Evdeki kaplumbağayla çekmeye çalışıp da kaplumbağanın adım atmaması sonucu(hayır iki adım atsa, arkadan çekicem, önden çekicem, yandan çekicem, bağlayıp evi turlamış gibi göstericem de, yok adım atmıyor...) vazgeçtiğim filmimin tretmanını paylaşıyorum:
Evin küçük kızı, odasında kaplumbağa ile oynar. Annesi, kızı çağırır hiddetle, kız da aceleyle kaplumbağayı yatağın altına saklayıp odadan çıkar. Kaplumbağa, kapıya yakın olan sehpanın altına kadar yürür.(bu sırada içerideki odadan anne ve kızın kaybolan bir şey ile alakalı diyalogu duyulur.) O sırada anne ve kız, kaplumbağanın bulunduğu odanın önünden geçip yandaki odaya girerler. Kaplumbağa, sehpanın altından çıkar ve küçük akvaryumun içinde bulunan balığa doğru bakar, balık da ona bakar. Kaplumbağa, odadan çıkar. Kaplumbağa, koridorda yürümeye başlar, anne ve kızın arka odada bir şeyler aradığı görülür. Kaplumbağa koridordan evin kapısına kadar yürür, bu sırada çalan şarkı ( " onclick="window.open(this.href);return false;, 1.56'dan yaklaşık 50 saniye kadar...)
Kaplumbağa kapının önüne gelir. Kapı, yerden çekimle devasa gösterilir ve kapıdan abartılı bir beyaz ışık süzülmektedir. Kaplumbağa, tam bir adım daha atar ve evin kızının eli kadraja girip kaplumbağayı alır. Evin kızı, kaplumbağayı yuvasına bırakır. Kaplumbağa, yuvasını biraz tırmalar ve ön ayaklarını yuvasının üst bölümüne koyarak yeniden kaçmaya çalışacağını gösteren bir hareket yapar. (bizimki ara sıra yapıyor böyle bir şey.)
Bunu ciddi ciddi çekicektim be, şimdi baktım da, şu sinema işini bir daha bir düşünmem gerek sağlam kafayla...
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
güzelmiş zermidad işte, mis gibi senaryo, sonu tahmin edilebilir ama yine de iyi 🙂
sen bunu çek, sana sedef kakmalı baston hediye edicem. zira o kaplumbağa ile 50 senede çekersin bunu.
eğer sen bunu çek, sana lületaşı baston hediye edicem. zira o kaplumbağa ile 50 senede çekersin onu.
😀 😀 Beni gaza getiriyorsun abi, ben bu filmi çekerim, o bastonu da alırım!
güzelmiş zermidad işte, mis gibi senaryo, sonu tahmin edilebilir ama yine de iyi
Eyvallah abi, ben yogaya başladım, kaplumbağayı da spora yazdırdım. Benim sabırlı, onun da formda olduğu bir gün bu filmi yeniden çekebilirim.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
güzel olacak gibi. inş kaplumbağa yürür. oda sanat için bikaç adım atıversin 🙂
hiç zorlamayın. o kaplumbağa kutudan çıkacak, sehpanın altına girecek, oradan akvaryuma gidecek, oradan koridora çıkacak, oradan kapıya gidecek.
düşünmesi bile imkansız 🙂
böyle bir kaplumbağa tanıyorum ama benimde ismimi filme yazacaksiniz hehehe :))) al sana ego :))))
kötü iş kötü iştir en iyi teknoloji kullanılsa bile; iyi iş iyi iştir sadece kağıt kalem olsa bile....
copen sen becerikli adamsın o kaplumbağaya motor takmış olmayasın 🙂
bir tanıdığım var, bahçesinde 8-10 kaplumbağa var bunlar ıslık çalındığı anda fıldır fıldır yemeğe geliyorlar. demek zermidad'ın kaplumbağada sorun var. vt-40 ile yağlansa belki açılır.
En son Osman Hamdi bey kaplumbağalarla çalışmaya yeltenmişti..onda ki sıkıntı hareket etmeleri idi :)))
yasına Siyah'ım...
En son Osman Hamdi bey kaplumbağalarla çalışmaya yeltenmişti..onda ki sıkıntı hareket etmeleri idi :)))
öyle deme, o dönemin en meşhur işiydi kaplumbağa terbiyeciliği 🙂
kaplumbağalar sırtlarında mumlar varken çeşitli figürlerde hareket ederek tam bir görsel şölen oluşturuyolardı. şimdi düşündüm de filmlerde ışıklandırma yöntemi olarak da kullanılabilir 🙂
senaryo güzel, hayvanı eziyet olmayacak kadar aç bıraktıktan sonra sevdiği yiyeceği göstererek yapılamaz mı? hayvanlarla yapılan bu tarz çalışmalarda o hayvanın gözünden ona ait görüş biçimi kullanılıyor, bunu başarıyla uygulayabilirseniz çok iyi olur. bir de müzik kullanımının telif boyutu aklınızda bulunsun.
senaryo güzel, hayvanı eziyet olmayacak kadar aç bıraktıktan sonra sevdiği yiyeceği göstererek yapılamaz mı? hayvanlarla yapılan bu tarz çalışmalarda o hayvanın gözünden ona ait görüş biçimi kullanılıyor, bunu başarıyla uygulayabilirseniz çok iyi olur. bir de müzik kullanımının telif boyutu aklınızda bulunsun.
Yemek olayını denedim, ama hayvan burnunun ucunda olmadıkça yemeğe gitmiyor, bir ara köpek gibi marulu koklatıp(maruldan başka bişi yemez bizimki) uzağa doğru attım, bakıyor şöyle bir, sonra da "o yemek nasılsa buraya gelecek, yoksa yürümem." tribi yapıyor.
Osman Hamdi Bey'in kaplumbağaları ninja kaplumbağalarmış arkadaş. Bizimki böyle yürümüyor daha, üzerine mum koysak kim bilir ne yapar? Ama kafama koydum, çekicem ben bunu. Eyvallah yorumlarınız için...
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
senin kaplumbağa miyop olmasın 😀
bizim de iki tane kedi vardı, birisi çok uysal birisi huysuzdu.
birini çağırsan gelir, sevsen daha çok sevdirir mırlar öbürü hemen kaçardı, canı sıkılırdı, senden kurtulana kadar acı çekiyomuş gibi bağırırdı.
sonradan öğrendik ki sağırmış bu kedi 🙂 ikisi de bizimle beraber film izlerdi ama, çok tatlılardı yaa, çoğu zaman filmden kopup onları izlemişliğim vardır 🙂