Afiş çok tatlı olmuş, ama sitesi değişik enteresan:D aynı konsept değil:)

Siteyi ilk yaptıgım afişten yapmıştım öyle kaldı:D Tasarımcıyım diye geziyon, gel boş vaktimde tipografi öğreteyim düdük.

Süs'le katılayım. 🙂

Katılmazsan vururum.

Ben de gönderdim son iki filmi.. güzel olur daha fazla kişi izleyebilse (:

* bu mesaj 5. gönderim denemesinde gönderilebilmiştir.

Söyleşi yok mu Bidil abi. Bu sefer forumcak katılıp uzun süreli kalalım. Söz bu sefer ben de uzun kalacağım 🙂

düdük makarnası öğretirken N'nin bacağı havada onu da hesaba kat ehü.
Program belli olunca ben de katılıcam.Oyun'u yollayim mi ehü.

ya allahım sen nasıl bi insansın hepa. GEçen sene oynattık ya oğlum oyun'u rezil.

Yetişememiştim ona:D Klibimi oynat o halde:P
Ben kısa filmi bıraktım zaten öksürtüyor.Neyse program belli olsunda gelicem ama çok uzak ora da ya.

Biz Eyüp'le gitmiştik geçen sene, Beşiktaş semalarından bile 45 dakika-1 saat sürüyor, sizin orası için en az bir 30 dakika daha ekle Hepa :).

En kötü tarafı, biz gittik Şayin başladı, izlemiştim zaten, sonra Şeytan Aranıyor, onu da izlemiştik, sonra da yanılmıyorsam 2 Ekmek Bir Yoga, ya da yine izlediğim bir film, sonra da Oyun vardı. Sonra da o günki gösterim bitmişti. Yani o kadar yol gidip, öyle güzel gün seçmişim ki tamamı izlediğim filmlerdi, sonra da kavga çıkartmamak için kaçmıştık :). Niye diyeceksiniz, o sinema komünistlere bırakılamayacak kadar değerli bir sanattır diyen adamın atölyesi vardı. Beklenilenden çok daha iyi geçti dedi ama Özgür, biz kaçmıştık yine de. "Kuşcu" Hegel abimizle de orada tanışmıştık ilk. Bilal'le de galiba..

Kuşcu? Deliyürek'deki kuşçu gibi mi?

Evet. Özgür'ün ağzından aktarıyorum, "hani bazı adamlar vardır, sen daha derdini söylemeden otur karşıma bir hikâye anlatacağım der, anlattığı hikâye de mutlaka senin derdinle alakalıdır, çözümü bulur gidersin. Öyle bir adamdı kuşcu, hegel de kuşcu" demişti bana o gün. Döver de şimdi söyledim bunu diye :).

Duygulandırdınız beni, sağolun. O zaman şöyle bir hikaye ile bağlayayım:

"Kanım parkelerin birleştiği çizgilerden daha içerilere doğru sızıyordu. Yattığım yerden görüyordum. Parkelerden sonra betondan da aşağıya, alt kattaki ihtiyar çiftin huzurla ölümü bekledikleri oturma/ölme odasına, onlar o an oradayken, belki de kafalarına pıt pıt damlayacaktı. Bileklerimi kesmiştim ve belki de kanım, bütün canlılığıyla kalan ömrümü onlara devretme işlevi görecekti. Bunu bilselerdi ya da gerçek olsaydı, tavana gözlerini dikip, ağızlarını alabildiğince açarak, damlayacak her bir damlanın tadına bakacaklardı. Kan emmek ille de vampir olmak anlamına gelmezdi."

Ve tüm forumunun dertlilerinin dertleri biter.. 🙂

edit: 3. kez gönderiyoruz bakalım.