Ya simdi yasamadigin seyin, yasadigin seyden daha hayirsiz veya daha hayirli olacagini, yasamadan nasil bilebilirsin?

Hiçbir şeyi bilemezsin bunun ucu oraya çıkar ama demek istediğim şudur, kısa film çekeceksindir başrol oyuncun gelmez asabın bozulur gidip iki tek atıyım dersin, barda da bir yapımcıyla tanışır uzun metraja girişirsin. Sonuçta onun gelmemesi daha iyi olmuştur gibi gibi...

Ya simdi yasamadigin seyin, yasadigin seyden daha hayirsiz veya daha hayirli olacagini, yasamadan nasil bilebilirsin?

Hiçbir şeyi bilemezsin bunun ucu oraya çıkar ama demek istediğim şudur, kısa film çekeceksindir başrol oyuncun gelmez asabın bozulur gidip iki tek atıyım dersin, barda da bir yapımcıyla tanışır uzun metraja girişirsin. Sonuçta onun gelmemesi daha iyi olmuştur gibi gibi...

O kisa filmi cekip, cok iyi bir isde cikarta bilirdin. Hatta o is sana uzun metraj film cekmekten ziyada tum dunyaya acilmani saglayacak firsatlarda yakalayabilirdin. Belkide cekecegin uzun metraj daha hayirsiz kalirdi. Yani senin dusunceni kabul etmek, eldeki ile idare etmek gibi bise : )

Enfes yönetmenlik, çok sağlam bir hikaye kurgusu yetti filmi başarılı bulmama.

Yonetmenligi hadi kabul ettik diyelimde, yapma gozunu sevim hikaye kurgusu nasil saglam. Bir dolu sacmalik saydik kurguda, devam etsek 100. sayfaya kadar gideriz.

Olaya bak simdi;

Bir sey dikkatini cektimi hep bir tasadufi bir durum soz konusu. Hikaye kurgusu saglam degil resmen ordan bir parca, burdan bir parca sonra teaduf birlesim uzerine. Tamam hayatta tesaduf diye bise vardir, ama X soruluk kadar yarismada, X. sorununda cevabini boyle tesaduflerle bilmek, bence tesaduf degil sallamakla alakali gibime geliyor. "Iste bunu yapacaz X kadar soru var" "X kadar hikaye yazalim" gibisinden bir mantikla zorlana zorlana yazilmis bir senaryo.

Ben bu filmi izlemeden once Benjamin'i izledim, sonra bunu izledim. Bir arkadasim gelip "Benjamin sey edip atacak oscari" dedi. Bende ona aynen sunu dedim. "Ortaya ana sermayeyi koyarim Slumdog oscari hoplatacak." diye. Nedeni basit. "Yonetmenimiz bir cok toplumsal soruna parmak basmis!!!!". "Akademi olarak bu filmi seceriz, bizde bu toplumsal sorunlara uzak degiliz imajini bir ke daha gozlerine sokariz milletin" mantigi. Tabi birde Amerikan siyasetini unutmamak lazim : ) Bence Benjamin bu filme 10 basar tartismasiz ama bir gercek var ki Fincher oscar istiyorsa, kendi cizgisini sak saklamamali, akademinin veya Amerikan siyasetinin sak sakcisi olmali. Ha bu arada bence Benjamin'de oscar hakketmiyordu aslinda, ama iste kotunun icinde iyi secmek zorunda kalirsak, oscari almaliydi : ) Diger filmleri saymiyorum bile...

Dostum, senin spoilerde verdiğin örneğin hikaye kurgusu ile uzaktan yakından ilgisi yok öncelikle. Sen, hikayedeki bazı ayrıntıları, gelişimleri anlamsız ya da inandırıcılık dışı bulmuşsun, olabilir. Ama bunun hikaye kurgusuyla nasıl bir ilgisi var ki?

Saçma bulduğun kısımları öyle görüyorsan ben seni ikna etmeye çalışamam, ben bu yerdiğin kısımları hiçte kötü ya da saçma bulmadım, hepsinin de bir açıklaması var bence filmde. Ama şunu rahatça şöyleyebilirim, Slumdog, mesaj verme kaygısı ile çekilmiş bir filme hiç mi hiç benzemiyor bana göre. Ama, eleştirmen Uygar Şirin gibi (ki sevdiğim eleştirmenlerdendir) sinemacıların, çektikleri filmlerin hemen her ayrıntısını birer mesaj verme aracı olarak kullandıklarını düşünen ya da kabul eden sinemaseverlerdensen ona zaten birşey diyemem, bu bir eleştirel bakış çeşidi, yöntemi, bir tercih meselesi. Ben hiç böyle bakmadım, bakmam da.

Sen böyle söylüyorsun demiyorum ama basit bir örnek vereyim: "film mutlu bitiyorsa, yönetmen, mutlu kıldığı baş karakterinin eylemlerini haklı görüyor ve onu kendince ödüllendiriyordur" Bu bakış ve yorum birçok kişi için geçerlidir, Slumdog ta buna uyum sağlar zaten. Ama ben böyle görmem. Bana göre bir sinemacı, sevmediği bir karakteri de ödüllendirebilir. Ya da eylemlerini savunmadığı hatta ve hatta haklı bulmadığı bir karakteri filmin kralı bile yapabilir. Bana göre "YAPABİLMELİDİR". Danny Boyle böyle bir adamdır. Transpotting'i çoğumuz izledik. Birçok açıdan Transpotting, uyuşturucuyu özendiren sekanslar içerir, varsın karakterlerin sonları böyle hissettirmesin. "Yaşadığınız en zevkli orgazmın 10 katını düşünün" diye bir replik çekmiş bir adamdır Boyle. Bu aslında gerçekten cesaret ister. Uyuşturucunun var olduğu başka bir film gösterin bana, böyle bir replik içersin. Ben görmedim. Ucuz Roman'da bile özendirme hissi vardır ama böylesine açık ve direk bir söylem yoktur.

Özendirme derken, şimdi yanlış anlaşılmasın. BU filmlerin direk olarak uyuşturucuyu özendirdiğini falan iddia ediyor değilim ama "bu kapsamda tehlike arz eden sekans, replik, çekim. vs'leri var" diyorum. PEki Boyle ya da Tarantino uyuşturucuyu özendiriyor mu? Suç dünyasını anlatanlar paraya, pula, güzel kalçalı hatunlara, enfes ziyafetlere, yatlara katlara kamera yöneltirken özendirme amacı mı güdüyorlar? Tabii ki hayır. İşte bana göre Slumdogtaki o pembe panjurlu evi kazanan çiftin hikayesi de hiçte klişelerle bezeli bir aşk hikayesi değil, belirli bir mesaj da içermiyorlar, yani "sokak çocuklarını sevin" ya da benzeri herhangi gayet bayağı bir mesaj gibi. Jamal'in yaşadıkları da klişe bir kazanma ya da yükselme öyküsü hiç değil. Evet, o alt geçitteki çocuğu görmesi gerçek bir tesadüf. Tanıma yolu da görme engelli çocuğun söylediği şarkı. Vardır mutlaka hikayede ekjsikler gedikler ama hiçbiri rahatsız edci boyutta değil bence. Abi karakterinin hikayedeki rolü ve yaşadığı değişim hariç.

Ve.... ve.... Çok az sinemasever David Fincher'ı benim kadar çok sever. 🙂 Bu herife hayranlığımı anlatamam ben, kelimelerim yetmez. Bu sevgimin hatrına Benjamin'e bir inceleme yazmayacaktım, kişisel olarak bu filmi başarısız bulduğumu kabul edip kapatacaktım bu filmle hesabımı, ayrıntıya girmeyecektim yani. Çünkü Panik Odası'na yazdığım incelemenin sonunda "Fincher'in gurur duyamayacağı ilk filmi bu. Umarım Son olur" gibi bir ifade kullanmıştım, devamında kendi Fincher sevgimi de zedelemekten korkmuştum. Çünkü Benjamin bence Panik Odası'ndan daha başarısız bir film. Ama görüyorum ki bu film peşimi bırakmıyor. Yazacağım arkadaşlar, bu filmi de o zaman konuşuruz. Benjamin'i gerek Fincher filmografisi içerisinde, gerek yılın iyileri içerisinde gerekse de kendi başına bir film olarak değerlendirmeye çalışacağım fırsat bulunca. Ama şunu peşinen söylemek isterim, Slumdog'ı iyi bulmayanları anlayabiliyorum, hakta veriyorum. Acep benim Benjamin'i kötü bulmama hak verebilecek misiniz? 🙂

Sehir degistirdim, arakdaslarla gorusme , real hayat biraz girmemi engelliyor nete. Zaman buldugumda bu filmdeki "mesaj verme kaygisini" tek tek sahne sahne yazacam, hala "mesaj kaygisi yok" diyebilecem o zaman gorecez : )

Bende Benjamin'i kotu buluyorum, sadece Slumdog'dan daha iyiydi diyorum. Yazmadan hak veriyorum sana yani: )

Bir kere daha izledim, tekrar çok beğendim. O kadar dinamik plan değişimleri var ki dikkat edince. Adam 2 planla anlatılabilecek bir şeyi 10 planla anlatmış, çılgın kamera açıları var aslında. Çok emek verilmiş...