunda ölür çünkü kanserin çaresi yok.günümüzde tıp bilimi gelişti ama hala belirsiz bir hastalık.burda kanser gerçektir Allah korusun kimde ne zaman çıkacağıda belli olmaz kişide anca "ya bende böyle olursam" korkusu olur.ama zamanla unutulur.çünkü zamanla ortaya çıkıp kaybolabilecek bir durum değildir.kanser olursan 1 kere olursun Allah korusun.ölürsen bir kere ölürsün ki ikincisi kesin ve hala korkmuyorum....günümüz korku sinemasının çoğu ses efekleri ve kol bacak koparmaya dayalı.halbuki bu eskidende olan bişeydi ama eski korku filmlerini bunlardan ayıran en temel özellik bence, samimi yapılmış olması ve kan banyosuyla beraber psikoloik korkularımızıda gün yüzüne çıkarmalarıydı.bence bir filmde korkutacak şey "amaç" değil "araç" olmalıdır.çoğu korku filminde yarılarak gülmemizin nedeni,korkutacak şey in "amaç" olarak ele alınması.bu tür filmler genelde komedi kültü nitelğindedir.hadi ben "bıçaklı katilden" "uzaylıdan" korkmadım e ne kaldı ki geri ye korkacak.. 😀

abi filmlerdeki korkuyu formülize etmişler benimde ilgimi çekmiş bi yerden almışım pcye.Belki sizinde ilginizi çeker.

korkunçluk oranı= (es + u + cs + t) üssü 2 + s + (tl + f)/2 + (a + dr + fs)/n + sin x - 1.

es = gerginlik yaratan müzik
u = bilinmeyen
cs = kovalamaca sahnesi
t = oyuncunun tuzağa düştüğü sahne
s = ani efektler
tl = gerçek hayat
f = hayal
a = oyuncunun yalnız olması
dr = karanlık mekan
fs = dekorasyon
n = görülen oyuncu sayısı
x = görülen kan ve parçalanmış organlar
sin = stereotip

zombi istiyorum beyne dalsinlar , böbrek dalak, kan fışkırsın her yerden, freedy gelsin bıçaklı elleriyle mide söksün göz çikarsin, şeytanlar evin bodrum katından gelsin. Dualar okunsun ölüler dirilsin, hellraiser yuzundeki civilerle öpüşsün koklaşşın, jason gölden çıksın kurulansın, hallowenden maykil abi , texas kasabindan leather face'e de selamlar burdan. canlarimsiniz siz benim. muck

zombi istiyorum beyne dalsinlar , böbrek dalak, kan fışkırsın her yerden, freedy gelsin bıçaklı elleriyle mide söksün göz çikarsin, şeytanlar evin bodrum katından gelsin. Dualar okunsun ölüler dirilsin, hellraiser yuzundeki civilerle öpüşsün koklaşşın, jason gölden çıksın kurulansın, hallowenden maykil abi , texas kasabindan leather face'e de selamlar burdan. canlarimsiniz siz benim. muck

peter jackson ın Braindead isimli (1992) yapımı zombi filmini izle. ilham olur belki. filmde kan gövdeyi götürüyo 😀 😀 😀 😀

ahanda burdan bakabilirsin...
http://www.beyazperde.com/film/1382

sağol hassonya hocam ben de arıyordum bunu!

benimde merak ettigim konu o, nasil bu filmlerden sonra kalkipta bu adama koskoca lotr serisini cekme sorumlulugu verdiler. demekki adamdaki yetenegi gormusler 🙂

neyse korku konusuna burdan devam edelim ilanlar bolumundeki basliklar sapmasin.

zombi istiyorum beyne dalsinlar , böbrek dalak, kan fışkırsın her yerden, freedy gelsin bıçaklı elleriyle mide söksün göz çikarsin, şeytanlar evin bodrum katından gelsin. Dualar okunsun ölüler dirilsin, hellraiser yuzundeki civilerle öpüşsün koklaşşın, jason gölden çıksın kurulansın, hallowenden maykil abi , texas kasabindan leather face'e de selamlar burdan. canlarimsiniz siz benim. muck
sen hastasın demi 😀

şaka bi yana Braindead merak ettim bu filmi izleyeyim bir.bu adamın hayaletler diye bir filmi vardı.m.j. fox oynuyordu başrolünde korkuyla pek alakalı değil ama usta işi hakkten.

benimde merak ettigim konu o, nasil bu filmlerden sonra kalkipta bu adama koskoca lotr serisini cekme sorumlulugu verdiler. demekki adamdaki yetenegi gormusler 🙂

neyse korku konusuna burdan devam edelim ilanlar bolumundeki basliklar sapmasin.

harbiden ben gerçekten filmi görünce dedim. nasıl o filmlerden böle bir filme geçiş yapmış inanılcak bişi değil...

p.j kitabı ilk 18 yaşında okumuş demiş bunun filmi olsa süper olurdu demiş.ve film yine buna nasip olmuş.
100 yıl düşünsem aklıma gelmezdi bu filmi benim çekeceğim diyor.
merak edenler serinin kamera arkasını izlesin...

acikcasi bende 100 yil dusunsem aklima gelmezdi o adamin cekecegi,ve dahasi oyle kaliteli bir sekilde cekebilecegi.
gercektende ustaisi bir sonuc cikti ortaya.