Ben Görkem'in tavsiyesi üzerine izledim ama Görkem ile aynı fikirde olmam mümkün değil. Filmi bir cümleyle özetlemem gerekirse, Amerika haricinde kimseyi ilgilendirmeyen bir konuda yapılmış BBC ya da History Channel belgesellerinin iyi oyunculuk olan çok az da dramatize edilmiş hali. Film bile değil, ne olduğu belli değil. Bu tip Amerikan hikayelerinin hemen hiç birini izlemiyorum normalde (biri tavsiye etmedikçe). Bundan sonra tavsiyeler üzerinde de düşünmek lazım demek ki :). Kesinlikle zaman kaybı.

Oyunculukları beğendim.
Ama bende bir film olarak geride çok fazla iz bırakmayacak.

doğrudan olmayan not: zeitgeist'larda eski Amerikan Başkanları'nın görüşleri ve bazı konularda kurduğu cümleleri dikkate aldığımda daha yeni dönem (1955 -1960) sonrası Amerikan başkanlarının bazı açılardan çok tırt olduğu izlenimine kapıldım.

Amerikan Başkanları çok uzun zamandır çok tırt zaten. Amerikalıların saniye başı ağızlarına doladıkları "Founding Fathers" ve "Decleration of Independence"'da yazan ne varsa, tam tersini yapmayı başardılar. Amerikayı kuran adamların çoğu Deist/Ateist, ülkeyi, hükümeti dinden ayırmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Bağımsızlık Bildirgesi'ni yazan Thomas Jefferson'ın kendisi bir deist örneğin (sonradan uniteryan oluyor gerçi). Ama bugün Amerika'yı izleyin bakalım. Irak işgalini rüyasında gördüğünü iddia eden bir başkan ile yıllar geçirdiler..

Türkiye'den pek bir farkları yok o açıdan.

evet.A.Lincoln'den sonra gelenlerden T.jefferson da bunlardan biri.

Filmi yakın zamanda tekrar izledim ve ilk mesajdaki fikirlerimi aynen tekrarlıyorum.

Bu filmin en büyük talihsizliği Ron Howard gibi bir yönetmenin elinde beden bulmuş olması. Çünkü Howard açık ve net izleyiciye oynayan bir adam, hep öyleydi. Dramatik yapıyı çok hoyratça kullanır, karakterlerin eylemlerini hep basite indirger, olaylar fazlaca tekdüze gelişir.

Ancak filmin çekici tarafları da az değil. Bir kere an başta Nixon'ın kim ve nasıl biri olduğu üzerine zengin bir film bu. Onunla röportaj yapacak ekibin toplanışı, ekiptekilerin karakterleri, çalışmaları vs. hep izlemeye değer özellikteler. Diyaloglar, oyunculuklar hep çok iyi. Diğer tarafta Nixon'ın başkanlık sonrası yaşadıkları, konu üzerine fikir/yaklaşımları var ve bunlar da uzun uzun incelenmiş. Röportaj sekansları başlarda biraz sıkıcı gibi geliyor ama iyi oyunculuklar sayesinde izleniyor. Devamında gerilim artıyor vs. ama ne yazık ki film olayı biraz hafife almış. Frost bir şekilde olaya kendisi el koyuyor, kendisi hazırlık yapıyor, tek bir açık buluyorlar başkanın geçmişinde, oradan voleyi vuruyor falan.... Bu pek tatmin edici değil.

Ama bu noktada da farklı bir durum var ki, olay biraz politik, siyasi boyuttan çıkıp psikolojik ve dramatik boyuta kayıyor aslında. Filmin kurtarıcısı da o oluyor. Açıklamak gerekirse:

Özetle Frost/Nixon eksikleri/kusurları olsa da bence gayet iyi bir film. Tavsiyem hala sürüyor Sickman. Spoilerde beirttiğim sebeplerle de filmin sadece Amerikan insanına hitap ettiğini de asla düşünmüyorum. Bir tv yapımına göre de çok daha ayrıntılı karakter profilleri çıkardığı ve inceleyici olduğu da kesin.