Yazdığım ilk öykü,senaryo dersleri almaya başladığımda ,ödev olarak yazmıştım,bir sürü teknik hata olmasına rağmen paylaşmak istedim..

BEYAZ SAYFA

Orta yaşlı adam beyoğlu nun in arka sokaklarından birinde olan oteline dönmekteydi sokaktaki manzara aynıydı müşteri bekleyen fahişeler,laf atanlarla kavga eden travestiler , gecenin bu geç saatine kadar içmiş evine dönmekte olan adamlar ve yoldan yürüyenlere para için yanaşan tinerciler, adam Almanya dan döndüğünden beri istanbul’a alışmaya çalışıyordu küçükken ayrıldığı istanbul çok değişmişti .otelin önüne geldi ve merdivenleri çıktı .üst katta bir kavga gürültü kopuyordu kadının teki otel sahibi ile kavga ediyordu;
-Bu soğukta sokağa mı atacaksın!
Otelci alışkın bir sesle.
-Parasını veremiyorsan çıkar gidersin
Kadın sinirlendi.
-2 gün öncesine kadar her gün paranı vermedik mi?
Otelci ile kadın kavgalarına devam etti ve adam pek sallamadan yanlarından geçip koridorun başındaki odasına gitti.Kavga hararetlenmişti, tam kapıyı açarken kadın otelciye bağırdı bağırdı;
-Kalpsiz herif bacak kadar çocukla bu soğukta nereye gideriz.
Adam bu lafın ardından arkasını döndü , küçük bir çocuk kapıda duruyordu ve bir anda göz göze geldiler adam kıpırtısız kaldı.Kadın çocuğa döndü ve içeri girmesini söyledi .Çocuk odaya geri döndü .Adamın bir anda ilgisi kavgaya döndü , otelciye yaklaştı ve sordu ,
-kadının borcu ne kadar .
otelci şaşırdı ,ama cevap verdi
-100 ytl
adam cebinden bir tomar çıkardı ve adama verdi.
-Burada 1000 ytl var
otelci parayı alıp gülümsedi ve sayarak aşağı doğru indi.
Kadın sinirli bir şekilde adama dönüp bağırdı
-neye benziyorum fahişeye falan mı borç benim borcumdur sana ne oluyor hem kimsin sen ..
Adam sakin bir ses tonuyla ;
-adım eser,size iyi geceler
ardından sakin bir şekilde arkasını dönüp odasına döndü.
Kadının üsteleyecek hali yoktu bütün sinirleri altüst olmuştu kapının önüne yığılıp ağlamaya başladı.

Küçük çocuk babasına sordu “baba arabanın kapısını açabilir miyim lütfen baba lütfen!!!” adam çocuğunu üstelemedi anahtarları verdi ve hazırlanmaya devam etti .Çocuk güle oynaya merdivenleri indi arabanın kapısını açtı anahtarı kontağa soktu.Adam gömleğini giyerken dairenin camları bir patlamayla sallandı .Adam hızla aşağı doğru koştu gördüğü manzara karşısında yapabileceği tek şeyi yaptı ve dizleri üzerine çöktü.
Eser yataktan kalktı az önce gördüğü kabusun ardından kan ter içindeydi saat çok geçti ve kapı çalıyordu daima yastığının altında sakladığı tabancasını aldı ve kapıya gitti .”kim o ?” cevap yok.Eser kapıyı yavaşça açtı karşısında dün gece gördüğü küçük çocuk vardı.Küçük çocuk eliyle odayı gösterdi suratından çok korktuğu belliydi .Eser ters birşeyler olduğunu anladı odaya doğru koştu ,banyo kapısı açıktı yerde hareketsiz bir kadın durmaktaydı yanında boş ilaç şişeleri vardı, eser zaman kaybetmeden ambulansı aradı küçük kızın eli ayağı titriyordu köşeye sinmiş ağlıyordu,Eser kadının başında bekliyordu ambulansın acı sireni duyuldu.

Kadın odada gözlerini açtı kadının ilk aklına gelen, özel gibi gözüken bu hastanenin masraflarını nasıl karşılayacağıydı.Ardından neden ölmediğini düşündü.Ne sosyal sigortası ne de parası vardı.Sonrasında odada göz gezdirmeye başladı Eseri gördü Eser de ses üzerine uyandı.Genç kadın ona bakıyordu Eser;
-iyimisin?
diye sordu.
-neden ölmem için bırakmadın beni?
Eser sessizce başını öne eğdi.sonra bir anda kadına sordu.”Adın ne?”Kadın bir anlık tereddütten sonra,
-ben Selma
dedi.ardından ekledi,
-Yaprak mı haber verdi sana?
Eser başıyla onayladı. Selma acı acı gülümsedi.Ardından;
-biz bu dünyaya çile çekmeye gelmişiz, dindar biri değilim ama yinede Allah canımı alsın diye dua ettim ama almadı be de kendim yapmaya kalktım, ironiye bak ki ben ölmek isterken o bu verdiğim karara bile saygı duymamış olucak ki, bana seni gönderdi.
Ardından ellerini havaya kaldırdı, ve;
-keşke Yaprak yetim kalırken ve ya üniversiteden ayrılmak zorunda kaldığında da bu kadar duyarlı olsaydın”
Dedi.Bu cümle sonrasında Eser irkildi…sonra Selma yergileri sonlandırınca eser e döndü ve sordu” sen hiç buralıya benzemiyorsun.Selma haklıydı Eser Alman bir babayla türk bir annenin tek çocuğuydu.Eser cevapladı.
-evet almanyadan geleli 5 ay oldu.
Selma;
- peki ne işle uğraşıyorsun
Eser tekrar cevapladı.
-Almanya dayken iktisatçıydım ama artık bir işim yok,sadece yaşıyorum
Selma sormaya devam etti
-evlimisin?”
- hayır, eşim öldü
Selma kafasını salladı
-üzüldüm.özür dilerim sorduğum için
Eser kafasıyla önemli olmadığını belirttikten sonra Selma ya sordu
-peki sen Yaprağın nesi oluyosun?
-teyzesiyim, ailesini trafik kazasında kaybettiğinden beri ona ben bakıyorum.başkada kimsemiz yok.
-Peki sen neden buradasın?
Eser bir süre suskun kaldı ardından;
-iyi bir işim, çok sevdiğim bi çocuğum vardı.aç gözlülüğüm yüzünden hepsini kaybettim.Kaybedecek birşeyim kalmayınca da,Türkiye ye geldim.
-Yeni bir başlangıç için mi
Eser acı acı güldü.
-eski hesaplar bitmeden yeni başlangıçlar yapılamaz.
Eser haklıydı,bundan 5 ay önce mafyanın parasını çaldığı için çocuğu öldürülmüştü.Daha çok para kazanmak için ödediği bedel buydu.Zengin olma hırsı gözünü karartmıştı.Aklı başına ancak çocuğunu alevler aldığında geldi fakat artık çok geçti.Şimdi ise iyimser olmaya çalıştı.Belki de gerçekten yeni bir başlangıç olabilirdi.Bu şekilde birkaç gün Selma’nın taburcusuna kadar böyle geçti.Bu süre içinde Eser yaprakla beraber selma nın başında beklediler.Selma normalde yabancılara güvenmezdi, ancak bu adam onda tuhaf bir güven duygusu oluşturmuştu.Hastaneden çıktıktan sonra otele geri döndüler.Selam iş aramaya başlamıştı,gündüz o iş ararken Yaprak ı Eser e bırakmaya başlamıştı .bu bir süre daha böyle devam etti.Yaprak Eser i bir yabancı gibi düşünmüyordu artık, ailesini küçük yaşta kaybetmenin etkisi ile kendinde eksik olan bazı şeylerin yerine Eser i koydu ve Eser de bu durumdan hiç mi hiç şikayetçi değildi.Selma iş bulmuşu ve Eser e olan borcunu ödemek istiyordu.Aslında borcunu çoktan ödemişti, farkında olmadan.Eser in hayatına bir amaç yükleyerek.Eser her akşam yaptığı gibi yine yaprağa hikayesini okudu Selma işten geç geliyordu küçük kızı uyutma işi ona kalmıştı küçük kız uyumaya başladı Eser de kendi çocuğunu seyreder gibi onu izledi,elini cebine götürdü sigarası bitmişti, sigara almak için aşağı markete indi.Marketten çıkarken sigarasını yaktı ağır ağır otele doğru ilerledi.yolun karşsına yanaşmakta olan arabayı fark etti .içindeki adamı hemen tanımıştı.evet onu bulmuşlardı, herşey bitmişti umutları boşundaydı ,asla yeni bir sayfa olmayacaktı .bu bir anlık düşünceden sonra otele yürümeye devam etti.araba otelin önünde durdu.Eser hızlı bir şekilde üst kattaki odasına çıktı.odaya dalarak komodinin üstünde bulunan kutuya bir şeyler bıraktı ve hemen yatağın altındaki silahı aldı.kutuyla birlikte yaprağın uyuduğu odaya girdi.kutuyu yaprağın baş ucuna bıraktı ve küçük kızı alnından öperek odadan sessizce çıktı.emin adımlarla aşağıya indi.Adamlar hala arabada beklemekteydiler.Eser otelin kapısından çıktı ve oldukça kararlı bir şekilde sokakta ilerlemeye devam etti, sokağın köşesini döndü, ve adamlar arabadan çıkarak onu izlemeye başladılar.Eser sadece, adamların Selma ve Yapraktan haberlerinin olmamasını diledi.Ardından hızlandı.Adamlar onu kaçırmamak için onun peşinden koşmaya başladılar .Sokakları çok hızlı bi şekilde geçiyordu adamlar onu takip etmekte zorlanıyordu.sonra eser in dar bir sokağa girerek atlattığını düşündüğü bir anda karşısında iki kişi belirdi.Eser durdu.Adından diğer ikisi de geldiler.Eser in dolandırdığı mafyanın adamlarıydı bunlar.içlerinden birini tanıyordu.ona doğru yavaşça yaklaştı.Adam;
-eser biz sadece parayı istiyoruz.Bizimle gel.
Dedi.
Eser bunun yalan olduğunu biliyordu mafyaın yöntemleri belliydi onun hayatı artık önemsizdi eğer adamların çocuk ve kadından haberi olursa ölürlerdi .Yaptığı hatayı bir kez daha tekrarlamayacaktı yolun sonuna gelmişti.
-paranın hepsini yedim.
Dedi.Güldü ve ardından silahını şakağına dayadı ,adam ona doğru hamle yaptıysa da Eser duraksamadı, taksimin arka sokaklarını yankılanan silah sesi doldurdu ,adam beklenmeyen bu durum karşısında panikledi ve diğerlerine arabayı getirmelerini söyledi artık burada işleri bitmişti .İnsanlar yerde yatan cesedin başına toplanmaya başlamıştı.

Selma işten dönmüştü yorgun bir şekilde odaya girdi yaprak hala uyuyordu başucunda bir kutu vardı, kutuyu açtı ve bir kasa anahtar gördü ardından kağıt parçaları Selma kağıtlara göz gezdirdi bunlar banka hesaplarıyla ilgili kağıtlardı bütün hesaplar kendi üstüneydi ve o esnada gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı çünkü Eser gitmişti ,bunu biliyordu. Küçük kız teyzesinin hıçkırıklarıyla uyandı ve ona sarıldı ……