İlk Tron (1983) hikayesi nedeniyle oldukça öncü bir filmdi, "dijitalize siberpunk" bilimkurgunun neredeyse ilk "saf" örneği olma konumundaydı. Ancak bu fırsatı iyi değerlendiremeyen, vasat denebilecek bir işti. Gerçi 80'ler birçok anlamda sinema adına fakir dönemlerdi bence ve Tron da bu uyuşukluğun eseri gibi görünüyordu. Görsel tarz ve efekt kalitesi olarak zamanının çok ilerisindeydi ama aslında bir sinema sanatı örneği olarak gayet vasat yönetilmiş, kurgulanmış bir filmdi. Bugün dönüp bakıldığında, siberpunk blimkurgunun ilk saf örneği olmak dışında pek bir övgü ile anıldığını da görmüyorum.

Yeni sürüm Tron'u duyduğumda çok heyecanlandım çünkü artık siberpunk yeni bir alttür değildi. Hatları, klişeleri, gereklilikleri, parmak bastıkları bayağı netleşmiş bir alttür üstelik. 80'lerde saygıyla anılmak için siberpunka uğramak yeterliydi, iyi bir film yapmak gerekmezdi. Ama artık öyle değil. İşte bu yeni sürüm Tron'un yaratıcılarının, bu gerçeğin farkında olduklarını düşünüyordum, bu yüzden bayağı umutluydum.

Ama ne yazık ki durum hiç de bu yönde değil. Klişeden çok öte, sıkıcı, abartılı derecede bilindik bir hikaye var karşımızda. "Sinemada siberpunk" dendiğinde ilk akla gelen filmlerden biri olan öncü Tron'dan sonra bu Tron'un da alttürüne bir katkı yapacağını beklemek hakkımızdı. Ama bu filmin hikayesiyle yaptığına, siberpunkı zenginleştirmeden çok "siberpunkı fakirleştirme" denebilir. Görsel olarak da bu alttüre bakıldığında birçok önemli örneğin, görsel olarak sinema tarihine katkı yapmış filmler olduklarını görürüz. (Blade Runner, Terminatör, Ghost in the Shell, Matrix) BU anlamda Tron, oldukça keyif verici bir görsel tasarıma sahip olsa da taşıdığı yükün altında eziliyor ve ancak bir külah dondurma etkisi yaratıyor.

Bir hayalkırılığıydı, Tron gibi bir kültü daha harcadı Hollywood, "hazineleri b.k etme" konusunda son sürat ilerliyor.