İlk senaryo denememdi.Hep filmini çekmek istemeşimdir. yarış anındaki aksiyonu hep gözümde canlandırdığımda kalbim heyecanla atmıştır, ama şartlar bir türlü çekmeme el vermedi.
Bol hatalı.

DURMA! KOŞ.

HİKAYE

Hayalinde büyük bir koşucu olmak isteyen hastalıklı bir çocuktur Ahmet.Bir gün onu korkaklıkla suçlayan ve çok hızlı koşan Murat’la yarış yapar.Ve olan olur.

KİŞİLER

AHMET:Hastalıklı,zayıf bir çocuk.
MURAT: Zayıf,esmer,çok hızlı ve övüngen bir çocuk.
ANNE:Hoşgörülü ve oğlunu çok seven bir anne
BABA:Gerektiğinde sert fakat yumuşak kalpliliğinden de eser vermeyen bir adam
DİĞER ÇOCUKLAR

SAHNE I HASTALIK

Ahmet 12 yaşlarında bir çocuktur. Zayıf, narin ve saman sarısı saçlara sahip bir çocuktur. Fakat vücudundaki narinlik yüreğine pek yansımamıştır.O gün babasından habersiz yine televizyonda, spor kanalının birinde koşucuların yarışını izliyordu.Televizyondaki spiker heyecanla yarışı anlatıyordu…

SPİKER

SON YÜZ METREYE GİRERKEN…

Birden odaya Ahmet’in babası dalar. Babası Ahmet’in aksine güçlü kuvvetli görünümle bir adamdır. Tek benzer yanları saman sarısı saçlarıdır.

BABA

AHMET ANNENİ GÖRDÜN MÜ OĞLUM?

Ahmet babası içeri girince hemen televizyonu kapatır.

AHMET

HİÇ GÖRMEDİM BABA.

BABA

NE SEYREDİYORDUN SEN?

Ahmet elinden geldiği kadar umursamazca davranarak cevap verir.

BİR ŞEY DEĞİL BABA .ÇİZGİ! HA EVET ÇİZGİ FİLM SEYEREDİYORDUM.

BABA

İNŞALLAH YİNE O DELİ GİBİ KOŞAN HERİFLERİ SEYRETMİYORSUNDUR. ÇÜNKÜ HER SEFERİNDE GAZA GELİP SENDE KOŞMAYA BAŞLIYORSUN. VE SOLUĞU HEP DOKTORDA ALIYORUZ. KENDİNİ DÜŞÜNMÜYORSON BİZİ DÜŞÜN. BAK ASTIMIN OLDUĞUNU BİLİYORSUN.

AHMET

İYİDE BABA DOKTORUN DEDİĞİNİ DUYMADIN MI? EĞER DÜZENLİ SPOR YAPARSAM ASTIMIMI YENEBİLİRMİŞİM.

BABA

EVET DUYDUM. HATTA SENDEN DAHA İYİ DUYMUŞUM.DÜZENLİ DEDİ.YANİ SENİN GİBİ KENDİNİ KAPTIRIP SON SÜRAT KOŞMAKTAN BAHSETMEDİ.

Baba bunları söyledikten sonra odadan çıkar. Ahmet’in yüzünde ise vurulmuş bir ifade vardır.

SAHNE II KORKMAK YOK

Bir gün sonrasıdır. Vakit akşamüstüdür. Dışarıda Ahmet’in yaşıtları neşeyle koşarak oyun oynuyorlardır. Sesler cıvıl cıvıldır. Ahmet’lerin evi dar sokaklı mahallenin gecekondularında biridir. Ahmet dışarı çıkmaya karar verir. Bu arada annesi mutfakta yemek yapmak ile uğraşıyordur.

AHMET

ANNE BEN BİRAZ EVİN ÖNÜNE ÇIKIYORUM

Annesi mutfaktan bağırır.

ANNE

TAMAM AMA SAKIN KENDİNİ FAZLA YORMA TAMAM MI? HASTALIĞINI BİLİYORSUN!

AHMET

TAMAM. (EVET LANET OLASI HASTALIĞIMI BİLİYORUM.)BU KISMI SESSİZ VE YUMRUKLARINI SIKARAK SÖYLER.

Kapıdan dışarı adımını attığında karşıda bir evin giriş merdivenine oturmuş soluk beş çocuğun soluk soluğa konuştuklarını far eder.En yüksek merdivende oturan kavruk,sıska çocuğun mahallenin en hızlı koşanı olan Murat olduğunu hemen anlar.Diğerleri ise hep onla yarışan ama kaybeden çocuklar olduğunu biliyordur.Konuştukları dikkatini çeker.

MURAT

OLUM HER GÜN SİZİ YENMEKTEN BIKTIM. O KADAR YAVAŞ KOŞUYORSUNUZKİ SİZE İKİ TUR DAHA FARK ATARIM.

Diğer çocuklar ağızları açık ona bakarlar.

Murat bu durumdan hoşnut kolasını ağzına diker. Gözü birden onları izleyen Ahmet’e takılır.

Murat yanındaki çocuğa kulağına bir şeyler fısıldar. Sonra ağzında bir dalga geçme ifadesi olan yamuk bir ağızla Ahmet’e laf atar.

MURAT

NABER AHMET. İYİ MİSİN? DÜN ANNEN ANNEME YİNE DOKTORA GÖTÜRDÜĞÜNÜ SÖYLEDİ. GALİBA OKULDA DAYANAMAYIP ÇOCUĞUN BİRİYLE YARIŞ YAPMIŞSIN. SONRADA BİRDEN HASTALANMIŞSIN.

Ahmet laflara cevap vermemek için açık olan evin kapısından içeri geri girerken…

MURAT

NEREYE GİDİYORSUN TATLI ÇOCUK. BEN DE SENLE YARIŞMAYI UMUYORDUM.

AHMET

GİT BAŞIMDAN TAMAM MI?

MURAT

NE OLDU? KORKTUN MU? SENİN BU KADAR KORKAK OLSUĞUNU BİLMEZDİM.

Diğer çocukların suratında alaylı ifadeler belirir. Ahmet saatine bakar. Babası genelde işten eve saat 7:00’da dönüyordur. Saat ise daha 6:00’dır.Yani bir saati vardır. Ya yine doktora gidecek, ya da zafere koşacaktır. Tabi birincisinin yüzde doksan olduğunu biliyordur. Ama korkak olmadığını da biliyordur ve bunu göstermelidir.

AHMET

TAMAM. SENLE YARIŞ YAPMAYA VARIM

Herkeste bir gülme patlak verir.

MURAT

HEY BEN ŞAKA YAPIYORDUM.

AHMET

AMA BEN YAPMIYORUM.

Ahmet son sözü isten dışı etkileyici bir şekilde söylemiştir. Diğer çocuklar gülmeyi keser ve suratlar Murat’a döner.

SAHNE III BÜYÜK YARIŞ

Beş dakika sonra bütün çocuklar yan yana duran Ahmet ve Murat’ın yarışının başlamasını heyecanla bekliyordur. Murat suratında yine çarpık bir gülümsemeyle Ahmet’e laf atar.

MURAT

UNUTMA MURAT BU TAVŞAN VE KABLUMBANIN YARIŞI DEĞİL. YANİ KABLUMBAĞA TARAFI SENİN İÇİN DOĞRU OLABİLİR. AMA BEN TAVŞAN DEĞİLİM BEN JAGUARIM VE ASLA YRNİLMEM.

YANDA Kİ ŞİMAN ÇOCUK

YARIŞ MAHMUT DAYININ BAKKALINI ORAYA KADAR TAMAM MI?

Ahmet ile Murat kafalarını sallarlar. Ahmet cebinden fısfısını çıkartarak ağzına tutar ve birkaç kere fıslatır.

YİNE AYNI ŞİŞMAN ÇOCUK

ÜÇ…

Ahmet iyice gerilir.

İKİ…

Murat’ın ağzı iyice yamulur.

BİR…

Ahmet yutkunur.
BAŞLA!

Ahmet ve Murat büyük bir gayretle koşmaya başlarlar. daha ilk beş saniyede Murat Ahmet’e on adım fark atmıştır.

Ahmet’in babası elinde karısın istedikleri ile dolu bir torba ile evini kapısına doğru yaklaşırken önünden iki çocuk hızla geçer. Kafasını aynı hızla onlara çevirir ve arkadan gidenin Ahmet yani oğlu olduğunu fark eder. Elindekileri bırakarak o da hızla peşlerinden koşmaya başlar. Bir yandan da Ahmet’in arkasında bağırarak onu durdurmaya çalışır.

BABA

AHMET… OLUM DURSANA…

Arkasından babasını sesini duyan Ahmet artık durmak istemiyordur bir kere başlamıştır çünkü. Şimdi bırakmak tam bir korkaklık sayılacaktır. Ama yavaş yavaş nefes alamadığını fark eder.

AHMET

ÖLÜCEKSEM YARIŞI BİTİRİPTE ÖLEYİM

Ahmet daha da hızlanarak Murat’ı yakalamaya çalışır. Murat bu arada koşarken arkasını döner.

MURAT

HEYYY SENİ GÖREMİYORUM. ÇOK UZAKTA KALDIN. AHHHHH!

Köşeyi dönen hızlı bir araba Murat’a çarpar. Ahmet’te bunu görürken zaten daha fazla koşamaz ve olduğu yere bayılır. Ahmet’ in babası da soluk soluğa gelir. Ahmet’e sarılır. Arabanın sahibi de arbadan inerek hemen ambulans çağırır. Ambulans sesleri ortalığı alır götürür sahne yavaş yavaş kararırken…

SAHNE : FİNAL

(fonda Ahmet'in sesi) 10 yıl sonrası
İşte böyle başladım önce hastalığımı sonra korkularımı yenmeye.Tabi Murat o kazadan şans eseri hiçbir sadece bir bacak kırığı ile kurtulmuş,hatta bir ayda iyileşip tekrar koşmaya başlamış,eskisinden de hızlanmıştı.
Peki bana ne mi oldu? Ben hep olmak istediğim gibi bir atlet olamadım ama onun yerine koşmayı daha büyük bir amaç için yapmaya başladım.Polis oldum…(Bu konuşma esnasında resimde kalabalık insanların yolda kendince yürümeleri görülür.Ardından bir kadının kapkaççı tarafından çantası çalınır.Hızla koşan kapkaççıyı uzun boylu,yakışıklı bir kapkaççı kovalamaya başlar.Koşan Ahmet’in ta kendisidir.)Şimdi eskisinden daha hızlı koşuyorum.

SON