Senaryo noter tasdiklidir. Ve şu an çekim için hazırlıklar yapılmaktadır.

PARANOYA

(Karanlık ekran.Müzik sesi duyulur.Müzikle beraber İstanbul’dan insan manzaraları kare kare geçer. 1 dakikaya yakın sürer. Ekran kararır.Müzik devam etmektedir. Görüntü tekrar gelir. Dairenin açık kapısı görünür.Kamera yavaşça içeri girer.Salona girer. Televizyondaki ışık belirir. Kamera televizyona yaklaşıp ekranı gösterir. Çalan müzikle tv ekranında gösterlen klip aynıdır. Ses ve görünü senkronize olur. Televizyon kapanır. Kamera TV nin karşısına döner. Kanepede, elleri saçlarında bir genç (Burak) oturmaktadır)

BURAK (Bağırarak) Buraya niye taşındık ki biz abla ya ! Burada herkes bir garip.

(Kamera sol tarafa döner. Nejla elindeki tencereyi bırakarak havluyu alır. Ellerini kurulayarak Burak’a yaklaşır.)

NEJLA: Yapma ablacım. Daha yeni taşındık. Zamanla düzelir. Sana öyle geliyor.

BURAK: Sanki insanlar bana bakıp sırıtıyorlar.

NEJLA: Hadi gel çıkıp bir hava alalım.

(Burak ve Nejla yolda yürümektedirler)

NEJLA: Şurada bişeyler içelim.

BURAK: Evde de içebilirdik !

NEJLA: Çok uzatma. Hadi yürü.

(Garson içecekleri masaya bırakır)

NEJLA: Buraya taşındığımızdan beri halin beni tedirgin ediyor. Gel beni dinle, senle bir doktora gidelim.

BURAK: Ne doktoru abla ! Deli miyim ben !

NEJLA: Şimdi ne alakası var delilikle ! Gayet doğal bir şey.

(Burak geriye dönüp bakar. Bir kızla bir erkek oturmaktadır)

BURAK: Demek doktor ha ! Şimdi iyi seyret o zaman.

(Burak sandalyesini biraz sağa kaydırarak arka taraftaki kızla erkeğe doğru döner. Kızla erkek Burak’a bakıp gülmeye başlarlar)

BURAK: (Ablasına dönerek) Gördün mü !

(Burak montunu alıp kafeden çıkar. Yolda yürümeye başlar. İleride bir bakkal vardır. Bakkaldan iki kişi çıkar. Burak’a bakıp gülerler)

BURAK: (Kafa sallayarak): Birgün yamultacam lan birinizi.

(Burak kalabalık bir meydana gelir. Bir kadınla erkek Burak’ın önünü keserler.)

ERKEK: Pardon. Postanenin yerini biliyor musunuz acaba ?

BURAK: Tabi. Pasaja girin. Hemen sağda.

(Erkek Burak’a bakıp sırıtır. Kadın da Burak’a bakıp sırıtır. Sonra birbirlerine bakıp gülerler. Burak’a dönüp kahkahayı patlatırlar. Burak, erkeğin yüzüne yumruğu patlatıp adamı yere serer. Sonra Burak kaçmaya başlar)

(Ekran kararır. Görüntü tekrar gelir. Kafede Burak’a gülen kızla erkek muhabbet etmektedirler)

KIZ: İlk başta tavuğu atıyorsun. Bir iki dakika kavurduktan sonra biberi atıyorsun. Ama kısık ateşte olacak. (Kız duraksar)

ERKEK: Noldu ?

KIZ: Ay kim geliyor ! İnşallah buraya girerler.

(Erkek camdan bakar. Burakla Nejla gelmektedir.)

ERKEK: Kimki onlar ?

KIZ: Yan apartmana taşındılar. Çocuk çok şeker. Bittim resmen.

(Burakla Nejlanın çay içerkenki görüntüsü.)

KIZ: Ay bakıyor mu bu tarafa ?

ERKEK: Hayır.

(Burak sandalyeyi çevirip onlara döner.)

ERKEK: Tamamı ile buraya dönüp sana bakıyor şu an.

KIZ: Ciddi mi ? Ay kalbim çıkacak yerinden.

ERKEK: (Gülerek) Manyaklaşma kızım sakin ol.

(Kızda bu lafa güler. Onlar tam gülerken beraber dönüp Burak’a bakarlar.Burak montunu alıp çıkar kafeden)

(Bakkal rafları dizmektedir. İçeri müşteri girer)

MÜŞTERİ: Günaydın

BAKKAL: Günaydın

MÜŞTERİ: 3 ekmek alayım abi ben.
(Bakkal ekmek dolabına yaklaşırken, müşteri kapıya yaklaşıp dışarı bakar. Burak gelmektedir)

MÜŞTERİ: Abi şu çocuk kim ya bu aralar buralarda dolanıyor ?

(Bakkal elinde poşetle kapıya yaklaşır)

BAKKAL: Yeni taşındılar bunlar.

MÜŞTERİ: Acaba neciler ?

BAKKAL: Tam bilmiyorum. Ama çocuk sağlam.

MÜŞTERİ: Hadi ya ? Neden ?

BAKKAL: Geçen gün 5 lira vereceğime yanlışlıkla 50 lira vermişim para üstü. Evde fark edip geri getirdi parayı.

MÜŞTERİ: Vaybe ! Helal olsun.

BAKKAL: Böyle insanlar gerçekten kalbimi yumuşatıyor.

(Bu sözle beraber bakkal müşteriye gülümser, müşteri bakkala gülümser, ikisi beraber Burak’a dönüp gülümserler. Burak kafasını sallar)

(Kadınla erkek yolda yürümektedirler)

ERKEK: Bırak ben sorayım hayatım

KADIN: Gerek yok ben hallederim.

(Kadın birisini durdurur)

KADIN: Pardon postane nerde acaba ?

YOLDAN GEÇEN1: Bilmiyorum. Kusura bakmayın

(Kadın, erkeğe bakar, erkek sırıtmaktadır)

(Kadın birisini daha durdurur)

KADIN: Postane nerde acaba ?

YOLDAN GEÇEN2: Hiç bilmiyorum.

(Kadın erkeğe bakar. Erkek yine sırıtmaktadır.)

KADIN: Peki bu defa kesin öğreneceğim.

(Kadın büfeciye seslenir)
KADIN: Pardon. Burada postane nerede acaba biliyor musunuz ?

BÜFECİ: Vallahi abla bizde yeni taşındık. Bilmiyorum.

(Kadın erkeğe bakar. Erkek gülmektedir)

ERKEK: Bırak bırak. Ben hallederim.

KADIN: Allah Allah ! Neden bu kadar eminiz ?

ERKEK: Görürsün. İlk soracağım kişi bilecek.

(Erkek Burak’ı durdurur)

ERKEK: Pardon. Postanenin yerini biliyor musunuz acaba ?

BURAK: Tabi. Pasaja girin. Hemen sağda.

(Erkek Burak’a bakıp sırıtır. Kadın da Burak’a bakıp sırıtır. Sonra birbirlerine bakıp gülerler. Burak’a dönüp kahkahayı patlatırlar. Burak, erkeğin yüzüne yumruğu patlatıp adamı yere serer. Sonra Burak kaçmaya başlar.Ekran kararır)

The End

[email protected]