İzlediğim kısa filmler içinden en değişik anlatıma sahip olanı bu.Çok güzel çok acayip.Konu yok aslında ama toplumu anlatıyor.Seçilen isim de bir harika.
Giderek yukselen grafigi dusurmus bence bu film. Her filmde anlatimin, uslubun biraz daha gelistigini goruyorduk ama bu filmde gelisim durmus, hatta son filmlere gore biraz daha geriye gitmis. Ben begenemedim maalesef, onceki filmlerindeki tadi alamadim.
Yerdeki Tas ve Fasulye Tarlasi en sevdigim filmlerin, bu arada onu da soyleyim 🙂
Benim "Ben" dediğim bedenim mi, yoksa ben mi?
'Fasülye Tarlası', 'Yerdeki Taş' filmlerinden sonra 'Pst!'
Sanki benimsenen tarz şu: Hayatın her anı aslında bir film.. Dikkat etmek ve filmin kasetini geri sarıp tekrar izletmekse maharet..
Ne diyorum yani ben? Yukarda adı geçen üç ürün de sanki bir yerlerden çıkarışlmış gibi.. Sanki bir bütünün bir parçası gibi.. Akıllarda soru bırakmalarındaki sebep ise bence, bütünün her zaman parçadan önemli olması..
Farklı evet.. Ama yeteri kadar tatminkar mı bilemiyorum.. Yalnız zevkle izlediğimi belirtmeliyim.. Özellikle de 'Yerdeki Taş', içlerinde en çok beğendiğim.. Çünkü hedefe daha yakın atışlar vardı bence o filmde..
Şimdi gelelim 'Pst!'e..
Aslına bakılırsa tabir-i caizse "kuru çene" var amcamızda veya öyle olmadığını başka bir filmde bize yönetmen gösterecek.. İşte bu noktaya gelince mevzu insanın aklına geliyor şu: Bu bilinçli mi yapılıyor acaba? Yani önceden planlanmış bir çerçevede mi çekiliyor bu filmler.. Bağlantı kurmalıyımız.. Bunu bence yönetmenin açıklama zorunluluğu yok.. Kaldı ki böyle bir merak gelecek olan ürünleri izlenme isteğini artıracağından pozitif etki yapıyor-şahsen bana öyle-..
Yalnız replikler çok güzel yazılmış: "GDO'lu yaratık"(sanırım böyle diyor), "Salli ala seiyidini muhammed" ... 🙂
Öyle tahmin ediyorum ki aynı mahallede ve aynı adamın başından geçen birkaç durum daha izleyeceğiz gibi geliyor bana.. Ya da yanılıyorum ama izlemek isterim açıkçası..
Ekip uyumlu olmuş ve devamı gelir umarım..
Ellerinize sağlık emeği geçen herkese teşekkür ederim bir izleyici olarak...
Maksadım sana gördüğünü anlatmak değil anlamadığını göstermektir.
İstediğimi alamasam da -aşağıda açıklaması var- hoşuma gitti.. Ana karakter çok gerçekçi.. Tepkiler çok gerçekçi..
Ancak ben de Kezzap gibi punch line bekledim, gelmedi. Başrolün bitmek bilmeyen yakınmalarından sonra elbet bir şey olmalıydı.. Recep İvedik eleştirisi gibi olsun istemiyorum ama ana karakter sokakta her gün gördüğümüz amcalarımızdan sadece biri.. Hikaye de öyle.. Amaç izleyiciye istediğini vermemek miydi yoksa filmin sonunda bir boşluk yaratmak mıydı bilemiyorum ama bende olumsuz etki yarattı.. Keşke finalde son vuruş olsaydı..
ses kaydinda neler kullandiginizi ögrenebilir miyim?
Yorum yapan herkese teşekkür ederim. Burada yapılan tüm eleştiriler gerçek anlamda eleştiri mahiyetindeler ve hepsini dikkate alacağım.
Ses harici bir cihaza kaydedildi. Yerine göre boom mikrofonu ( adı böyle değil aslında ) ve yaka mikrofonu kullanıldı ( karakterlerin arkadan bağırdıkları sahnede mesela ). Tüm ses kayıt işlemlerini Sertaç Selvi arkadaşımız yaptı, kullanıdğı ses kayıt cihazının marka modelini bilmiyorum maalesef.
Vakit ayırıp yorum yazan herkese tekrar teşekkürler.
edit : imla
ellerinize sağlık diğer filmlerinize de baktım özellikle tavla kitabı çok güzel.
Çok değişik ve başarılı Olmuş ellerinize Sağlık 🙂
Sesler gerçekten iyi.