SAHNE-1 GÜN/OTOBÜS
Bora başını cama dayamış, dışarıya bakar. Dalgın, yorgun ve dağınık görünür. Yanında oturan teyzenin kalkmasıyla kendine gelir. Teyzenin koltuğa bir kâğıt düşürdüğünü görür. Eline alır ayağa kalkar:

BORA
(telaşlı)
Teyzecim bunu dü...(düşürdün demek isterken kafayı kaldırdığında teyzenin çoktan indiğini görür ve kesilir.)

Kâğıt elinde kalır, katlanmış kâğıt parçasını inceler. İçini açar. Kâğıtta “beni takip et evlat” yazar. Çok şaşırır. Birden ayağa kalkar ve inmek için zile basar. Otobüs durur ve hızlı hareket ederek iner.

SAHNE-2 GÜN/SOKAK
Bora otobüsten inmiştir. Hızlı adımlarla yaşlı teyzenin indiği yere doğru ilerler. İlerlerken çevresine bakınır. Teyzenin yeşil şalı gözüne ilişir. Hafif yokuş olan bir ara sokağa girdiğini görür. Koşmaya başlar. Ara sokağın girişine gelir.

SAHNE-3 GÜN/ARA SOKAK
Teyzenin ara sokağın ilerisini göstermeyen virajından döndüğünü görür. Koşmak ile hızlı adımlarla yürümek arasında bir hızla ilerler. Virajı geçer. Teyzenin yine bir ara sokağa girdiğini görür.

SAHNE-4 GÜN/2. ARA SOKAK
İkinci ara sokağın girişine kadar hızlı adımlarla ilerler. Teyzeyi bir an göremez. Ellerini havaya kaldırıp:

BORA
(kızgın ve nefes nefese)
Hey yarabbim ya bu nasıl bi oyundur arkadaş, dur iki dakika yerinde koştur koştur bittim be.

Biraz dikkatli bakınca bu ara sokağın evlerinin arka sokağına çıktığını anlar ve:

BORA
(şaşkın)
Bi’ dakika ya. Bizim ev bu, hey Allah’ım.

Normal yürüyüş hızında sokağa girer.

SAHNE-5 GÜN/EVİNİN ARKA SOKAĞI
Evinin arka sokağına gelir ve durur. Şöyle bir etrafına bakar. Önemsemeyen tavırla omuz silker. Binanın ön tarafına geçmek için yürür.

SAHNE-6 GÜN/ASANSÖR
Asansöre biner. 8. Kat düğmesine basar. Asansör kapısının yavaşça kapanışı ve kabinin hafifçe kararması izlenir. Telefon çalar. Bora cebindeki telefonu çıkarır. Açar:

BORA
(normal)
(telefonda karşının konuşması duyulmaz)
-Efendim anne?
-Tamam, var benim anahtarım yanımda. Siz ne zaman gelirsiniz?

O sırada 8. Kata gelinir. Kapının yavaşça açılması ve içeriye ışığın dolması gözlenir. Bora asansör kapısını açar.

SAHNE-7 GÜN/KAT BOŞLUĞU-KAPI ÖNÜ

-Ya ona bile gerek yok işte de neyse öyle olsun.

Cebinden anahtarları çıkarır ve kapının anahtarını bulur.

-Tamam, görüşürüz, der ve telefonu kapatır.

Tam kapıya yönelecekken kapının açık olduğunu fark eder. Hafifçe iter ve kafasını içeriye uzatır. Biraz daha iter, içeriye girer.

SAHNE-8 GÜN/EV

Girişte yaşlı teyzenin yeşil şalı yerdedir. Gözlerinden korktuğu belli olur. Parmak ucunda yürüyerek ilerler. Mutfağa doğru kafayı uzatır, boş olduğunu görür. Oturma odasına doğru ilerler. Kafayı yine uzatır oranın boş olduğunu görür. Salona doğru ilerler. Salon kapısını hafifçe aralar. (Aralıktan boş koltuklar görülür.) Biraz daha aralar. Masanın ucu görünmeye başladığı anda:
MASANIN BAŞINDA BEKLEYEN KALABALIK HEP BİR AĞIZDAN
(yüksek seslerle koro eşliğinde)
İyi ki doğdun Bora!

BORA
(korkudan yerinde sıçrayarak)
Allah!

SAHNE-9 GÜN/EV-SALON

Koltuklarda oturan Bora ve onu korkutan kalabalığın kahkahaları görülür. Bora yanında oturan kız arkadaşına:

BORA
(gülerek)
Böyle doğum günü sürprizi mi hazırlanır sende var ya.

KIZ ARKADAŞI
(gülerek)
Çok eğlenceliydi ama her şeyi anneannem yaptı sağ olsun.

BORA’NIN ERKEK ARKADAŞLARINDAN BİRİ
(Bora’ya bakarak konuşur ve konuşmasını bitirince herkes kahkaha atar)
Ama nasıl korktun!

Kahkaha sesleri yavaşça düşer, ekran netliğini kaybederek kararır.

SON