AKILLICA BİR HAMLE(SENARYO)
AÇILIŞ
SAHNE 1/İÇ/HASTANE ODASI/RENKLİ
Boş odada masa üzerinde düzenli şekilde duran bir satranç tahtası vardır. Masada A oturmaktadır.
Odanın kapısı açılır.C'nin ayak sesleri duyulur.C masanın diğer tarafındaki sandalyeye oturur.
Jenerik
C kafasıyla başlamasını işaret eder.A yavaş çekimde ilk hamleyi yapar.
FLASHBACK:
SAHNE 2/DIŞ/SOKAK/SİYAH BEYAZ
A uzaktan gelen inlemeleri duyar ve sese doğru ilerler.Sesin çıktığı tarafa geldiğinde babasını bir adamı bıçaklarken görür.Ses çıkarmadan duvar dibine oturur ve ağlamaya başlar.B bir süre sonra A'yı görür.
B
Görmemen gereken bir şey gördün evlat.Unutacaksın,ya unutacaksın ya da ..
SAHNE 3/İÇ/HASTANE ODASI/RENKLİ
A ilk anısını hatırladıktan sonra kendinden geçmeye yavaş yavaş başlar . C bir hamle yapar,A bir hamle yapar,C bir hamle yapar.A yavaş çekimde bir hamle yapar.
FLASHBACK:
SAHNE 4/İÇ/BODRUM/SİYAH BEYAZ
A duvar dibinde çökmüş vaziyette babasından yemek bekler.Açlıktan ölmesine ramak kalmıştır.
A
(İNLER)Babaa, çıkar beni burdan babaa!
B kapıyı biraz açar ve aralıktan bir konserve su şişesi fırlatır.
B
Al şunları zıkkımlan.Ölüpte başıma bela açma sonra.Bi de senle uğraşmıyım.
B kapıyı kapatırken A yalvarmaya başlar .
A
Baba nolursun gitme baba ! Baba gitme, gitmeee !
B son kez bakar ve giderken kapıyı kapatmayı unutur.Bir kaç saniye sonra A emekleyerek kapıya ulaşır.
SAHNE 5/İÇ/HASTANE ODASI/RENKLİ
A biraz daha kendinden geçmiştir.Başı dönmeye başlar.C bir hamle yapar,A bir hamle yapar,C bir hamle yapar.A yavaş çekimde bir hamle yapar.
FLASHBACK:
SAHNE 6/DIŞ/SOKAK/SİYAH BEYAZ
A sokakda zorla yürümektedir.Ara ara arkasına bakar.Biraz yürüdükten sonra bir duvar dibine çöker.Gelip geçenlere yalvarır.İnsanlar önünden gelip geçer ama ona bakmazlar.
A
N'olur yardım edin.Gitmeyin yardım edin.Lütfen,lütfen.
Ağlamaya başlar.O sırada sokağın başına baktığında B'yi karşısında dikilmiş öldürecek gibi bakarken görür.
SAHNE 7/İÇ/HASTANE ODASI/RENKLİ
A'nın kendinden geçmesi had safhaya ulaşmıştır.Birkaç saniye öyle kaldıktan sonra bir anda ciddileşir.C ve A sırayla 4'er hamle yaparlar.Sonra C bir hamle yapar ve A yavaş çekimde mat ederken bağırmaya başlar.
FLASHBACK:
SAHNE 8/İÇ/BODRUM/SİYAH BEYAZ
A ve B'nin gölgesi görülür.B,A'yı testere ile keser.Çığlık ve testere sesi duyulur.
SAHNE 9/İÇ/HASTANE ODASI/RENKLİ
A bağırmaya devam eder.Daha sonra odaya tekrar bakılır.Karşısında oturan C değil B'dir.A bağırmaya devam eder.Odaya tekrar bakılır.Odada kimse yoktur.Satranç taşları hiç bozulmamıştır.A'nın sesini duyan hastane görevlileri A'yı odadan çıkarır.A bağırmaya devam eder.
KAPANIŞ
SON
Yorumlarınızı bekliyorum , bilgi alışverişi yapmak ya da bir proje yapmak için [email protected]
Öncelikle hoşgeldin. İnşallah aradığın gibi proje arkadaşları bulursun.
Atalarımız "zarfa değil mazrufa bak" demişler ama ben yine de senaryonun biçimiyle alakalı birkaç şey söylemek istiyorum. Öncelikle, karakterleri tanıtman faydalı olabilir. Yaşları kaçtır, görünüşleri nasıldır vs... Aksi takdirde okuyanın aklında bir karakter uyanıyor ve daha sonra bu karakterin yaptıklarıyla beraber yaşı biraz daha netleşince, kafada oluşan bu karakter yıkılıyor, yerine yenisi geliyor. Bu da senaryodan koparıyor insanı. Karakterlerin isimleri de önemli, açıkçası ben birkaç kez A kimdi, C kimdi diye yukarı çıkıp bakmak zorunda kaldım. Ekranın rengini de belirlemek isteyebilirsin ama bundan daha önemli olan flashback sonlarını da belirtmen. FLASHBACK SONU diye yazarsan, kolay okunmasını sağlamış olursun. Bir de baba karakterine isim bulmasan da büyük harfle yazarsan onun bir karakter olarak kabul etmemizi kolaylaştırabilirsin.
Gelelim içeriğe... Babasıyla sorunları olan şizofren bir adamı anlatmak için çok uzak bir yol değil mi? Çünkü Fight Club'dan sonra sürpriz son olarak da epey kullanıldı bu. Artık şaşırtmıyor. Bir de "babasını bir adam bıçaklarken görür." demişsin. Biz onun babası olduğunu bilmiyoruz ki... Daha sonraki karakter, C idi sanırım, o "baba, baba" diyor. Filmin sonunda, cevapsız bir soru olarak kalıyor bu.
Yazmaya devam, çok daha iyi şeyler çıkarabilirsin bence. Başarılar...
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
Öncelikle hoşgeldin. İnşallah aradığın gibi proje arkadaşları bulursun.
Atalarımız "zarfa değil mazrufa bak" demişler ama ben yine de senaryonun biçimiyle alakalı birkaç şey söylemek istiyorum. Öncelikle, karakterleri tanıtman faydalı olabilir. Yaşları kaçtır, görünüşleri nasıldır vs... Aksi takdirde okuyanın aklında bir karakter uyanıyor ve daha sonra bu karakterin yaptıklarıyla beraber yaşı biraz daha netleşince, kafada oluşan bu karakter yıkılıyor, yerine yenisi geliyor. Bu da senaryodan koparıyor insanı. Karakterlerin isimleri de önemli, açıkçası ben birkaç kez A kimdi, C kimdi diye yukarı çıkıp bakmak zorunda kaldım. Ekranın rengini de belirlemek isteyebilirsin ama bundan daha önemli olan flashback sonlarını da belirtmen. FLASHBACK SONU diye yazarsan, kolay okunmasını sağlamış olursun. Bir de baba karakterine isim bulmasan da büyük harfle yazarsan onun bir karakter olarak kabul etmemizi kolaylaştırabilirsin.
Gelelim içeriğe... Babasıyla sorunları olan şizofren bir adamı anlatmak için çok uzak bir yol değil mi? Çünkü Fight Club'dan sonra sürpriz son olarak da epey kullanıldı bu. Artık şaşırtmıyor. Bir de "babasını bir adam bıçaklarken görür." demişsin. Biz onun babası olduğunu bilmiyoruz ki... Daha sonraki karakter, C idi sanırım, o "baba, baba" diyor. Filmin sonunda, cevapsız bir soru olarak kalıyor bu.
Yazmaya devam, çok daha iyi şeyler çıkarabilirsin bence. Başarılar...
yazinin tumu icin tesekkurler ilk paragrafa gelirsek elestirilerin tumunde kararsiz kaldim.haklisiniz hayatimin ilk senaryosu.ilerde daha iyi isler yapacagim 🙂