Bu başlıkta, bilinen olsalar da en azından geniş ölçüde izlenmemiş gibi görünen filmleri tavsiye etmeye çalışıyoruz ya. Yani.... Öyle değil mi? Şİmdi kalkıp Titanik'i tavsiye edecek bir durum yok.
Ama gerçekten bazı filmler çok meşhur, biliniyor ama geniş oranda izlenmiş olmayabiliyor. Bana öyle gelen filmlerden biri de Katil Doğanlar.
Oliver Stone'u birçok önemli yönetmenden daha fazla sevmem ve "güçlü sinemacı" olarak görmem dolayısı ile bol bol dayak yemişliğim vardır. Ama şöyle kabaca bir düşününce görüorum ki, filmografisinin önemli kısmına hakim olduğun bu herifin hangi filmini yazsam aslında -en azından bazı açılardan- sebebim var.
Ama en iyi filmi, aynı zamanda sinema tarihinin en iyi filmlerinden biri olan Katil Doğanlar sanırım.

Nedir bu filmi bu kadar iyi yapan şey?

Birincisi bu film, o kadar cüretkar ki izleyicisine "yuh artık!" dedirtiyor, bu kesin. Sinema tarihinin en rahatsız edici filmlerinden biri olarak tescillenmiş durumda ama ilginçtir, bu derece rahatsız edici olmasına rağmen geniş alanda gösterim gördü, millet patlamış mısır yiyerekten bu filmi izleyebildi. BU derece uç, bu derece cüretkar ve rahatsız edici olup da bu kadar hasılat yapmış (zamanında 150 milyon $ gişe yapmıştı) bir film daha varmıdır bilmem....?

İkincisi, yine şaşırtıcı ölçüde hassas bir konuyu hoyrat ötesi bir tavır ve acımasızlıkla işliyor. Medya ve şiddet. Şiddetten beslenen medyanın, artık şiddeti besleyecek güce ulaşmasını belgeleyen çok derin, çok muhalif olmasına ek olarak tam bir "reaksiyon gösterme" filmi.

Üçüncüsü görselliği.... Bu filmi sessiz izleyiniz dostlar. Sinemada, görsellikle anlam yaratma konusunda bu film kadar zengin, bu film kadar yoğun, bu film kadar güçlü çok az film vardır. Oliver Stone'un muhalif, isyankar, savaş karşıtı oluşu falan bilinir. Bu adam politik falan olmasaydı da bir yönetmen olarak zaten günümüzün en önemli isimlerinden biri olurdu. Hatta belki de, onun bu politik içeriği, sinemasal gücünün görmezden gelinmesine sebep oluyor. HErkes Oliver Stone'un Vietnamcılığını, savaş karşıtlığını, muhalifliğini falan konuşuyor. Adam muhteşem bir yönetmen, bırakın şu politik tarafını. Zamanının muhalifleri günümüzün kapitalistleri oluyor. Bugünün muhafazakarları yarının devrimcileri gibi görünüyor. Ama estetik baki kalıyor. Hiçkimse artık Shakespare'in politik fikirlerini konuşmuyor. Sizce onun da politik bir fikri yok muydu? Ama kime ne? Artık Oliver Stone, kameryaı naısl kullandığıyla konuşulsun ki ne kadar muhteşem bir herif olduğu anlaşılsın.

Dördüncüsü: Şiddeti ve şiddeti satan medyayı eleştiren film de şiddeti kullanıyor! Öyle mi gerçekten? Filmn vizyona girdiğinde bu konu öyle çok tartışılmıştı ki, neredeyse filmden daha meşhurdu bu soru. Ama hayır! Katil Doğanlar, şiddet satarak şiddeti eleştirmiyor. Katil Doğanlar, şiddetin, insanların algısında nasıl olduğunu ya da olmaıs gerektiğini, aslında nasıl katlanılmaz, sarsıcı, zorlayıcı ve en özetle: "anormal birşey" olduğunu belgeliyor. Fİlmde 50 kişiyi öldürmüş katiller dışında hiçkimse normal bir ruh halinde, normal bir psikolojide, normal bir görünüşte değil zaten. Fİlm şiddeti satmıyor. Şiddetin yansımalarını satıyor. BU kadar değerli olan da bu zaten. Çünkü yansıttığı şey o kadar doğru ki, neyin ne anlama geldiği tekrar incelenmeye değer hale geliyor. BU son paragraf zaten filmin görselliğinin mükemmelliğinin, hedefi tutturan atışının özeti.

İzlemeyen arkadaşlar için son bir not: Katil Doğanları izlemediyseniz ve izlemek istiyorsanız filmin karşısına geçtiğinizde sizi çok yorucu bir filmin beklediğini peşinen kabul edin ki gördükleriniz sizi şaşırtmasın. Bu şaşırtma dediğim şey, yakın plan bir penisin kesilmesi falan değil, ilgisi yok. Şaşırtıcı olacak olan şey kameranın girdiği renkler, hareketler, biçimler, açılar, ölçekler, tercih edilen kurgu.... Gösterilenlerden çok, olanların gösteriliş biçimi.

Bu film, içerdiği hemen herşeyle 10/10 puanı hak eden eşsiz bir sinemsa sanatı örneği. Çok iyi filmlerde birkaç tane olan şeylerden (ara ara andığımız bazı sekanslar, çekimler, replikler gibi) bu film de o kadar fazla var ki.... BU filmin neredeyse her sekansı, yüzlerce çekimi sinema tarihine girecek kadar iyi.