Bir tane örnek bulup, biçimsel olarak inceleseniz iyi olur.

Biçimsel derken? Anlatım bakımından mı yoksa format bakımından mı? Zira word'de Fransız formatında yazıyorum senaryoyu

Geniş zaman kullanılır. Birilerine sunacaksanız bu haliyle amatör olduğunuz düşünülür. Ayrıca "yüzünde korku okunuyordu" "yılan tıslaması gibi bir sesle açıldı" gibi ifadeler öykü dilidir. Senaryoda bunlar kullanılmaz. Fransız ya da Amerikan formatı önemli değil.

Tamam bunlara dikkat ederim. Yazımı bir kenara bırakırsak konu ve içeri bakımından nasıl olmuş? Sizce Türkiye'de böyle bir dizi/film izlenir mi?

türkiye'de fantastik olarak niteleyebileceğimiz şubat diye bir dizi yapıldı. Ne kadar izlendiğini görebilirsiniz.

Sinopsisi var mı ?

Aslında ben hiç sinopsis yazmam. Direkt senaryo yazmaya başlarım. Doğal gelişen şeylerin daha iyi olacağını düşünmekteyim. Sinopsis isterlerse senaryoyu bitirdikten sonra yazarım açıkcası.

Aslında sinopsis senaryoya yardımcı bir etmendir. Tavşanın yuvaya nasıl gideceğini gösterir. Uzun soluklu ve yersiz uzun olan yerli dizilerimizin bizim tabirimizle "bozmasının" sebebi bir varış noktalarının olmaması. Bence bir dizi nasıl başladıysa derdini, tasasını aktardıktan sonra sırf para kazandırıyor diye gereksiz yere uzatılmamalı. Bitirilmeli ve yeni projelere başlanmalı. Sinopsisin de en büyük yararı bu olacaktır sana. Neyi, nerde, nasıl anlatacağını bilirsen -yani senaryonu gelişigüzel yazmazsan- eminim ki senaryonu okuyanlar hikayenin sağlam bir temeli olduğuna inanacaklardır.

Dünya üzerinde hiçbir yazar bu şekilde çalışmıyor arkadaşlar. Böyle bir çalışma stili yok. Dramatik yazarlık denklemlerle ilerleyen bir çalışma süreci gerektirir. Bir romana başladığınız gibi başlayamazsınız ki böyle roman da yazılmaz. Bir senaryo önce maddelerle ve bir çok değişkenin birbirleriyle olan tutarlı ilişkilerinin kağıt üzerinde belirlenmesiyle yazılır. Her karakterin karakter öyküsü yazılır, hedef, engel, motivasyon belirlenir. Bu kadar kolay değil bu işler. Shakespeare bile böyle yazmıyordu. Deha olmak da yetmez.

Ben de bir Örnek vereyim, biraz boş bir senaryo, gelişigüzel uyduruyorum şimdilik:

IÇ. GÜN. ODA

Serkan, kapıyı yavaşça gıcırdayarak açar. Serkan, sadece gözlerinin içeriği görebileceği kadar kafasını çıkarır, içeriye bakar. Ömer, elinde kalemle kağıda bir şeyler karalamaya çalışmaktadır, Ömer'in masası dağınıktır, etrafta birçok çizilip yazılıp atılmış kağıtlar vardır.

Serkan, kapıdan Ömer'i dikizlerken birden şov yapar gibi kapıyı açar, içeriye girer.

SERKAN
Ne yapıyon len!

Ömer, hem cevap verme isteği hem de yorgunlukla karışık anlaşılmayan bir şeyler geveler.

SERKAN
Ne diyon len? Bi bakam...

Serkan, Ömer'in yanına gelir, Ömer'in yazdıklarına bakmaya çalışır, bir şey anlamaz ve hafif kırışmış karalanmış bir kağıdı eline alır, kağıdı sağa dola çevirerek okumaya çalışır.

SERKAN
Ölüm, Ölüm, ney, ne yazmışın lan burda?

Ömer kafasını kaldırır, Serkan'a umutsuz bir gülümseme atar. Serkan, tekrar kağıda odaklanır ve okumaya çalışır.

SERKAN
Ölüm ölüm dediğin nedir gülüm. Bu ne lan
modası geçmedi mi bu lafın!

Ömer, elinde hali hazırda yazdığı kağıdı Serkan'a uzatır.

ÖMER
(Yorgunlukla)
Onu geç, bu kağıttakini oku.

SERKAN
Hah okunaklı bu.

Bu gece stand up gösterime, çok ciddi bir konuyla başlayacağım,
daha artık yok buraya gülmeye geldik, bu konudan da bahsedilir mi diyeceksiniz...

Serkan, Ömer'e döner.

SERKAN
Dün akşamdan beri bunu mu yazıyon, kendi mesleğini mi bitireceksin.

ÖMER
Farklı şeyler denemekten korkmamak lazım...

Aslında ben bu senaryoyu "İSİMSİZ" başlığı altında dizi olarak planlamıştım. Sonra TRT'nin projesini öğrendim ona göndermek için filme çevirmeye başladım. Neyse madem sinopsis istiyorsunuz buyurun size sinopsis.

Oritron yıldız sisteminin 4. gezegeni olan Nebulanova'da yaşayan zaman şövalyeleri dış görünüşleriyle tıpatıp insanlara benzemelerine karşın kalplerinin olmamasıyla insanlardan farklılık gösteren bir ırktır. Zaman şövalyelerinde hem kalp görevini hem de solunum görevini üstlenen akciğerlerdir. Bu yüzden bir zaman şövalyesinin göğüs kafesi bir insanınkinden on-on beş kat daha kuvvetlidir. Zaman şövalyesi her nefes aldığında vücudundaki kirli kanı toplayan ve akciğere giren toplar damar kapaçığı açılır ve akciğerler belli bir miktar kirli kan ile dolar. Ardından nefes borusundan gelen oksijen, oksijen keseciklerinde toplanır ve kirli kan bu keseciklere eşit miktarda dağıtılarak kan temizlenir. Zaman şövalyesi nefes verdiğinde ise akciğerden çıkan atar damar kapakçıkları açılır ve kan vücuda pompalanır. Zaman şövalyesi yarım saniye boyunca nefes almazsa toplar damar kapaçığı açılır ve akciğerler belli bir miktarda kirli kan ile dolar. Daha önceden oksijen keseciklerine depolanan oksijenle kirli kan temizlenir. Oluşan karbonmonoksit gazı ise Akiton keseciği adı verilen bir kesecikte depolanır. Akiton keseciğinde depolanan karbonmonoksit gazı bu kesecikte karbon ve oksijen atomlarına ayrılır ve oluşan yeni oksijen atomları akciğerlere yollanır. Akiton keseciği dolduğunda ise bizim yellenme diye tabir ettiğimiz olay sonucunda bu kesecik boşaltılır ve bu süreç zaman şövalyesi nefes alana kadar devam eder. Ayrıca zaman şövalyeleri genetik alanında oldukça ilerlemiş bir uygarlıktır. Bu sayede zaman şövalyelerinin yaşlanma süreci oldukça yavaş işler ve ölümcül bir yara aldıklarında ise tüm görünüşlerini değiştirmelerini sağlayan bir de DNA zincirine sahiptirler. Bütün bunlara ek olarak zaman şövalyeleri zamanda yolculuk yapabilmektedir. Zamanda yolculuk yapmalarını sağlayan içi dışından daha geniş olan U.Z.İ.B. (Uzay Zamanın İzafi Boyutu kelimelerinin baş harflerinden oluşan bir kelime) adını verdikleri birde zaman makinesine sahiptirler. İsimsiz lakaplı baş karakterimizde bir zaman şövalyesidir. Ona göre isimler bir sınıf etiketinden başka bir şey değildir. Bu yüzden ailesinin ona verdiği ismi asla dile getirmez. Bu düşüncesine etki eden bir diğer şeyde solucan deliğinde geçirdiği bir haftada gördüğü bir takım olaylardır. Solucan deliğinde bir hafta geçirmesinin sebebi de on yaşına gelen her zaman şövalyesi akademiye girebilmek için bir hafta boyunca solucan deliğinde kalması gerekmektedir. İsimsiz dahi denilebilecek kadar zekidir ve ne zaman ne yapacağı belli olamaz. Bazen bir çocuk gibi davranabilir, bazende sert ve acımasız biri gibi davranabilir.

Taallar ise Telos tarafından genetik olarak kodlanmış ve bir cyborga dönüştürülmüş bir ırktır. Göğüslerinde tüm bedenlerini çepe çevre saran bir kalkan yaratan ve tüm parmaklarını kaplayan lazer silahlarını da besleyen sonsuz bir güç kaynağına da sahiptirler. Telos Taallaarı kendilerinden başka her canlıyı hor görecek şekilde ve kendisine sorgusuz sulasiz itaat edecek şekilde programlamıştır ve kendisinin evreni ele geçirme planına da yarımcı olacaklardır.

Evrende anlatılan çok eski bir efsaneye göre boşlukta (evrenimizin ve diğer paralel evrenlerin içinde bulunduğu varsayılan ve hiç bir şeyin varolmadığı alan) bulunan Beyaz Küp Labirenti adı verilen küp şeklindeki labirentte saklanan Her Şeyin Özü adlı parşömende bir evrenin baştan nasıl yaratılacağından tutunda zamanda yolculuğa kadar akla ve hayale gelebilecek her şeyi içinde barındırmaktadır.

Telos bu efsaneyi duyduğunda gözlerden uzak olan Ragganos adlı gezegene gelir. Bu gezegene gelmesindeki amaç ise hem kendi için yeni Taallar yaratmak hemde bir boşluk gemisi inşa edip boşluğa gitmek ve Beyaz Küp Labirenti'ni bulup içine girerek yarattığı Taalların yardımıyla Her Şeyin Özü parşömenini ele geçirmek ve evreni ele geçirme hedefine ulaşmaktır. Ama hiç bir şey Telos'un istediği gibi olmayacaktır. Kendi yarattığı Taallar, Telos'a baş kaldıracak ve işler iyice çığırından çıkacaktır.

öncelikle yazdığın sinopsis değil. karakterlerin dolaşım sistemlerini anlatmayı boşver. bilim kurgu zor bir alan. bir çok bilimsel alan üzerine asgari bilgi sahibi olmadan bilim kurgu yazılamaz.

daha basit hikayeler anlat. sonra bu hikayeleri birleştir. bu arada uzayda parşomenin ne işi var, yok muydu bi mikroçip falan?