acikcasi spider benim bekledigimden cok cok uzak bir filmdi, ben yonetmenin zaman gectikce o eski zamanlardaki deli cesaretini kaybettigini dusunuyorum,cronenberg i cok severim ilk donem islerini hayranlikla seyrederim ama crash sonrasi donemde artik eski tadini kaybettigini dusunuyorum.

ilk donem filmlerinden rabid ve shivers, biraz daha ucmaya basladigi scanners ve videodrome(cok saglam bir filmdir,gercekustu cizgisine yakindir) ust noktasina vardigi dead ringers ve naked lunch( bunlar en iyi filmleridir) son olarakta son doneminde artik bitti derken cikardigi son buyuk film crash(simdi bu filmi degerlendirmeye kalksak isin icinden cikmak zor,ama gordugum en saglam filmlerdendir).
yeni film nasil olur bilmem ama crash den sonraki filmleri beni tatmin etmekten uzakti.

Daha çocukken,meğer corenbergin corenberg olduğunu bilmeden sinek filmini izliyormuşum,Çok ürkerdim o filmden,ama çok da severdim, harika bir fikirdi; bir bilim adamının bir sineğe dönüşmesi..

Yıllar sonra corenberg hayranı bir arkadaşımın anlata anlata bitiremediği benimse hiç tanımadığım bir yönetmendi corenberg.Sonra öğrendim ki sinek onun filmiymiş.Hemen gözlerim parladı.Başladım araştırmaya,ama o zamanlar öss ye hazırlandığım için corenberg öyle arada kaynadı giti.Geçenler de de existenz'i izlemeye karar verdim ve izledim.Çok farklı bir filmdi,özellikle corenbergin sineğinden başkasını izlememiş beni fazlasıyla tatmin etti.Hani,hiç inanmadığım matrix'in fikir babasının bu film olduğuna inandım doğrusu.

Bu başlıklar çok faydalı oluyor.Kim ki duk tan sonra ki anlamayı hedeflediğim yönetmen Corenberg olacak.Teşekkürler Kezzap.

İşte sanırım o "teknoloji" fikrini "beden-psikoloji" ikiliğinin arasından çıkarınca bir düşüş oldu Cronenberg'te ki katılıyorum. Ama Spider yaratmayı başarabildiği birkaç etki nedeniyle benim en sevdiğim filmidir. Ama Crash'in ve Naked Lunch'un çok daha kapsamlı ve dolu olduğu fikrine katılıyorum. Ben "atmosfer" filmi deyince direkt olarak Crash'i bilirim zaten. Sadece görüntüler ve anlam veremediğiniz bir his kalıyor içinizde. İzledikten sonra arabalara garip bakıyorsunuz bir süre. Bedeninize de...

Şimdi bu başlık dahilinde aklıma gelen bir fikri paylaşmak istiyorum.

Buraya yönetmen başlıkları açıyoruz, çok iyi niyetli bir şekilde bu yönetmenleri tartışmak isteyen arkadaşlarımız filmlerini izlememiş oldukları için tartışmalara dahil olamıyorlar. Bu bazen benim için de geçerli oluyor. Ne bileyim bir Fellini başlığı açılsa söyleyecek fazla sözüm olmaz mesela şu aşamada.

Fakat başlığı açan kişinin şöyle bir misyonu olabilir. Bu yönetmenin sinemasının en önemli özelliklerini tartışma haline getirebilir. Böylelikle filmleri izlememiş arkadaşlar da tartışmaya dahil olabileceklerdir ve tartışma "yönetmen"i tartışmaktan öteye geçip daha da güzel bir yere evrilebilir. Ben başlayayım bir örnekle!

Cronenberg sinemasında en önemli nokta belki de doğa-insan-teknoloji çizgisi! (Son dönem filmleri hariç)

Dikkat edersek aslında bu çizgi çok önemli bir altyapıyı barındırıyor içinde. "Var olan", "Algılayan", "Yaratılan"!!! Bu insanın yabancılaşması anlamında çok önemli çelişkiler barındırıyor. Yarattığımız şeyler aslında doğanın aslında bedenin taklit edilmiş, dönüştürülmüş halleri! Ama biz algılayanlar olarak kendimizden o kadar uzağız ki yarattığımız bu şeyler aslında bizim bir parçamız olmasına rağmen ikisi arasına inanılmaz bir ayrım koyuyoruz. Ve kendimizden uzaklaştıkça yarattıklarımıza "fetiş" derecesinde bağlanıyoruz!!! (Crash bunun çok kışkırtıcı bir anlatımı mesela. Bizden çok uzak olmayan "hayata meydan okuma tutkusu" ve "ölüm korkusu" gibi "doğa"dan gelen düşüncelerin "yaratılan" başka nesnelerde şekil bulup bu nesnelere fetiş biçiminde bağlanmayı ve "yapay" bir birleşme çabasını konu ediniyor.)

O zaman teknolojiye olan fetiş biçimindeki bağlılığımızın psikolojik köklerini tartışmaya açabiliriz burada ilgilenirseniz. Mesela kamera aslında "göz"dür! Fakat bizler kamera markalarına, kamera şekillerine biçimlerine sapıkça bir eğilimle bağlıyken belki de, kendi gözümüze ve sadece saf gördüklerimize ne kadar değer veriyoruz???

Şimdi bu başlık dahilinde aklıma gelen bir fikri paylaşmak istiyorum.

Buraya yönetmen başlıkları açıyoruz, çok iyi niyetli bir şekilde bu yönetmenleri tartışmak isteyen arkadaşlarımız filmlerini izlememiş oldukları için tartışmalara dahil olamıyorlar. Bu bazen benim için de geçerli oluyor. Ne bileyim bir Fellini başlığı açılsa söyleyecek fazla sözüm olmaz mesela şu aşamada.

Fakat başlığı açan kişinin şöyle bir misyonu olabilir. Bu yönetmenin sinemasının en önemli özelliklerini tartışma haline getirebilir. Böylelikle filmleri izlememiş arkadaşlar da tartışmaya dahil olabileceklerdir ve tartışma "yönetmen"i tartışmaktan öteye geçip daha da güzel bir yere evrilebilir. Ben başlayayım bir örnekle!

aslinda durum bundan tamamen bagimsiz olarak ilgisizlik ve pop kultur ikonlarina olan meraktan kaynaklaniyor.Sen cronenberg in kendisini buraya getirip konustursan bile pek birsey degismeyecek emin ol.ne demek istedigimin orneklerini zaten gonderilen filmler bolumundeki orneklerden kendi gozlerinle goruyorsun.Bende zamaninda sayfalar dolusu yazilar yazdim ama kendim calip kendim soyledim.

yoksa cok sey var sinemanin kiskirtici yonetmeni cronenberg uzerine,ama benim acimdan artik cok fazla bir anlam tasimiyor oturup saatlerce yazmak.

Neyse ben kendim için yazıyorum zaten.
Memnunum da bu durumdan 😉
Başkasına faydalı olabilirsem de sadece sevinirim.

Yuh diyorum , heroes dizisi 3.sezon 3. bölüm mohinder suresh ,lütfen izleyin arkadaşlar heroes mu izliyorum the fly mı karıştırdım