Kanını satıp kamera almış yönetmen. Olsa da biz de alsak. Pekmez yerdik sonra.

27 yaşında üniversiteye girdi

27 yaşında üniversiteye girdi
Doğrusu, kültür devrimi sırasında ideallerim oldukça basit ve sıradandı. Tek istediğim üniversite diploması almaktı. Üç yıl bir tarlada, yedi yıl ise bir fabrikada çalıştım. Devrim bitmek üzereyken hâlâ işçiydim ve artık fabrikada gece vardiyasında çalışmak istemiyordum. Çok zor ve yorucu bir işti. Artık o çevrede bulunmak istemiyordum. Çıkış için de üniversiteye gitmek en iyi seçenek gibi gözüküyordu. Bu şu an için dâhi geçerli. Eğer sıradan Çinli ailelerin çocukları üniversiteye gidebilirlerse yaşamlarını ya da onlar için yazılmış olan hikâyeyi daha iyiye doğru değiştirebilirler. Ancak bu şekilde daha iyi hayat standartlarına ulaşabilirler. 27 yaşındaydım ve üniversiteye gitmek için yaşlıydım. Bu yüzden üniversitelerdeki sinema bölümlerinden sorumlu olan Kültür Bakanlığı’na bir mektup yazdım. Başvurumun olumlu sonuçlanıp sonuçlanmayacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu ama her nasılsa bakanlık benim için bir istisna yaptı ve kabul edildim.
İlk kamerasını satın alabilmek için kanını sattı

İlk kamerasını satın alabilmek için kanını sattı
O zamanlar pek param yoktu, her ay sadece 5 yen kenara koyabiliyordum. Fakat bir kamera 188 yendi ve bu benim için çok paraydı. Bir kamera almak için en az 2-3 yıl çalışmalıydım. Bir yıl para biriktirdim ama olacak gibi gözükmüyordu. O sıralar para karşılığında kan bağışında bulunabiliyordunuz ve ben de öyle yaptım. 1974 yılının kasım ya da aralık ayıydı, hâlâ hatırlarım. Kanımı satıp yeni bir kamera aldım. Çekim yapmaya böyle başladım. Bu durumun sinema endüstrisiyle kurduğum ilk ilişki olduğunu söyleyebilirim.
Hayatı Çin siyasi tarihinin önemli dönüşümlerine tanıklık ederek geçti

Hayatı Çin siyasi tarihinin önemli dönüşümlerine tanıklık ederek geçti
Bence deneyimlerim hayatımda ve işimde sahip olduğum zenginliklerin birer yansıması. Çin Devrimi’nin on yılında 16-26 yaş aralığındaydım ve birçok kaotik durumlara ve trajik olaylara tanıklık ettim. İnsan hayatının ve toplumun acizliğini görmek bana bir şekilde yararlı oldu. Bu durum işlerime, düşünce biçimime hatta olaylarla başa çıkma tarzıma dahi sirayet etti.
Filmleri; Çin kültürünün en önemli görsel hafızası olarak nitelendiriliyor

Filmleri; Çin kültürünün en önemli görsel hafızası olarak nitelendiriliyor
Usta yönetmenin filmlerinin ana beslenme kaynağı olarak Çin coğrafyasında yaşanan toplumsal dönüşümler, politik olaylar ve bu olayların sıradan insanların hayatlarına yansımaları olarak sıralanabilir. Özellikle Kültür Devrimi ve Japon işgali Zhang Yimou’nun filmlerinde sıklıkla üstünde durduğu konulardan. Neredeyse bütün filmleri roman uyarlamaları olan yönetmen, çoğunlukla gerçek hayat hikâyelerinden yola çıkarak görsel ziyafetler yaratıyor.
Ödüllerle dolu bir kariyer

Ödüllerle dolu bir kariyer
Red Sorghum - Altın Ayı (1987)
Ju Du - Oskar adayı ilk Çin filmi (1990)
Raise the Red Lantern - Oskar adayı, Venedik Film Festivali Gümüş Arslan Ödülü (1991)
The Story of Qui Ju - Venedik Film Festivali, Altın Arslan Ödülü (1992)
To Live - Cannes Film Festivali, Jüri Özel Ödülü (1994)
Not One Less - Venedik Film Festivali, Altın Arslan Ödülü (1999)
Hero - Oskar adayı (2000)

Kaynak:onedio.com