Bilgilerim ölçüsünde kabaca anlatmaya çalışayım. Senaryo yazmaya başlamak için önce fikre ihtiyacın var. Yani, "şöyle şöyle bir şey olsa, nasıl olur? Mesela, bir tetikçi olsa, günün birinde onun isteğinden bağımsız olarak küçük bir kızla tanışsa ve ona bakmak zorunda kalsa..." gibi. Bu fikir, iskeletini oluşturur senaryonun ve sana ana düşünceyi verir. Nedir ana düşünce? Basitçe, koca bir filmin anlatmak istediği tek bir cümledir. Bu ille de "Yardım eden, yardım bulur." gibi bir sosyal mesaj değildir. Örneğin, "yalnız yaşayan bir tetikçi ile küçük bir kızın dostluğunu anlatan bir film" gibi de olabilir. Bu ana düşünceye sadık kalman gerekir, çünkü bu temelin üzerine taşlarını koyacaksın. "Tetikçi ile küçük kızın dostluğu" diye başlayıp söz gelimi üçüncü bir karakter ekliyorsan bu dostluğa, işler sarpa sarar, ilerleyemezsin. Ana düşüncen de keskinleşince, yavaş yavaş hikayeyi kuracaksın. Dramatik çatışmayı arttırmak için bir düşman koyacaksın. Dostluğu kuvvetlendirmek için fedakarlıklar koyacaksın. Hikayen de oturunca, kısaca anlatan bir sinopsis, daha detaylı anlatan bir tretman ve sonunda da senaryo...

Özetle... Fikir--Ana düşünce--Hikaye ve karakterler--Sinopsis-- Tretman--Senaryo

Yukarıda anlattığım, bir uzun metraj senaryo yazmaya daha yatkın. Ancak, bir kısa film senaryosu yazacaksan, mekanı ve oyuncuları göz önünde bulundurman gerekir. Hatta, yeri geldiğinde elindeki oyuncuya ve mekana göre senaryo yazman gerekir. İşin neresinde olduğunu bilmiyorum ama başlarda herkesin aklına tek tip konular gelir. Bu, seni etkileyen filmlerin türlerine göre değişir. Ben de hep intikam konulu senaryolar yazıyordum.:)

Mümkün olduğu kadar farklı türde, o türe ait iyi olan filmleri izler, kitapları okursan, daha geniş bir yelpazeden bakabilirsin. Belli bir zaman sonra, çok daha farklı şeyler düşündüğünü, yazdığını farkedeceksin. Sabırla yazmaya, okumaya ve izlemeye devam etmek gerekir. Bir yerden sonra, belli bir konuların seni diğerlerinden daha fazla etkilediğini kavrayıp o yönde de ilerleyebilirsin, ancak bu yönelmeden önce bütün türleri gözlemleyip ona göre tercih yapmanda fayda var.

Umarım yararlı olmuştur, iyi çalışmalar dilerim. Eğer ilk andan itibaren profesyonel düşünmüyorsan, yazdıklarını bizimle paylaşabilir, forumun da fikrini alabilirsin. Saygılarımla...

Not: "Kuracaksın", "Yapacaksın" gibi fiiller kullanmış olsam da, yazdıklarım, okuduklarım ve duyduklarımla harmanlanmış kendi fikirlerim, asla kural değil.

insanlarla paylaştığında onlarda uyandırmak istediğin duygu veya iyi bir mesaj belkide bir dünya görüşü varsa eğer kafanda, sinematik açıdan filmlerden birşeyler çalman (kadraj olur, renk olur) sorun olmayacaktır. Herşey zaten başka bir şeyin kopyası gibi görünüyor sinemada gözümüz, çünkü özgün senaryolar çok seyrek çıkıyor.

Senaryo yazmak istiyorum, bir iç dünyamı kurcalayayım bakalım ne paylaşabilecceğim diyerek başlanır herhalde.
Formatlar en basitleri okuyup öğrenirsin, önce hikaye şeklinde yaz tabi.

ben kabaca kendi senaryo yazma şeklimden bahsedeyim.
kolaj çalışması şeklinde oluyor, yani yaşadıklarımı ya da gözlemlediklerimi hayallerimle ve o konu hakkındaki fikirlerimle güçlendirerek, iç tutarlılığı olan öyküler çıkarmaya çalışıyorum.
bir olay olmasına, sahnenin sonunda bir şeylerin değişmiş olmasına, her gün bi şeyler yazmaya dikkat ediyorum.
zaten henüz iki haneli rakamlara ulaşmış değilim onlar da kısa film senaryosu.
tüm yazan arkadaşlara kolay gelsin 🙂

mekanların,kişilerin belli olması için senaryonun hazır olması lazım...
yolun başındasın...
önce ne tür filmlerden hoşlanırsın onu düşün.sonra hangi türe yatkınsın.mesela;aşk,dram,gerilim,aksiyon..vs.
hedefini belirle....
bence ana fikir ; ilk sırayı almaz.nedeni ; aklına bir sahne gelir.hoşuna gider ve sahneleri yani olayların akışkanlığını düşünürsün.o,seni nereye götürüyorsa rüzgara kapılıp gidersin.ondan sonra ana fikir oluşturmaya başlarsın.

örneğin ; aklımıza gelen ilk sahne karanlık orman ve yolda ilerleyen ve farı yüzümüze vuran bir araç.sonra düşünürsün.araçta kaç kişi olmalı ormandan çıkmalımı yoksa ormandamı olaylar gelişmeli.düşündükçe farklı yerlere gidersin.hikayenin başını ve ortasını yakaladınmı yazmaya başlarsın.kim bilir belkide ilk aklına gelen orman sahnesi senaryonda olmayacak.

hikaye düz anlatımdır.senaryo faklıdır.örneğin senaryonu hikayenin ortasından başlar içine gizem katarsın.filmin sonuda, belkide hikayenin başıdır.
sana önerim fazla uçmadan yaz.yani haddini bilerek yaz.ilk yazdığın senaryo gezegenler arası savaş olmasın 🙂

bu başlığı açman çok iyi olmuş, açıkçası bende bir türlü oturtamıyorum şu senaryo işini, dört tane hikayem var senoryaya dökmek istiyorum aklımda çok güzel sahneler diyaloglar var ama kalemi elime alınca sanki o düşünceler başkasına aitmiş gibi hepsi kafamdan uçup gidiyor 🙂 , sonra kukuman kuşu gibi düşünüp duruyorum :), senoryaların isimleri hazır en azından, ZOMBİNİN ÇİLESİ, AZRAİLİN OĞLU, AZRAİLİN OĞLU 2, VURGUN VURANINDIR. inşallah burdan bişeyler kaparızda bre bismillah deriz artık... Başarılar...

Senaryoya başlarken az çok bir öykü ya da bir karakter belirlemişsinizdir. karakter merkezli ve olay örgüsü merkezli senaryolar oluşturabilirsiniz. buna karar verip hangi konuda devam edeceğinizi saptamanız gerekir. psikolojik mi olacak? toplumsal mı? trajikomik mi? vs.vs. daha sonra öykünüzün oluşmasını istediğiniz birkaç tema üzerine yoğunlaşmalısınız mesela 'toplumsal dram yapmak istiyorum ve tema olarak; önyargı, sessizlik, çifte standart vs. diye adlandırıp öykümün başka başka yerlere gitmesine, amacımdan sapmasına izin vermemeliyim'gibi. daha sonra en önemli olanı da; bir önermeyle oturtulmalıdır. öykü yazıldıkça uzayıp gidebiliyor bir hikayeyi anlatayım derken yazdıkça birsürü hikayeyi doğuruyor. bu da asıl anlatılmak isteneni engellemiş oluyor. o nedenle önerme dediğimiz, asıl amacı içeren, kısa bir iki cümle yazılmalıdır. ve hikaye oluşturulana kadar bu cümle hep hatırlanmalıdır. karmaşaya düşmemek için. ben öncelikle öyküsünü yazıp sonra karakterlerin analizlerini çıkarmayı tercih ediyorum. direk sahne1 diye başlamayı sağlıklı bulmuyorum. karakterlerimi sindire sindre uzun uzun önce kendime anlatıyorum ne yer ne içer ne giyer herşeyiyle tüm ayrıntısına kadar giriyorum. bunu senaryoda kullanmayabilirim,zorunda değilim ama karakterimi tanımama yardımcı oluyor. daha sonra mekanları düşünürüm karakterime uygun olabilecek mekanları. böyle yaşayan, böyle düşününen biri nerde yaşar, nerelere gider, iş yeri nasıl olur vs. sonra sahnelere böldükçe o karakterler o mekanlara rahatlıkla yerleşirler. diyaloglar çok daha zorlayabilir bunun için de karakterler ve öyküyle daha fazla vakit geçirip onlarla konuşmanız gerekebilir...:) kısaca öğrendiklerimle,uygulamaya döktüklerimle ve elde ettiğim deneyimlerle böyle bir yöntem izliyorum.

değerli yorumlarınız için herkese teşekkür ediyorum,elinize sağlık