2012

Formata fazla takılmayın, siteye yükleyince böyle oldu. Masrafsız kısa film senaryosu. Yıkık ve metruk bir binanın içinde ve dışında gündüz çekimi yapılabilinir.
SAHNE 1 DIŞ/GÜN ANKARA/YIKILMIŞ BİR ALAN
MEHDİ

Ön Fon: Terminatör Film Müziği
Parlak güneşin altında, yıkılmış binaların arasında, Mehdi yavaşça yürümektedir. Üstü başı yırtık ve kafasında kanlı bir sargı bezi sarılıdır. Oturur. Sırtındaki çantasından kamerasını ve tripodunu çıkartıp, karşısına kamerayı kurar. Ayarlarını yapar, kayıt düğmesine basar ve kameranın karşısına oturarak konuşmaya başlar. Kameranın şarjının azaldığı da görüntüye gelir.
Mehdi- 20.12.2012 saat 12:12. Bu sabah güneş batıdan doğdu. Mayalar haklıymış. Yılbaşı kutlamalarında olduğu gibi, ilk görüntüler Avustrulya’dan geldi. Güneşin doğuşunu beklerken, Tsunamiyle yok oldular. Sydney’deki “Harbour Bridge” üstündeki insanların, üstüne bir kova su dökülen karıncalar gibi yok olmasını televizyondan seyreden insanların yaşadığı şaşkınlık, ölen insanlarınkinden daha fazlaydı. Panik ve heyecanla herkes bu sefer Çin’i izlemeye başladı. Çoğunluğu şanslıydı. Ne olduğu anlamadan Tsunami veya depremle yok oldular. Sıra Hindistan’a geldiğinde ise televizyon, internet ve cep telefonları çöktü. Onların ölümlerini seyredemedik. Biz Türkler korkmadık veya korktuğumuzu göstermedik. Sokaklara dökülüp, kıyamet geliyor diye çığlık atmadık, ailelerimizle birlikte evde sakince ölümlerimizi bekledik. Dalga dalga gelen depremler, yıktı geçti. Ankara yıkılırken, başımıza gelen aydınlığın eseri olduğunu ispatlarcasına, hava sanki yaz havası gibi sıcak ve aydınlıktı. Hala da tek bir bulut bile yok. Ey insanoğlu, eğer bu kasedi izleyecek teknolojiye tekrar ulaşırsan, bu senin kutsal kaydın olacak. Bundan sonra ne millet, ne devlet ne de din kuracaksın. Tek kural, tek yasa, tek din, sadece vicdanın olacak ve...
Kamera kapanır.

GERÇEKTEN SON
VALLA