Sinemaya merakı olan ve hikayesi olan bir insan bunu kendi çekmeli bence de ama profesyonel düşünüldüğünde yine her dalda olan sistem feryatları yükseliyor. Bunun çözümü de her daldan söylenen sistem hatalarının çözümü gibi maalesef şu anlık yok.

Dolayısıyla benim kendi adıma çıkardığım sonuç yaşasın ''Amatör Sinema'' 🙂

Ben 3 sene neden sadece 2 projeye odaklanıp kalmış onu anlamadım ama neyse...

Yazılalı baya uzun zaman olmuş (4 yıl) ancak bloğu aradım taradım devamı yazılmamış sanırım. Bu tarz sıkıntılı durumlarla hayatın her alanında karşılaşılıyor aslında. Konuya genel olarak bakarsak 3 kuruş maaş için ayak kaydırılan ofis ortamları asgari ücretle çalışılan iş yerlerinde dahi mevcut. Her ne olursa olsun bir yerlere gelmek mutlaka zor. Kimi çok şanslı kimi tam tersi.

Sinema sektöründeyse durum çok farklı. Perdenin önünden herşey öylesine güzel görünsede perdenin arkasında oynayan film apayrı. Piyasa içinde bulunanlar ne söylemek istediğimi daha iyi anlayacaktır. Senaristinden, yönetmenine, oyuncusundan, makyözüne kadar durum aşağı yukarı bu şekilde..

kısa hikaye. kısa senaryo. kısa film. uzun lafın kısası, kendin; kendinin patronu ol...zor şeyler bunlar
bende oyunculuktan aldım darbeyi..

Kesinlikle okunması gereken bi topic olmuş. Eline sağlık

arkadaş için üzücü bir tecrübe olmuş ama yazan arkadaş da çok canlı anlatmış bir çırpıda okuyor insan 🙂
ben de kendim çekebileceğimi farketmeden önce senaryo yazmaya girişmedim...çünkü hiç uğraşmasam bile farkediyorum bir yapımcıya yazdığın şeyleri beğendirmenin zorluğunu...Birine bir şeyleri beğendirmek için yazmaya başladın mı da yazmanın ne anlamı var?
yazdıkların beğenilir bu güzel ama amaç beğenilmek için yazmak olmamalı...söyleyecek sözün, hayata karşı bir duruşun yoksa yazmaktan ziyade okumalı insan...ve her zaman okumalı...

Ne kadar vahim...Bir defa da bu hikayelerin sonu güzel bitse. Maalesef hep aynı son,hep aynı hüsran. Baştan sona okudum ve senaristlik yolunda yeni adım atanların okumasını şiddetle tavsiye ederim. Sektöre genel bir bakış niteliğinde okutulması gereken ders gibi. İşin kötü kısmı bu işi meslek edinmek istiyorsanız okumakla kalmayıp birebir yaşıyorsunuz, o yüzden yok yakınken sağlam bağlantılarınız yoksa çok iyi düşünün. Giden yitik zamanlara yazık.

Türkiye'de sektör diye bir şey yoktur. Bu alana girecek birisinin ilk önce bilmesi ve açıkça kabul etmesi gereken gerçek budur. Senaryo olsun, emekçilik olsun, oyunculuk olsun durum pek farklı değil.

Yani 2008 diye mi etkilendi insanlar bilmiyorum da bence tüm yaşadıklarında tüm suç senarist arkadaşın, burada bilmediğimiz tek satır bir şey yok yani, nasıl böyle beklentiler hayallere kapılıp sonra da kendiin paralamış hayret ettim.

2008'de okumuştum bu yazıyı ve "vay be" demiştim. Şimdi okuyorum da hiç dikkat çekici gelmiyor. Çünkü maalesef piyasa tam olarak içine girildikten sonra öğreniliyor. Kendi hikayelerimi anlatsam daha fazlası çıkar. Forumdan tanıdığım senarist arkadaşların hikayelerini de eklesem herkes ağzı açık dinler. Bundan eminim. 2005'ten bu yana senaryo yazımı ile uğraşıyorum. Yazdığım senaryoların toplamı 10 bin sayfayı çoktan geçmiştir. Gölge yazarlık yaptığım işlerle, yazıp da parasını alamadığım işleri çarpsam fibonacci sayılarının 19.'su çıkar rahatlıkla (kesin biri bakacak, kaçmış lan 19. sayı diye. Ben bakmadım). 2005'te başladım bu işe ama ismimi yazdırabildiğim ilk iş "İnsanlar Alemi" oldu. Yıl 2012. Yani 7 sene...

Şimdi Beşiktaş'a çıksanız ve "senarist arıyorum, haftada 250 lira vericem" diye bağırsanız camlardan en az 126 tane kafa uzanır, 118'i de yanınıza gelir. Çünkü artık elini sallasan senariste çarpıyor. Ki gerçekten de öyle. Herkes senarist. Eminim bir çoğu da güzel yazıyordur. Buna bir şey diyemem. Ama şu unutulmamalı ki; senaristlik güzel yazmak değil arkadaşlar. Senaristlik kısaca şu: bağlantı!! Ne kadar bağlantınız varsa o kadar iş yaparsınız. Bağlantılar için ne kadar uğraşır ve 3 kuruş almadan çalışırsanız geleceğiniz o kadar şekillenir. Maalesef durum bu. Her 4 kişiden 6'sının senarist olduğu bir ülkede dünyanın en güzel senaryosunu yazsanız da okutacak adam bulamıyorsanız sebebini biraz düşünmek gerekiyor.

Biraz moral bozmak gibi oluyor ama ne yapalım, durum bu. Ben de kendi tecrübelerimi aktarıyorum. Tepki çekmeyeceğini bilsem daha neler anlatırım da, gerek yok 🙂

Mordevrim
Biraz moral bozmak gibi oluyor ama ne yapalım, durum bu. Ben de kendi tecrübelerimi aktarıyorum. Tepki çekmeyeceğini bilsem daha neler anlatırım da, gerek yok 🙂

anlat,anlat 🙂 alenen anlatmasanda,manalı anlat.... 🙂

Bir arkadaşım ekolü tadında. İnşallah beklentilerine ulaşmıştır, zor işler.

Seneler boşa gideceğine,moral bozulsun çok daha iyi. Kendi adıma buraları 2 yıl önce okusam belki de çok farklı düşünür ve ona göre yol alırdım. Maalesef imkansızlığını yaşayarak tecrübe ettim. Bir de eminim çoğu kişi ''Bir denesem ne çıkar,ya değerlendirirsem?'' düşüncesiyle umutlanıyor. Kişi bu devreye girdiğinde zaten o gazla kendi tecrübe ediyor ve mağlubiyeti kabulleniyor. Güçlü bir bağlantınız yoksa bu işi icra etmek tıpkı yazdıklarınız gibi hayal dünyasına taşınıyor, baş köşede bir güzel yerini alıyor. Yok bağlantı yönünden hiçbir sıkıntınız yoksa bu yazılanları muhtemelen okuyor olmazsınız:) 7 yıl bekleyen mordevrim arkadaş sabrın ve zor olanı başardığın için seni canı gönülden tebrik ederim.

Kendi açımdan bu işe dair her şeyi tamamen bıraktım ama umarım başarıya ulaşan arkadaşların isimleri her geçen gün kat kat çoğalır ve yeni yetişen nesil için umut eker.