Yalniz, sicak ve nemli bir Houston aksaminda yapilacak birsey bulamadigimdan Krzysztof Kieslowski ile tanisayim dedim. Ismini cok duymustum ama sahsen tanismak mumkun olmamisti. Onca filmi arasindan hangisini sececektim? Imdb'den film listesine bakip teker teker goz attiktan sonra "Krotki film o zabijaniu" - Oldurmek Uzerine Kisa Bir Film- adli filminde karar kildim.

Duragan olmasina karsin hikayesi iyi gelisen, goruntuleri guzel, oyunculuklari kararinda bir film vardi karsimda. "Kieslowski efsanesi bu mu kardesim? Nedir yani bu buyuttugunuz?" diye kendi kendimi harlarken film son sahnesine geldi ve bitti. Sinemada - hic degilse bile - cok ender rastladigim 2 cinayet sahnesi vardi filmde. Birini genc bir cocuk ve digerini de Polonya devleti isliyordu. Hangisinin digerinden daha makbul oldugunu, bir hayati sona erdirmenin mekanigini, teknik ayrintilarini, idam cezasina karsi tek bir laf bile etmeden bile nasil taraf alinabilecegini gordum bu filmde. "--te pamuk tikamak" olayinin gerekcesini ve daha bin turlu insana karabasan gibi coken detayi gormek durumunda kaldim.

Naturalist bir yaklasimla cekilmisti film. "Gercegi" makyajlamadan, fotograf ceker gibi sunmustu bana, cirilciplak. Peki neydi filmi bu kadar etkileyici kilan? Ya da Kieslowski'yi 3. sayfa gazetecisi degil de sinemaci yapan unsur neydi?

Evet gercegi sermisti gozumun onune ama o gercegi cimbizla alip kendisi secmisti. Ustelik savundugu fikri sesli soylemlerle, goze parmak mesajlarla, didaktik patavatsizliklarla degil; karsi oldugu gercekligi cirilciplak sunarak yuceltiyordu. Cunku insanlarin gercekleri gorup dogruyu anlayacaklarina dair naif bir inanci vardi. Yanlis kanaatlerin, onyargilarin, bilincsiz tercihlerin, kor zihinlerin tek ilaci vardi ona gore: Gercek... Yalniz ve ancak gercek...

Tabii o zaman YouTube ve internet yoktu Polonya'nin kahverengi cografyasinda. Insanlar Rus askerin bir insan evladini koyun gibi girtlakladigini izleyip, yemege gitmiyorlardi. Gerceklik algimiz henuz pacavraya donmemisti cunku 1988'de. Hergun olen cocuklarin fotograflarini mideler kaldirmiyordu simdi kaldirdigi gibi. Ve Kieslowski'nin hayati boyunca karsi durdugu canavar Kieslowski'yi kendi silahiyla vurmustu: Gercek... Yalniz ve ancak gercek... Insanlari asiri gerceklige bogarak, surekli siddet ile besleyerek, hayatin siddet oldugunu bize inandirmaya calisarak icimizdeki sensorleri kisa devreye ugrattilar. Artik "racon degil ama kafa kesen" dizi karakterleri oldu idollerimiz ve olum, cinayet, tecavuz, zulm, rusvet, haksizlik hayatin kacinilmaz gercekleri olarak kaldilar. Cunku bize onlarsiz bir hayatin varolmadigi soylendi ve biz de aksini dusunmekten vazgectik.

Uzgunum Kieslowski. Huzur icinde yat demek isterdim ama devletler hala insanlari olduruyor. Sen ve sineman dogru birseyi amaclamistiniz ama onlar cok guclu Kieslowski ve biz cok aziz ve sen ve kameran artik cok uzaklardasiniz...