Treatment değil, Tretman. O şekilde ararsanız bulursunuz bence.

İşin tekniğinden önce özünü öğrenmek lazım. İyi bir öykü lazım önce. Sahnelerin, sekansların tek tek iyi olması yetmez. Onları mantıklı ve etkileyici bir şekilde birbirine bağlamak lazım.
Renkli ve derin karakterler olmalı. Diyaloglar da aynı şekilde doyurucu olmalı.
Çok okumak lazım demiyorum. Ne okuduğun konusunda seçici olman lazım. Biraz felsefe bilsek hiç fena olmaz. Sofi'nin Dünyası bile işe yarar. Freud'un, Jung'un vb. kısaltılmıș metinleri de insan psikolojisini anlamak bakımından önemlidir. Foucault, Zizek, R.Sennett, Lacan, Deleuze, Ulus Baker vb. hızlıca geçilebilir.
Sanat tarihi, ortaçağ ressamları, U.Eco, tuhaf inançlar, topluluklar, Dostoyevski, klasikler, jazz, blues vs. Ani çöküşlerden sonra doğrulabilmek için kenarda bir miktar yaşama sevinci depolamakta fayda var. Bencilce gelebilir. Bunu hissediyorsan ilerlemişsindir biraz.
İyi filmleri, iyi dizileri seyretmek lazım.
Yetenek varsa değerlerdirmek lazım. Yetenekli olduğundan emin olabilmek de bir yetenektir ayrıca.

Merhaba, basit bir sekilde nasil yazilcagini paylasir misiniz?

Adım adım tretman nasıl yazılır izleyelim.

Öncelikle bir sinopsise ihtiyacımız var, yani film öyküsüne. Filmin özeti diyebileceğimiz bu özet her şeyi değil ama en temel bilgileri içermelidir:

Kahraman/Temel Karakterler,

Olay/Çatışma,

Zaman/Mekan,

Çözüm/Sonuç.

Birinci adımda bildiklerimiz olay örgümüzü kurmamıza yardım edecektir. Neden sonuç ilişkisi ile öyküyü ilerleten kurgu bizi başlangıçtan sona kadar öyküyü yazmaya, okumaya ve izlemeye yöneltecektir; çünkü dramatik yapının vazgeçilmez bileşenlerini ne eksik ne fazla oranda öykümüzü kurarken kullanırız.

Önce ana bölümler, sonra alt bölümler (sekans ve sahneler) belirir. Gerekliyse hayati öneme sahip diyaloglar ve ayrıntılar da tretmanda belirtilir.

Tretmanda zaman kipi geniş zamandır (-er/-ar). Bu bize kahramanımızın düşünce ve eylemlerini zaman ve mekana bağlı olarak ve dıştan izlememize olanak tanır.

Tretman bize bir sonraki senaryo aşamasında ortaya çıkabilecek kurgu ve mantık hatalarını, ihtiyaç duyulan detayları önceden gösterir ve yerli yerine yerleştirmemize olanak sağlar. Filmin son sahnesinde kahramanın uzanıp çekmeceden alacağı bıçak, daha ilk sahnelerde orada olduğunu bilmemiz gerekir, ki bunu tretmanda gösteririz. Ya da kahramanımızın eczaneye gidip almak isteyeceği ilacı o gün o saatte bulamayacağını yine tretmanda önceden gösteririz, aksi durumda senarist ilahi bir emirle paçayı hep rastlantılarla kurtarır, ya da zorluklar yine kötü şans eseri ortaya çıkar. Fakat senaryo insan tarafından yazılan bir "alın yazısı" gibidir ve hayatta karşılaşıp "bu kadar da olmaz" diyebileceğiniz hiçbir şey, en hafif hali ile bile senaryoda kabul görmez. Her şeyin tıkır tıkır önceki nedenlere bağlı sonuçlar olarak karşımıza çıkması gerekir, birden bire değil.

Alıntıdır..