Turk sinema tarihinin kanimca en iyilerinden birisi olan "selvi boylum al yazmalim " filmini her 10 Turkten 9.5'u bilir de (bilmeyeni yarim adamdan sayiyorum) Cengiz Baba'yi kimse bilmez. Cengiz Baba dendi mi "gelin olmus gidiyorsun " sarkisi akla gelir belki ama Kirgizistan'in dogurdugu ender yazarlardan biri oldugu 40 yil dusunulse akla gelmez. Hakkinda yazi yazarken gecmis zaman kullanmak durumunda kaldigim bu buyuk yazar Nurnberg'de hayata gozlerini yumarken acaba Turkiye'de kac kisi "selvi boylum al yazmalim"i bir daha izliyordu TV'de?

Yurdum insanini aglatan "sablon" dan dokme filmlere inat "selvi boylum al yazmalim " kahrederek aglatir. Melankoliye, gozleri kor olacak cocuga, kanser olmus anneye degil, bosa harcanmis 2 gonule aglatir bizleri. Askin kaybettigine aglatir, sevginin kazandigina aglatir.

"Sevgi Neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti." der Turkan Abla ve sevginin ask olmadigini gozumuze sokar. Askin sevgiye kiyasla "ihmal edilebilir" oldugunu soyler bize. Ahmet Mekin'e de kizamayiz filmin sonunda Turkan Abla ile cocugu kapti diye, Kadir Inanir'a da kizamayiz, bir kere seytana uydu diye. Peki kime kizariz? Hayata... Cunku Steve Martin'in yazdigi ve hayatinin en iyi rolunu oynadigi "Shopgirl"'un afisinde de dedigi gibi: "relationships don't always fit like a glove".

Kitabi yazip sonra kitabindan uyarlanan filmde de oynayan kir sacli Steve beni bu filmle etkiledi. Bir turlu sevdigi erkek tarafindan sevilemeyen kadin aska mi yoksa sevgiye mi evet derdi? Bu hayatta sevilmek mi istiyorduk yoksa sevmek mi? Hangisine razi geliyorduk en nihayetinde? Sevilmek mi idi gercek ihtiyacimiz yoksa sevmek mi? Bir kadini bizi sevsin diye mi seviyorduk yoksa onu sevelim diye mi cabaliyorduk?

Turkan Soray Samet buyudugunde Kadir'i arar bulur mu? Steve Martin hic Cengiz Aytmatov okur mu? Ask hic kazanir mi?