arkadaşlar düz yazı şeklinde bir çalışma yaptım. eksikleri yada yanlış tarafları söylerseniz sevinirim.
tavsiyeleriniz üzerine geliştirip bi formata dökmeyi düşünüyorum.
Konu: Çocuk istismarı
Adı : Adsız
2b sınfı öğrencileri,Son ders saatinde, bülent hoca resim dersi işlemektedir,hoca Hafta sonun yaşadıkları en güzel anı resmetlerini ister.
sınfın en sessiz ve çalışkan öğrencisi büşra(9) hafta sonu yaptıklarını gözünün önüne getirdigi zaman,hayattaki tek dayanagı olan kötürüm annesinin gülümsemesi gelir aklına. sınıfta diğer öğrenciler Luna parklardaki oyuncakları,Atlı karıncaları çizmeye başlarken. Annesin çektiği çilelere hüzünlenir tuvalete gitmek için izin ister.
koridordaki sessizlik. okulun tuvaletinde başlayan bir kabusun habercisidir sanki.
kapılar kapanır kameralar döner..kulaklar tıkanır.
bülent hocanın elleri büşranın omuzlarına dokunduktan sonra okadar ağır gelir ki herşey..büşra sınıfa döndüğünde paramparça bir resmi çizmeye karar verir.geride bırakılacak bişeyler olmalıydı..
bu kabus bastırmaya çalışsada,nafile. ders çıkış zili çalar
fakat o kabustan çıkamaz.bomboş sınıfın ortasında yapa yalnızdır, hayat onun için bir pencere açar
Kötürüm Annesi Artık Ne büşranın önlüğünü nede akasya nın gelinligini yıkacak.(Akasya Büşranın en sevdigi gelin bebeği)
Çünkü Onlar Hiç kirlenmeyecek.
İlk denemen için, yazımına bakmaksızın, büyümüşte küçülmüş bir karakter. Küçük bir çocuğa en az yirmi yaşındaki bir insanı durumunu yüklersen, odaklanılamadığı için oradan büyük bir eksi yer...
Çocuk deyince benim aklıma hareket gelir, yaramazlık, mahsumiyet, kolay kanan vb. Dakikada 100 defa atan bir kalp yani...