Robert Altman birçok yerde sonu gelmez övgülerle ve saygılarla anılan bir isim. Belki de bir nev'i hitchcock'tur, bilmiyorum ama ben öyle beni ya da çevremde tanıdığım insanları delirten bir filmine rastlamadım. 7 kez oscar adayı olmuş ama hiç alamamış, bu iyiye gösterge aslında. 🙂 Hatta yönetmen Alan Rudolph'un dediğine göre "çağdaş sinemada, ondan ya da yaptıklarıdan etkilenmemiş tek bir isim yok"muş!.

Neyse.... Diyelim ki abartılmış, gereksiz bir herif. (!) Ama demeyelim. Çünkü öyle bir iflmi var ki, adını saygıyla anmamıza yeter: MASH. Bizdeki ismiyle Cephede Eğlence.

Aslında bu film de günümüz sinema, parodi, savaş komedisi anlayışıyla değerlendirildiğinde yetersiz bir çaba gibi görünebilir, zamana karşı dimdik kalmayı başardığını iddia ettiğim bir film değil ama yine de kendi başına bir "olay film" olduğu da kesin.

Belirttiğim gibi bu film bir savaş komedisi. Bir savaş kampında türlü çeşit soytarılıklarla, haylazlıklarla uğraşan bir grup askerin başından geçenleri anlatıyor ama kesinlikle sadece bir komedi filmi değil. Savaşın anlamsızlığı, saçmalığı üzerine bir film bu temelde. Yani çok komik, gülmekten geberten bir film değil. Ama yaşananların, paylaşılanların bir savaş alanında, bir savaş kampında olması büyük fark yaratıyor ve ortaya çıkan durumlar hep birer ironik tablo teşkil ediyor. Donald Sutherland ve Elliott Gould rollerinde accayip iyiler ve Altman, başka birçok kişinin elinde basit, sulu bir komedi olabilecek bir filmi gayet duyurucu bir politik taşlamaya çevirmeyi bilmiş gerçekten.

Tavsiye olunur.