Nasıl derler? Biraz "hard" bir senaryo.Şiddet, küfürler...
Küfürlere sansür uygulamak zorundayım çünkü site, genel okuyucu sitesi.
Filme çekilirse eğer böyle bir sansür uygulamamız olmayacak 😉

Gerçek bir hikaye.
Üç kişilik aşkların hikayelerinden.

Yorumlarınızı bekliyorum...

SAHNE 1: EV-SALON İÇ/GECE

(Aylin kanepeye yarı uzanmış, elinde kumanda televizyon seyrediyordur.Hareketsizdir.Televizyona boş bakıyordur.Bir süre sonra sokak kapısı açılır.Gelen Altan’dır.Altan’ı bir süre görmeyiz.Anahtarını küçük çanağa atar, üzerini çıkarır ve birkaç saniye sonra salona gelir.Elindeki ucuz çiçek buketini yavaşça sehpaya koyar ve Aylin’in çaprazındaki kanepeye oturur.Aylin, tepkisizdir.Altan’ı görmezden gelir.Birkaç saniye sessizlik)

ALTAN:
Kasımpatı yoktu ben de...

(Aylin, Altan’ın parmağına bakar)

AYLİN:
(Altan’ın sözünü keser)
Alyansın nerde?

ALTAN:
(parmağında alyansın olmadığını farkeder ve
cebinden çıkararak isteksizce takar)

(Aylin televizyona döner.bir süre sessizlik)

AYLİN:
Zevkli miydi?
(nefes alışları artar)

ALTAN:
Ne?

(birkaç saniye sessizlikten sonra)

AYLİN:
(elindeki kumandayı sehpaya atar ve bir hışımla kalkarak
Altan’a vurmaya başlar)

Yattınız dimi hayvan herif!!! Senin allah belanı versin!..

ALTAN:
(Aylin’in ellerini kollarını tutarak onu zaptetmeye çalışıyordur)
Aylin...

AYLİN:
(Altan’ın müdehalesinden kurtulmaya çalışarak)

...bide utanmadan buraya geliyo!!! Tu senin erkekliğine!!! Nasıl seviştiniz?..

ALTAN:
Aylin...

AYLİN:
(devam eder)
...Anlatsana. İnlettin mi onu? Ha? Nasıl becerdin? Duştada seviştiniz mi? Seversin sen!

ALTAN:
(Aylin’i sarsarak)

Ayliin!!! Nazlı’yla sevişmedik. Çağırdı, gittim.

(sessizlik.sadece nefes alışlar.Aylin koltukta ağlamaya başlar.Altan çok sinirlidir.Üzerini çıkartarak salondan çıkar.10 sn. kadar sonra Aylin ağlamaklı bir ses tonuyla içeri seslenir)

AYLİN:
(ağlayarak çaresizce bağırır)
S.ktin karıyı, şimdi de duşa giriyosun dimi?

(Altan hızla içeriden gelerek hiçbirşey demeden Aylin’e sert bir tokat atar.Aylin ağlamaya devam eder.Altan aynı hızla içeri gider.Bir süre Aylin hıçkırarak ağlamaya devam eder.
Dudağı patlamıştır)

SAHNE 2: EV-YATAK ODASI İÇ/GECE

(Aylin yataktadır.Sırtı kapıya dönüktür.Başucu lambasından yüzüne yansıyan hafif ışıkla gözyaşlarını görürüz.Gözleri açıktır.İleriye bakıyordur.Kapıdan eşorfmanlarıyla Altan girer.Akşam Aylin’e attığı tokat yüzünden pişmandır.Saatini ve çoraplarını çıkartır.Yatağa girer.Gözü sürekli Aylin’dedir.Yorganın altına girerek Aylin’e yaklaşır ve eliyle omzuna dokunur.Aylin omzuyla bir hamle yapar ve omzunu yorganın altına alır.Altan yavaşça elini çeker)

ALTAN:
Dudağın ne alemde?

AYLİN:
(birkaç saniye sessizliğin ardından)
O...pu çocuğu!!!

ALTAN:
(Bir anda sinirlenerek Aylin’in saçlarından tutar, çenesine yapışır)

Doğru konuş lan!!!

(Bir süre çenesinden tutarak canını acıttıktan sonra kafasını iterek saçlarını bırakır ve ani bir hareketle yataktan doğrularak hızla çoraplarını giyer.Ayağa kalkar, saatini takarken)

Ben yokken ne haltlar karıştırıyosun kim bilir?
Ah ulan, kafamı sk.yim.Sana gelende kabahat.

A.ına koduumunun karısı!!!

(Montunu alır ve odadan çıkar.Aylin yatakta sessizce titreyerek ağlar.Bir süre sonra içerden kapı kapamna sesi gelir.Aylin sese irkilir, sessizce ağlamaya devam eder)

SAHNE 3: NAZLI EV-SALON İÇ/GECE

(Oda karanlıktır.Sadece pencereden sızan sokak ışığı vardır odada.Silüetleri görünüyordur.Nazlı ve Altan kanepede yanyana oturuyorlardır.önlerindeki sehpada Altan’ın Aylin için aldığı [solmuş] çiçek vardır.İkisi de birbirine bakmıyordur.Uzun bir süre sessizlik devam eder)

ALTAN:
Annem seni severdi...
(sessizlik devam eder.Altan ayağa kalkar, kapıya yürür.Kapıyı açar.Kapı ile beraber içerideki ışık yavaşça Nazlı’nın yüzüne yansır..Nazlı kısa bir süre gözlerini kısar.Kapı kapanır, ışık kaybolur)

-jenerik-

AMBIVALENT:Duyguları çelişen, karışık duygular besleyen, kararsız
birbirine zıt hisleri olan, karışık hisleri olan; değişken.