Merhabalar ben senarist olmak isteyen bi gencim. Öncelikle çok yıl olmadı ama olsun şuan senaryo yazmıyorum çünkü okuduğum kadarıyla senarist belli bi süre beslenmesi gerekirmiş (film dizi kitap ) bende uzun bi süre bu uygulamayı yapıcam ama kafamda günde kaç saat senaryo konusunda beslenmeliyim bunu bilmiyorum sizce senarist olmadan önceki beslenme süreci için günde kaç saat ayrılmalıdır?
Senarist değilim ancak senaryo hatta, roman, öykü, çeviriler yapan çok ama çok insan tanıyorum. Şöyle bir düşünüyorum da hepsinin ortak özelliği sürekli bir şeyler yazmaları 🙂 Sanırım bu yazdıklarının da sadece bir kısmını senaryo veya kitap haline getiriyorlar. Ama sürekli olarak üretme çabası içindeler. Esasen bu estetik sanatlarda da böyle. Yıllar önce Ara Güler bir röportajında: "Nasıl oluyor da bütün fotoğraflarınız şaheser oluyor" diye soran muhabire, gülerek: "ne münasebet, bugüne kadar belki bir milyondan fazla kare çektim, siz onların sadece 3,5 binini gördünüz, ondandır demişti" 🙂 Sanırım olay daha iyi özetlenemez. Kısaca üretmeye başlamak istiyorsanız hemen başlayın yoksa izlenecek filmler de okunacak kitaplar da hiç bitemeyecek.
"Ben istiyorum ki; film, siz sinema salonunu terk ettikten sonra başlasın." Jacues Tati
Yazarın beslenmesi, planlı programlı bir durum değil. "Ben şimdi 2 saat bir film izleyip besleneyim, yarın da bir saat kitap okur yine biraz beslenirim". diye bir şey yok. Bu 7/24 bir durum. Uyurken bile rüya görürsün, onunla beslenirsin. Film izlemekle, kitap okumakla olmaz, çözülmez o iş. Sabah işe ya da okula gitmek için evden çıktığında, otobüs durağına yürürken bile farkında olmadan beslenebilirsin. Metroda gözlem yaparsın, bir arkadaşının derdini dinlerken hikaye toplarsın... Beslenme dediğin şeyin bir başı ya da sonu yok. Senaryo yazmak için bütün dünyayı gezmek, bütün filmlere ve kitaplara hakim olmak falan da gerekmiyor. Reçetesi olan bir şey değil. Beslenmek dediğin şey bir işe yarasaydı Atilla Dorsay memleketin en büyük senaristi olurdu. Entellektüel olmak ayrı, senarist olmak ayrı; biri için diğeri gerekmiyor. Yani biz insanız, pokemon değiliz, bugün kertenkeleyken çok okuyup, çok araştırıp, çok izleyip, çok çalışıp yarın ejderhaya dönüşmeyeceğiz. Ayrıca kendimizi geliştirmemiz de gerekmiyor. Eğer zanaatkarsan, kendini evet geliştirmen gerekiyor yaptığın işte, çünkü hep aynı şeyi yapacaksın ve günden güne daha iyi yapmak zorundasın. Sanatçıysan durum pek öyle değil. Kişisel anılarından esinlenerek ya da çok iyi bildiği konuları ele alarak yazdığı senaryolar çok meşhur filmlere dönüştürülmüş senaristler var.