Birincisini bilemem ama ikincinin senaryosu bayağı kötü. Replikler ve mizah anlamında değil hikâye akışı anlamında diyorum. Kurgusu da ayrı kötüydü ancak onun biraz da senaryodan kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Yine de hiç sıkılmadan izledim. O açıdan laf edemem, yer yer de bayağı güldüm.

Her türlü samimiyetine şüphe olmayan bir filmdir kendileri...

Şimdi izledim, kurgu açısından Eylem'e katılıyorum. Düşündüğümden, umduğumdan daha az güldüm.
Boş bir eğlence filmi. Eğlendiren bir çerezlik.
2 / 5

Bir hafta oluyor bu filmi izleyeli
Sıkılmadan izlenen bir film yer yer güldürüyor ve çogu film gibi sonu mutlu bitiyor bu kadar

Bence de ne çok iyi ve komik film, ne de çok kötü bir film. Ben şahsen 2-3 yer dışında gülmedim her 2 filmde de kurgu, hikaye akışı ve olay örgüsü hususunda düd ile aynı fikirdeyim. Annem birinci filmi sevmiş diye, ikinci filme de ben götürdüm, filmden çok annemin kopuşlarına güldüm ben...

Şimdi izledim, kurgu açısından Eylem'e katılıyorum. Düşündüğümden, umduğumdan daha az güldüm.
Boş bir eğlence filmi. Eğlendiren bir çerezlik.
2 / 5

Bu duruma rağmen film ve baş aktörü el üstünde tutuluyorsa, bu kadar büyük gişe yapıyorsa büyük boşluk var demektir. İyi filmler, iyi yönetmenler, iyi oyuncuların büyük eksikliği ve buna imkan tanımayan, kartelleşmeye doğru giden bir medya ve bu medyadan beslenen film yapımcıları. Bu zinciri yine ancak halk kıracaktır. Kulaktan kulağa, "Babam ve Oğlum"da olduğu gibi. Yukarıdan aşağı değil, aşağıdan yukarı doğru bir örgütlenme, bilgi akışı ve seçicilik. Hiyerarşinin yukarıdan aşağı işlemesinin bir sebebi de yerçekimi ve onun doğallığına sahip diğer etkenlerdir.

Ben henüz 2'yi izlemedim. Ama birden hoşlanmıştım.
İlginç bir noktada duruyor Eyvah Eyvah ve Ata Demirer. Film iyi bir film değil aslında bu. Birçok açıdan çok ama çok sıradan. Hİkayenin ilerleyişi çok mekanik, olan biten çok klişe, zerre farklılık barındırmıyor. Ama tavır olarak, karakterlerine yaklaşım olarak, izleyicisiyle kurduğu bağ olarak çok sevimli. Hayatımda hiçbir 10 üzerinden 5'lik (5/10) filmi bu kadar sevmemişimdir. Recep İvedik soytarılığını/utancını sırtlayan bir film. Çüknü bazı entelektüellerin (Örneğin KEzzAP'ın) Recep İvedik'i, hatta daha çok Recep İvedik'in bir film ve karakter olarak ne anlama geldiğini esas bu filmin içeridğini düşünüyorum.

Bu kadar adama tek tek cevap versem muhtemelen dayak yerim:)

Şaka bir yana madem bu film eğlencelik bir film ve izlerken eğlendirip, güldürüyor. Üstelik yıllardır izlediğimiz Yeşilçam filmlerinin ruhundan biraz da olsa içinde barındırıyor. Nedir bu kadar beğenilmeyen bu filmde anlamıyorum. Tek suçu komik ve samimi olması mı? Yani her film illaki patlamalarıyla vay be dedirtecek veya altmetni veya düşünsel derinliğiyle bizi hayata farklı gözle bakmaya yöneltmeli diye bir beklenti mi var. Yerel sinemamızdan bu tipde filmler çıkmamasının suçu bu ekibin mi?

Eğlencelik bir film yapan adam, iyi bir eğlencelik film yapıyorsa yani sıkılmadan izliyorsak bu adam işini pek ala iyi yapmış demektir. Sırf bu noktada bile takdire değer bir durum var. Bunun yanında son dönem eğlencelik filmlerde göremediğimiz bir çok artıyı da bünyesinde barındırıyor. Artık ne gözle veya ne beklentiyle izliyorsunuz bilmiyorum ama bu film kendi çapını fazlasıyla dolduran hatta taşan bir filmdir. Kanımca kendinden sonraki filmlere de etki edecektir.

Ben şahsen eğlencelik kısmına en ufak bir laf söylemedim. Çünkü eğlenmek subjektif bir olgudur kişiden kişiye göre değişir. Sen de beğenmişsin biz burada sana neden beğeniyorsun diyemeyiz. "Türk Sinemasının önemli bir değer kazanması" lafına göre ben konuştum yani böyle dendiği zaman olay subjektifden çıkar ve objektif bir olaya dönüşür. Benim cevabımda bu objektif olguyaydı. Yoksa beğeni senin beğenin burada kimse sana bir şey diyemez...

Abiler, filmin güldürmelik, eğlendirmelik yönlerine zerre lafım yok. Çok güzel vakit geçirdim.
Recep İvedik'te gördüğüm sınıfsal çözümlemeyi bu filme de yapabilirim.
Ama derdim Eyvah Eyvah 2 ile! Bu filmde ilkinde olan kurgu, başta senaryo kurgusu olmak üzere yerlerde.
Filme çok eğreti olarak, bir sonuca ulaşmak için konulmuş karakterlerden ve olaylardan bahsediyoruz bu filmde.
İlkinde böyle değildi. Hüseyin karakterinin babasını aramaya yönelik yolculuğunu, İstanbul yolculuğu ile birlikte kurgulayan ve baba / oğul ilişkisini, kır / kent ilişkisiyle ilişkisel olarak düşündüren bir bilinç (bilinçaltı) vardı.

Bu filmde o yok. İlk Eyyvah Eyvah 3 / 5'lik bir filmkken benim için, bu ne yazık ki bir kademe altında kalmış.
Yani filmin sınıfsal ve yöresel çıkarımlarının farkındayım elbette, her filmi böyle bir gözle izlediğimi varsayarsak farkında olmamam abes olur. Ama film hem senaryo kurgusu açısından hem de hikayenin içeriyor olduğu anlam açısından ilk filme yaklaşamıyor bile.

İki filmde çok kötü. Çok değil başrolü çek al kadrodan, değil 3.5 milyonu 35 bin izleyici bulmaz (Şahan'nıda çek al oda 45 bini görmez). Geçen yıl 100 küsür film çekildi, 80'ninin adını bile duymadık. Arkasında böyle bir medya ve finansman güç olmasa bu forumda başlığı açılıp tartışılmaz bile bence.

Şahan bu kadar eleştiriliyor ki kendisi absürd bir komedi yaptığını bas bas söylüyor olmasına rağmen, sandi drama yapıyormuş gibi eleştiriliyor, ama Eyvah Eyvah bir baş yapıt gibi yaklaşılıyor. Bunun böyle olmasında çalışan kişileri başarılı, diğerlerini iki yüzlü buluyorum.

Halbuki Şahan yaptığı işte daha başarılı. Absürd çekiyorum diyor ve hakkını veriyor. Diğerine bakıyoruz, ne senaryo senaryo ne oyunculuk oyunculuk nede film film. Şahan'ın ne anası kaldı ne bacısı, Ata ya ise ödül bile verirler Yeşilçam'da. Cidden bir iki yüzlülük söz konusu diye düşünüyorum.

İki yüzlü olan kim onu tam anlamadım.

Aslında genele konuştum, çünkü genelde hep buna benzer olaylar yaşandığını düşünüyorum. Bir kısım inanılmaz ağır ve haksız eleştirilirken, bir kısım eleştirilmeyi bırak nerdeyse kutsal ilan ediliyor. Alanı daralt dersen yukarda indirgenmiş hali mevcut zaten.

"Eyvah Eyvah işte güldürüyor, samimi şöyle böyle" deniliyor. Recep İvedik'de güldürüyor. Recep İvedik gibi absürd komedide senaryo arayanlar, Eyvah Eyvah'da senaryo baş yapıtmış gibi yorumluyor. Lafım forumlardakilere değil.

Bende izledim Eyvah Eyvah'ı ve yıl içinde bunun gibi 100 tane film çekildiğini düşünüyorum. Ama Ata oynamasın 35bin görmeyecek bir film, hele ikincisini çekmeyi aklın ucundan geçirilmeyecek bir film ama ikincisi çekilip bu şekilde övgüler alıyor. Aynısını yapan başka bir adamı yerin dibine sokuyoruz.

İvedik'in senaryosuna puan vermek şartsa 10 üzerinden -10. Ve çok matah bir şeyler olmasada gene + seviyelerde olan filmler çekiliyor. Bağzısı kulakdan geliyor, bazısına tesadüf denk geliyoruz, bazısını duymuyoruz bile. Bu filmlerin adı bile duyulmazken Eyvah Eyvah baş yapıt oluyor. Yanlış anlaşılmasın diye söylüyorum, bu filmin arkasında çalışan adamları takdir ediyorum, yoktan var ettiklerini düşünüyorum. Bu çok büyük bir başarı. Ama bu başarının arkasında iki yüzlülüğün payıda yatsınamaz. Aynı başarıyı İvedik'in arkasındakiler yapınca, cep dolduruyor oluyor.

Bence oyuncu olarak Şahan'ın İvedik'i çok güzel oynadığını düşünüyorum. Daha ben hiç oyuncu gözüyle Şahan'a yorum yapan adam görmedim. Ama Ata nerdeyse yılın oyuncusu seçilecek, hemde hiç eleştirilmeden.

Şahan götünü yırtıyor, benim karakterim ilk okul mezunu diye, bütün eleştirmenler "murat, koyimde tur at" espirisi gibi ivedik espirilerine "bu ne a.k biz bunu ilk okulda yapıyorduk" diyor. "Şehrimizi nasıl buldunuz, internetten" gibi espirileri süper samimi, eylenceli komik buluyorlar.

Anlamak mümkün değil.

Ulen ne adamlar he. "Eyvah Eyvah 2" 8. haftaya girip 230 salona düşünce hadi son bir dem elde edelim diye ATV'de birinci filmi yayınlatıyorlar bugün. İlk filmi izlemedi diye filme gitmeyenler izlesin belki giderler 2. filme diye.