Eline sağlık ama bence teorik bilgin zayıfsa pratikte başarılı olmak zor olabilir..

Zaten teorik bilginin gerekli olduğuna değinilyor, asıl olay bunlara mutlak bir şekilde bağlanmayıp kendimizi harmanlamamızdır.Ancak bu şekilde kendi yolumuzu çizebiliriz.

Teorik bilgi dediğimiz şey "sinema dili"dir...Herkes dili aynı şekilde öğrenir ama kendine has bir şekilde kullanır...Yani bu sinema dilini öğrenirken aynı kalıpları öğrenmemiz hepimizin aynı şeyi çekeceği aynı şekilde çekeceği anlamına gelmez...Bu yazıya/yazınıza katılmam mümkün değil.
Sinema dilini öğrendikçe en önemli meselenin görsel anlatım olduğunu farkediyorum...Yani tüm duyguyu ve düşünceyi görüntülerle devinimle anlatmak tam olarak bu dile hakim olmayı gerektiriyor...

Teorik bilgiden kasıt dil felan değil. Teorik bilgiden kasıt sinema hakkındaki herşeydir. Ben bunları öğrenmenin yanlış olduğunu asla söylemedim. Bunlara koşulsuz bağlı olmamamız gerektiğini söylüyorum üstüne basa basa. Senin dediğin olay farklı mesela dünden beri açı planı - çekim senaryosu tartışması yapılıyor. İkiside aynı şey fakat başlıkları sırf başlıkları farklı diye "açı planı'da neymiş" gibi ukala yorumlar ve yazıyı eleştirel gereksiz yorumlar yapılyor. ben bunun olmaması gerektiğini söylyüorum . mesela bu benim tarzım düne kadar çekim senaryosu diye bir kere bile duymadım ama meğer kendi tarzımı yaratıp bunun aynısını yapmışım. bir filme başlarken ben her zaman açıları tek tek yazardım saniyesi saniyesine burda gördümki buna çekim senaryosu diyormuşsunuz. şimdi ben buna çekim senaryosu demiyorum diye film çekememişmi oldum . çok farklı şeyleri tartışıyoruz aslında ama ben elimden geldiğince düşüncelerimi burda aktarmaya çalışıyorum.

abi aslında desen ki:
"ben bunları kullanıyordum ama adının ne olduğunu bilmiyor böyle diyordum ama doğrusu buysa tamam böyle derim." (amanın soluk almadan söylemen lazım bunu 😀 ) aramızda hiçbir sorun kalmayacak 😀
ama sen diyorsun ki ben istediğimi derim siz de istediğinizi söyleyin...o zaman işte sektör denen şey oluşmaz, sinema hakkında konuşurken aynı şeyleri söylesek bile şimdi olduğu gibi farklı anlaşılırız ya da zor anlaşılırız...

Kardeşim demek istediğim o veya bu değil bak buna çekim senaryosu,açı planı felan demek tamamen zevk meselesi. ki tam olarak adları farklı diyemeyiz çünkü benim yaptığım açı planınıda eleştirenler oldu. .ben kendimden örnek veriyorum ilk başlarda bodozlama film çekmeye çalışırken deneme yanılma yöntemiyle kendi tarzımı oluşturdum. açıları tek tek yazmaya başladım.bunu herhangi bir siteden araştırarak öğrenmedim. işte kendi tarzımızı yaratmaktan , kalıplaşmış fikirlere bağlı kalmamaktanda kastım bu. mesela sende film çekmeye çalışıyorsun al kamerayı eline her gün bişeyler çekmeye çalış montajla... bu şekilde kendini deneye deneye sende kendini yöntemini oluştur sende bu olayı belki çok farklı pencereden bakıp açı planı değilde kurmaca planı felan diyeceksin farzı misal... senin dediğin olay bugün yarın profosyonel film setlerine girdiğinde yönetmen çekim senaryosu diyosa mecbur sende öyle diyeceksin ama ben zaten senin yönetmen olmandan bahsediyorum. sen yönetmen olduğun zaman istediğine istediğini dersin. anlican istediğine rol istediğine yol verirsin 😀 olaya sektör olarak bakmicaksın işte biz genç sinemacılarız hoş bütün işleri ayrı ayrı verebilceğimiz kapasiteli elemanlarımız yok o yüzden çoğu şeyi kendimiz bilmek zorundayızki buda bir tarz oluşturmarmızı gerektirecek.

hmmm, ikna gücün kuvvetli amaa
yine de ilk defa öğrenirken kitaplarda nasıl geçiyorsa öyle öğrenmeyi tercih ederim, kitapçıyım abi ben, teeee Eisenstein'ın(adını bile yazarken zorlanıyom :D) kuramsal kitaplarını Osmanlı Türkçesi çevirilerinden anlamaya çalışıyorum 🙂 zevk meselesi yani, öğrenirken zevk alan bir adamım, çekerken aldığım zevke denk bir zevk 🙂

Sen bu konuda benle zıtlaşıyosun ama aslında yazıda denen şeyi yapıyosun. 😀 sana gerekli olan yerleri alman yeterli zıt düştüğün yerleri kabul etmek zorunda değilsin zaten burdan aldığın en ufak bir ders bile sana yetecektir.

3 yeni başlık okudum raslantı imzalı ; sonra yorumlarını okudum ve cok ukala(bilgiçlik taslayan) bir tavrının olduğunu düşünmeye basladım. Bu da yazdığın yazılarda(her ne kadar bir arkadaş imzasıyla paravanlasanda) dğru yerlere parmak bassan da bilginin doğruluğunu gölgeledi. Sana sadece önerim kendi tarzını söyleyişini bulmak istiyor olsan bile ortak dili bilmen gerektiği. Ben muşmulayı bilirim töngeli bilmem zorunda da değilim. Kendini savunurken saldırgan oldugunu düşüyorum ben.

kardeşim ben kendi bildiklerimi insanlara göstermeye çalışıyorum. dediklerim çok yanlış olmuş olsaydı film çekemezdim. hadi diyelim içinde illaki yanlışlar olsun herkes içinden kendine göre doğru olanları alsın kismeye zorla benimseyin demiyoruzki. biz bu işe tamamen amatör koşullarda başladığımız için işin kolaylaklarından bahsediyorum yani en azından ilk filminizi çekerken bu kadar kasmamanız gerektiğini söylüyorum. ukalalık diyosun ama insanın kendi inandığı doğrulara tamamen yanlış gözle bakılması ister istemez ukala bir tavıra sürüklüyo insanı.

mesajımı yazarken inan bütün kelimeleri özenle seçmeye çalıştım. kesinlikle ukala kelimesini yanlış anlamanı istemem ama yaptığımız işlerde illaki kendimize has bir deyiş istiyorsak dediğim gibi önce ortak dili bilmemiz gerekiyor. Neden diye sorarsan kendi ekibinle kullandığınız deyişleri biz burada anlayamayız. Ama dediğim gibi Ordu da töngel denen meyveye biz eskişehir de muşmula diyoruz. Onlar yine desinler töngel ama benim yanımda o meyveden muşmula diye bahsetsin ki bende anlayım neyin ne olduğunu 🙂 yazdıklarında doğruluk payı olan yerler var ama tavır ne yazarsa yazsın okuma beni diyor. Umarım anlatabilmişimdir. İyi çalışmalar

Sağol kardeşim 🙂