Bu başlıkta çok kan dökülecek.. aydemirse elinde satırla geliyor, az kaldı..

"Der bi bılad!" diyorsun hmm? O da kötü filmdi, bir sürü de kan döktü zati. 🙂

Bugün yarın izleyeceğim ben de, pek umutlu değilim ama yine de taş sopa hazırladım :D.

"Der bi bılad!" diyorsun hmm? O da kötü filmdi, bir sürü de kan döktü zati. 🙂
Sinemada 2 kez izlediğim tek filme bu lafları etmene izin veremem, kafanı kırarım :).

N'oluyo yaa? Yavaş gelin, korktum.
Ben kaçıyorum, tatile gidiyorum. Bi 20 sene dönmeyebilirim.
Belki de ikisi de çok iyi filmdir. İkisi de aslandır gaplandır! 🙂

Abi tek cevabımı 5'e veriyorum.
Bu film de sistem eleştirisi değilse...

Abi filmi, Mark Zuckerberg de dahil olmak üzere birçok kişi "salak filme bak, Facebook'u bir adamın kız arkadaş bulma mevzusu üzerine yıkmış" olarak algıladığını biliyorum, ama bu kadar uzun bir film sadece böyle bir konu üzerine kuruluyor olabilir mi ya?

Dolaylı olarak 4'e cevap veriyorum. Filmin ne Zuckerberg'le ne de Facebook'la zerre alakası yok. Onlar bize sadece filmin merkeze aldığı ana konu üzerine veriler ve hikayeler veren şahsiyetleri sunuyorlar.

Şimdi bu kadar karşı gider yaptıktan sonra filmi benim nasıl okuduğumu söylemem gerek sanırım.

1) Harvard! : Dünya kapitalizminin bilgi merkezlerinden biri. Buradan çıkan genç cengaverler okulun rektörünün böbürlenerek söylediği gibi genç girişimciler olmak durumundalar, kendi girişimci fikirlerini iyi bir sermayeyle destekleyemezlerse de, sadece "yüksek maaşlı ücretli çalışan yaratıcı proleterler" olurlar. Bu üniversite, dünyanın belki de en büyük ve de en iyi üniversitesi olarak bize ve diğer bütün üniversitelere şunu söylüyor: Kapitalizm içinde üniversite böyle olur! Harvard bir prototip. Sadece buradan bakarak bile, üniversitelerde bugün yaşanan değişimler, ODTÜ'de tuvaletleri bok götürürken, hayvan gibi harç ücretlerinin neden yurtlara ayrılan "kıç kadar yere karşılık" hayvan gibi arazilere TEKNOKENT'ler yapıldığını gösterir. Bizim de o okuldan çıktığında, kimlerin hammadesi olacağımızı, ve bunun farkında olup kendini bu şekilde köleleştirmek istemeyen, ama evet belli bir süre sonra buna mecbur kalacak olan, "parasız ve bilimsel eğitim" isteyen "yumurta atan gençler"i de açıklar evvella.

2) Özellikle, Harvard gibi "zeka" isteyen üniversitelerde, karşımıza çıkan bazı tipler var. Zuckerberg genel olarak ÖSS birincilerinin dış ve sosyal görünümlerini gösteriyor. Çirkin, sivilceli, gözlüklü, fakat çok zeki ve bununla çok bağlantılı olarak asosyal. Zuckerberg, bunu simgeleyen bir tip. Bir tanesi benim yurtta oda arkadaşımdı. 2 sene aynı ranzadaydık altlı üstlü. İsmini değiştirerek yazıyorum. Selim. Hocalarına, koskoca profesörlere yani, aptal diyen, bu yüzden derse gitmeyen, bütün gün uyuyup gece uyanıp ders çalışan, fizik-matematik çift anadal yapıp her birinden 4.00'a yakın ortalamaya sahip, yürüyüş, bakış, tavır, giyim! (Zuckerberg sabahlık ve terlikle dolaşır, bizimki atlet, şort terlikle) saç şekli olarak Zuckerberg'le birebir uyumlu, şu anda doktorasına Amerika'da sanıyorum ki Boston'da devam eden bir tip. Bir yerde çalışıyormuş bizim bu küçük Einstein, iyi de para alıyormuş. Neyse, demek istediğim, bence fazlasıyla rehabilatasyona ihtiyacı olan bu arkadaşların "zekaları ve fikirlerinden" başka hiçbir şeyleri önemli olmadığından, bu film bize içinde yaşadığımız düzenin birilerinin "acılarından nasıl kar elde edebileceğini" gösteriyor. Biraz fazla hümanist değil mi? Zuckerberg çok mutludur, halinden de memnundur. Her yerde "salak filme bak, kız bulmak için yapmışım Facebook'u, ulan bilmem kimle Facebook'tan önce çıkıyordum ben" gibi cümleler kuruyor. Aksini iddia ediyorum, Zuckerberg fazla zekasının dışında, içinde yaşadığımız toplumun, yani o Fight Club'ta bunu açığa vurma yolunu bulmuş, x kuşağının bir prototipidir. Yalnızdır, konuşamaz, ilgi bekler, facebook'una ileti yazar birileri beğenince sevinir, facebook iletileriyle sosyalleşir, ben böyle bir insanım diye beğenilerini profiline dizer! vs vs. Sorunludur. Ben de dahil olmak üzere bu gençlik zengini ve de fakiri, köşeyi dönmüşü hala sürüneni gizli acılar çekiyorlar, bunun en büyük sorumlusu bugüne kadar bu gençlerin anca sistemin içinde yer alarak var olabilmeleri, sistemin kendisinin umrunda olmayan "acılar" ancak kara dönüştürülürse önem kazanırlar. Zuckerberg ve filmdeki diğer tipler günümüz sisteminin içinde varolan bir gençlik prototipini simgeliyor.
Facebook da acının ve yalnızlığın nasıl karaktersizliklere kara dönüştürülebileceğini gösteren bir ürün prototipi.

Social Network ismiyle bağlantılı olarak bize sunduğu sosyal tiplerden topluma bir "network" (ağ) oluşturuyor ve ismi de bu açıdan oldukça anlamlı. Filmin biçimsel tercihlerinin de benim bu yaptığım okumayı destekler nitelikte olduğunu düşünüyorum. Onu da tartışma ilerledikçe yazarım.

İlginç bir şekilde Görkem e tamamen katılıyorum bu filmle ilgili. 😀 Yalnız There will be blood ı karıştırma hacı, hakket kan çıkar :))

Evet, Der bi bılad'ı şimdilik karıştırmıyorum. Ona da ayrı bir başlık açacağım.
Tüm kirli çamaşırları ayıklayacağım. Tabi birileri beni ayıklamadan önce davranabilirsem 😀

Evet, yok mu başka "Soşıl netvörk abartıldı"cı üyemiz?

Ha abartılma diyorsak abartıldı bence de. Güzel film, iyi film. Ama niye böyle senenin en iyisiydi de oydu da buydu da, onları ben de anlamadım. Umarım sen de abarttığının farkındasındır Görko.

Bu filmin atmosferi ve müzikleri hoş. Gerisi boş.

Abarttığımı düşünmüyorum düd. Yazdığım gibi, bana göre Facebook çok büyük bir yaratımdır, Mark incelenesi bir şahsiyettir. Ama hepsini çöpe attım diyelim, en önemlisi; Fincher çok büyük bir yönetmendir. Tüm sinema alemini resmen kasıp kavurmuş, üzerine kitaplar yazılmış filmlerin yönetmeninin, çağımızı/dönemimizi en iyi özetleyen filmleri yapmış adamın son filmini bu kadar konuşmak, abartma sınırları dahilinde sayılamaz.
(Neden böyle akademik konuşuyorum onu da bilmiyorum, gaza geldim ondan. Dur biraz ciddi adam tripleri yapiim, çok eğlenceli geldi bi kankamla böyle konuşmak bir an. 🙂 )

Ben filme 3 vererek abartı kötü bir yorumda bulundun demek istedim düd.

Tam zamanında çıktığı için fena tutan ama vasattan biraz hallice film. Dünya'da herkesin facebook zımbırtısına kafayı taktığı ve üstüne üstlük "aga herif 25 yaşında 25 milyar dolarlık şirkete sahip, biz nasıl bulamadık yahu" diye düşündüğü sırada çekildiği için tuttu. Gayet boş bir hikaye olmasına karşın Aaron Sorkin tarafından 1000'lerce yıldır kullanılan ihanete uğrayıp kötüye dönüşen eski arkadaş ve ona ihanet etmesine neden olan yeni arkadaş tarzı mite dayanan bir hikayeye dönüştürülerek biraz daha ilgi çekici olması sağlanmıştır (aklıma ilk gelen mesela Ray filmidir). Onun yanı sıra kızarkadaş olayı ise sanki filme son anda katılmış gibi durmaktadır. Hadi yahu şunun bir de aşk acısı olsa der gibi. Filmin başında, ortasında ve sonunda geçmesine rağmen sanki konunun asıl nedeni gibi gösterilmektedir ki aslında ne hikaye, ne oyunculuk bize böyle birşey vermemektedir. Tüm bunların ışığında 10 üzerinden en fazla 6.5 diyebilirim (Oda kurgusu fena değil diye).

Yeni gördüm Görkem filmi katlini ama o kadar uzun yazarım yazsam sonra sen bile uzun yazmışsın özet geç lan pij dersin diye yazmıyorum. Külliyen farklı film izlemişiz biraderim.