Ahmet bey hiçbir işe yaramayan sadece çok sefil olduğu zamanlarda inşaatlarda amelelik yapan serseri herifin tekiydi.
Çalıştığı ortamda hiçbir iş arkadaşı tarafından sevilmiyordu ama onu işe alan ustası onun çok akıllı biri olduğunu hissediyordu.
Ahmet Bey bir gün yine parasız kalmış ve soluğu inşaatta almıştı.
Patronu:
-Ahmet ne oldu bir haftadır ortalıkta yoksun.
Ahmet:
- işlerim vardı kusura bakma.
Patronu:
-Bak Ahmet iyi hoş adamsın yeter artık kendine çeki düzen ver geçen gün içinden çıkamadığımız bir işi senin fikrin sayesinde çözdük biraz uğraşırsan çok büyük işler yaparsın aklını kullan biraz.
Ahmet bey hiç umursamamıştır yine sıradan işler yapıp kendini bir iki gün daha idare etmenin peşindedir ve onu hiç sevmeyen bir ustanın yanına gönderir onu patronu.
Usta alaycı bir şekilde :
-o Ahmet Bey hoş geldiniz yine sefil kaldınız herhalde.
Ahmet:
Uğraşma benimle kendi işine bak.
Usta:
-Tamam hadi uzat su kalası buraya.
Ahmet ustası gibi karaktersiz birinin ona emir vermesinden nefret ediyordu.
Ustası birkaç kere daha bu şekilde üsteleyince Ahmet dayanamamıştır:
-ne olur biraz adam gibi konuşsan da bende yaptığım işten zevk alsam
Usta:
-ne oldu beyefendi zorunuza mı gitti peki o zaman lütfen su çiviyi çakar mısınız? Ahmet bey
Ahmet:
-senden yapamayacağın şeyler istemiyorum sadece yaşantımdan dolayı bana yargısız infaz yapma işe yaramaz insan damgasını vurma adam olmanı istiyorum senden.
Usta bu lafa sınırlenır:
-ne dıyosun lan sen sen kendı adamlıgına bak bana adam ol dıyosun sen adammısın lan patronun yalakası.
Ahmet küplere bınmıstır:
-aklın basın yerındemı senın patrona yalakalık yapmayı bana bırakmıyosunuz sağolasınız.
Ahmet elındekı cekıcı ve çiviler yere fırlatır ve artık orda çalışmıyodur yine herzamankı gıbı gecenın 12 sınde sahilde boş boş geziniyodur.
Ahmet:
-Allah’ım neden bu kaderı senmı yazdın bana ben sana ruhlar dagıtılırkenmı hata yaptımda bana dogar dogmaz çileyı tanıstırdın yeter artık bende artık mutlu yaşayan kullarından olmak istiyorum .bana rahat yaşayacagım ömür ver yaşayacagım hayatın yarısını al.der ve kumsala diz cöker.
Ahmet ‘duası kabul olmustur. Gece ruyasında bunu anlar.
Uyurken terlemeye baslar ruyasında sık sık 11 eylul 2020 yılını gorur.takvım yaprakları hep 11 eylül 2020 yi gösterir ‘baba ben burda kalıyorum’diyen bir küçük kız sesi ahmet nereya dıyen bayan sesi duyar.
Kan ter içinde uyanmiştır :
-hayırdır inşAllah
sabah patronunun ona verdıgı eskı model telefon calmaya başlar.
Ahmet açıp açmamakta kararsızdır hem uyku tatlı gelıyor hemde kımsenın onu sevmedıgı bır yerde calışmak canını sıkıyordu.
Telefonu acmıştır:
-alo
patron:
-ahmet nerdesın?
Ahmet :
-evdeyım abı
patron :
-acıl gel bugun sana ıhtıyacım var.
Ahmet:
-abi bana ne ihtiyacın olucak ben pek işe yaramıyorumki orda.
Patron :
-ahmet yuzune heveslı değılım bugun büyük patronlar gelecek hem onlara kalabalık gorunmek için hemde ortalığı derleyıp topluyacagız.
Ahmet:
-peki abı bana zor zamanlarımda yardım ettın bu kezde ben sana yardımcı olayım
ahmet son kez gıtmek nıyetıyle yola çıkmıştır.
Patronu :
-saol ahmet çıft yevmiye verecğim sana bugun. Yeterkı şu adamlara mahcup olmayalım.
Ahmet:
-tamam abi gecen kı kavgadan dolayı sana özur borcluyum zaten bari bu sekılde yardımcı olmus olurum.
Tabi-i caizse büyük patronlar gelmişti Ahmet bey uzaktan bi süzdü patronları ister istemez.klasik takım elbise kravat ve sert konuşkanlı insanlar.
Ahmet’in patronunu yanına çagırır buyuk patron:
Nemci bey buraya gelirmisiniz?
Nemci bey:
-tabi efendim emredin.
Patron :
-bize insaatı gezdir bakalım neler yapmıssınız.
Nemci bey:
-tabi efendim.
Nemci bey cok tedirgindi ahmet’ın aklına uyarak yaptıkları bolum onun hoşuna gıtmıstı ama sonuc olarak projede çizilen gibi degıldi.
İş sahıplerının ne tepki verecegınden haberi yoktu kotu tepki vermelerinden korkuyordu.o zaman halı duman olurdu iş elinden alınır ve odeyecegı caze onu batırırdı
Patronlar ahmet’ın aklına uyup yapılan yere gelmişti.necmı bey içinden’tuh işte şimdi mahfolduk’
Buyuk patron alaycı ve sakacı bı şekilde birazda tebessüm ederek:
-necmi biz aslında buraya .senı azarlamaya gelmiştik.
Nemci şaşkınlıkla:
,- ne oldu efendim?
Patron :
Bızım mımar projede ufak bi yanlışlık yapmış bana cok pahalıya patlıycak bı yanlışlık.
Ama göruyorum kı siz bu yanlıslıgı farkedıp dogrusunu yapmıssınız.
Nemci bey rahatlamıs bi şekilde :
-oh efendim uzerımden buyuk bir yük kalktı bu hatayı yapmamıza engel olan ışçiye bır maas ıkramıye vermelıyım.
Patron:
-nasıl yanı bunu bir işçimi duzelttı bızım mımarın yanlışını işçimi farkedıp duzelttı.?
Nemci bey:
-evet efendım bize verdiği fikir mantıklı geldı bizde onun soledıgı gıbı yaptık .
Patron :
-hemen cagırın o işçiyi bana bızı cok buyuk masraftan kurtardı.belkıde beledıye bınayı bıle yıkabılırdı.
Necmı bey sevinçle ahmet’i çağırdı.
Patron :
-sen mi yaptın oğlum burayı? yada şöylemi sorayım senın fikrinmiydi bu şekılde yapmak?
Ahmet:
-evet benım fıkrım aslında dusununce cok mantıklı ve kolay zaten hem kolay hemde bu sekıl daha ucuza mal oluyodu begendıgınıze sevındım.
Patron:
-gel bize katıl bırlıkte gezelım inşaatı.
Ahmet:
-olur
İnşaatı gezerlerken ahmetin akıllı konusmaları daha da etkılemıstı buyuk patronu.hemde ahmetin gozlerındekı ısıgı gormustu .Ahmet o ruyadan sonra kendını daha bı olgunlasmış hissedıyordu.sankı yenı bır karakter satın almıs eskı ahmet’ten kurtulmustu.dunyaya bakıs acısı tamamen degısmıstı.
Gezme işi bittikten sonra patron ahmete:
-ahmet burdakı hesabını kestır bana senın gıbı akıllı adamlar lazım .aynı zamandada bana ne kadar guvenılır bı adam oldugunu ıspatlarsan o kadar buyuk işler verırım sana.hayır deme imkanın yok.
Bunu kızmıs gıbı soyler saka maksatlı.
Ahmet tabıkıde bu teklıfı kabul etmıstı.bılıordu hayatının degısecegını tahmın ettıgı kehanetın yavas yavas gerceklesmesı onu korkutuyordu bıryandanda.her gece aynı ruyayı goruyor.Ahmet kendıne soruyor her gece yataga gırerken mutlumusun iyi bır işin var evın var.rahatsın ama pekı mutlumusun?
Ahmet mutlu degıldı cunku kendını hayatına daır pazarlık yapmıs hıssedıyordu.isyan ettıgı gunun gecesı gordugu ruya sadece o gece de sınırlı kalmadı her gece kabusu oluyordu.
İstedıgı rahat hayatıda hemen ertesı gun kavusmustu hemde cok basıt bı sekılde kendı kendıne dusunuyordu acaba dusundugu gıbı bişey olabılırmıydı?
Pişmanmıydı yada hayal ettıgı mutluluk tahmın ettıgı gıbı cıkmamısmıydı.ahmet hergun işinde dahada ılerlıyordu.ama kabuslar her gece hergece rahat bırakmıyordu onu.sabah yıne korkuyla uyandı .
-Allahım neden bu kabus benım pesımı bırakmıyor isyan ettıgım için pişmanım sana .
Cagresız o ıstedıgı rahat hayalını kurdıgı işine gıdıyordu paradan yana hiçbir sıkıntısı kalmamıstı.
Sabah insaata gıttı kontrol edıyordu insaatı merdıvenden ınerken tam kosede bırısı metreyı elıne almıs ölçüm yapıyordu:
-hey! sen neyı ölçüyorsun orada kımsın sen?
Yuzunu Ahmet beye döndu .dunyalar guzelı bır bayan utangac bı tavırla:
-ben efendım sey stajyer olarak geldım yenı basladım.ölçum yapıyorum.adım ayşe.
Ahmet bey soka gırmıstı bu ses onun gece ruyalarına gıren ‘Ahmet nereye’ sesının sahıbıydı.
Tıttrek bır sesle :
-pekı hosgeldınız ben bu ınsaatın proje sorumlusuyum.
Ahmetın ıyıce kehanetı gercege donuyordu.bu ahmetın hem hosuna gıdıyordu hem de olacaklara bır turlu anlam veremıyordu.belkıde vermek ıstemıyordu.
Zaman gectıkce ahmetle ayse ıyıce iş geregı yakınlasmıslardı hergun bırbırlerını goruyorlardı zamanla Ahmet ın bakısları ayseye karsı ıyıce degısmıstı artık onun için sıradan bı iş arkadası degıldı ayse ve bır gun Ahmet:
-ayse.
Ayse:
-efendım Ahmet.
Ona zaman gectıkce aradan beyı kaldırması cok buyuk cesaret vermıstı.
Ahmet:
-ayse ben senden hoşlanıyorum.
Ayse:
-ahmet bunu soyleyecegın gunu beklıyordum.
Ahmet :
-nasıl yanı?
Ayşe :
-ben sizi ilk gordugum gun kalbime bişeyler oldu anlayamadıgım şeyler sankı her zaman gormek istedıgım bırgın karsılasacagıma inandıgım kişiyı gormus gıbı oldum.
Ahmet bu duruma hiç şaşırmamıştı artık herseyden o kadar emındıkı gunler gecıyor ruyalarındakı tarıhı dusunuyor artık asık oldugu bırısı var onu dusunuyor ve rabbıne isyan ettıgıne her gun dahada pişman oluyordu.şimdi anlamıstı rabbımın ona hakettıgı haytı yasattıgını kımseye kaldıramayacagı yukler yuklemeyecegını.pişmanlıgının hiçbir anlamı yoktu artık.şimdi kafasında tek bır soru işaretı vardı acaba kehanet gerceklesecek ve ruyasında gordugu gıbı sahıden 11 eylül 2020 de olecekmiydi.
Zaman ilerledıkce ayseye dahada asık olmuştu ve birgün Ahmet kararını vermıstı.ayseye ne olursa olsun kahenet falan umrunda degıldı artık asık oldugu kısıyle evlenmek istıyordu artık ona evlenme teklıfı edecekti.
İşe sabah hergunkunden daha erken kalkıp gıtmıstı.kendıne dahada özen gostermıştı.
İşe geldıgınde ayse daha gelmemişti.
Ahmet kendı kendıne’ne yapıcam ben ya kabul ederse ya etmese kabul ederde bırde tatlı bır kızımız olursa o zaman olucegı gunu bılen bır insan olarak yasayan tek insan olacagım bunu ayseye yapabılırmıyım onu genc yasta mınık bır kız cocuguyla yalnız bırakabılırmıyım bu ona cok buyuk bır kotuluktu.
Ama kararlıydı ve sonunda ayse işe geldi Ahmet hiç vakıt kaybetmedı ve :
-gunaydın ayse
Ayşe:
-gunaydın bende sıze gelecektım.projede galıba bı yanlıslık olmus sız bu yanlıslıkları duzeltmede cok ıyıymıssınız duyduguma gore .
Bu sozu ahmetı sacma sacma dusunceler dusunmesıne sebep olmustu nerden bılıyordu bu yoksa isyanımı duyan rabbım benı denıyor bunuda melek olarakmı gonderdı hayatıma aman sacmalama Ahmet.
Ayse konusmasını soyle bıtırdı:
-patron sızden bahsederken ılk bunu soylemıstı bana.
Ahmet:
-ya öylemi.
Bak ben sana ne dıyecegim belkı yerı ve zamanı degıl .
Insaatta edılen bı evlılık teklıfdı ne kadar romantık olabılırkı.
Ayse saskınlıkla :
-ne evlılık teklıfımı?
Ahmet:
-duydun işte ben sana asığım benımle evlenırmısın? Kendi kendine ‘2020 de olucegımı bıle bıle.
Kehanet dogrulanıyordu ahmetın teklıfını hiç dusunmeden kabul etmıştı.
Ewlenmışlerdı.herseyde yolunda gıdıyordu.en ufak bır tartımsa bıle yasamıyorlardı.bırde uzerıne ruyanın devamı olan kucuk kız cocugunu ayse ahmete vermıstı onların artık kucuk bır kız cocukları vardı.ahmet gun gectıkce olucegı gune yaklasıyordu buda onu sınırlı ve aksı bır adam halına getırmıstı.
Herseyden kavga cıkarmaya calısıyordu ama ayse sahıdende melek gıbı bır kadındı izin vermıyordu kavga cıkmasına.
Bırgun puzzleden ev yapıyordu kucuk kızıyla kızı:
-baba benınde ılerde evım olacakmıs annem dedı.okulumu bıtırıp bende evlenecekmısım sizin gıbı cok mutlu olacakmısım.
Babanın yuregı tasa donmustu betı benzı solmustu.
Kızının okula gıdecegını gormeyecektı evlendıgı gunu gormeyecektı.
Baba artık hiçbirseyden umudu yoktu en ıyısı rabbim isyanını affetsın dıye ona yalmarmaktı dıye dusunuyordu.oylede yapıyordu.
Bes vakıt namaza baslamıs bır yandanda olum bu kadar yakın dıyemı yoksa olumden korktugum içinmı ama gec olsada ıbadet ıbadettır ‘rabbım bana ıyı bır yasam nasıp ettıgın için sukurler olsun sana.senın nefes almayı nasıp ettıgın en kucuk bır anın bıle bır anlamı var.bunu bılemedım rabbım affet.’
Hayatının uzerıne pazarlık yapmıstı ona verılen hayatın kaderın ona layık olmadıgını dusunmustu.çok pişmandı.
Kızının buyuyup gelınlık gıyecegını gormek için şimdi parasını pulunu verırdı ama artık rabbının işine karısmıyacaktı .
Artık ne gelırse rabbımdendır dıyordu.

Tarih 11 eylül 2020 ahmet fazladan hiçbirşey yapmamıştı sadece kızına ıyı geceler derken gözlerınden ister istemez yaslar damlamıstı.namazını kılıp yataga gırmıstı .karısına askım hakkını helal et dıyemıyordu karısı tedırgın olup olucekmısın dıye sormasından korkuyordu.
Yataga gırdı oflayarak:
-karıcıgım bu zamana kadar senı cok uzdum ne olur affet sen bana dunyanın en guzel seylernın verdın sevılme duygusu ask ve dunyalar tatlısı bır evlat.tesekkur ederım.
Ayşe:
-neden boyle konuştun anlayamadım?
Ahmet:
-boşver içimden geldı sadece senı sevdıgımı bil.merak etme ve soruda sorma sadece bana sarıl ve uyuyalım.

Ahmet o gece cok rahat uyumuştu.hiç rüya görmemişti.ve sabahta aynı güzellikle uyandı ve :
-rabbim sana şükürler olsun affeden sensin .
Ve minik kızı yataga atlayıp:
Günaydın babacığım..