Merhabalar, bende ogrenciligimin ilk senesinde cektigim erkek intiharlariyla ilgili kisa belgeselimi paylasmak istedim. Ingiltere icinde cok begenildi festivallerde hastanelerde gosterildi ve haber konusu oldu. Turkiyedeki meslektaslarimdanda fikir almak istedim. Turkce alt yazisi var.
Birinci dakikada basliyor film.
Yorum ve goruslerinizi bekliyorum
Bence fazla temiz bir is olmus hastanelerde gosterilecek kadar. Yani ben intiharin ne olduguna dair de bir seyler beklerim. Psikanalitik olarak bu adamlar olmek mi istiyor yoksa durum degissin mi istiyor bu irdelenebilirdi. Cogu intihar aslinda yardim cigligi olarak niteledikleri bir reaksiyon ve olmek isteyen birinin olememesini pek.mumkun gormuyorlar.
Hala ingiltere'de misiniz?
Ben pek teknik yorum yapamayacağım. İzleyici olarak ilk kısım hiç ilgimi çekmedi, hatta yüzü gösterilmeyen arkadaş falan belgesel parodilerini anımsattı bana. Belki müzikten belki pek fazla bilgi olmayışından tamamen nötr bir etkisi vardı fakat Jamie için üzüldüm. Onun anlatımı çok iyiydi, üstelik bu kadar iyi çocuk ne oldu da intihar etti diye meraklandım. Sayılar cidden ilginç.
Samaritans hiç duymamıştım ancak onlarla hemen hemen aynı işi yapan/yapmaya çalışan bazı internet siteleri var. http://blahtherapy.com hatırlıyorum mesela. Normal bir chat sitesi aslında ama temel amaç herhangi bir konuda yardım isteyen veya konuşup derdini anlatmak isteyen kişilerin birbirlerine yardım etmesi. Ben geçen yıllarda kullanmıştım, hoş sohbetler olabiliyor.
Bence fazla temiz bir is olmus hastanelerde gosterilecek kadar. Yani ben intiharin ne olduguna dair de bir seyler beklerim. Psikanalitik olarak bu adamlar olmek mi istiyor yoksa durum degissin mi istiyor bu irdelenebilirdi. Cogu intihar aslinda yardim cigligi olarak niteledikleri bir reaksiyon ve olmek isteyen birinin olememesini pek.mumkun gormuyorlar.
Hala ingiltere'de misiniz?
Yorum icin tesekkurler, psikanalitik girmek istedik ama sure skintimiz vardi ve burdaki hastaneler 6 ay oncesinden izin almamiz gerektigini soyledi. Malesef ders donemi 3 aydi okadar vaktimiz olmadi. Evet hala burdayim
Ben pek teknik yorum yapamayacağım. İzleyici olarak ilk kısım hiç ilgimi çekmedi, hatta yüzü gösterilmeyen arkadaş falan belgesel parodilerini anımsattı bana. Belki müzikten belki pek fazla bilgi olmayışından tamamen nötr bir etkisi vardı fakat Jamie için üzüldüm. Onun anlatımı çok iyiydi, üstelik bu kadar iyi çocuk ne oldu da intihar etti diye meraklandım. Sayılar cidden ilginç.
Samaritans hiç duymamıştım ancak onlarla hemen hemen aynı işi yapan/yapmaya çalışan bazı internet siteleri var. http://blahtherapy.com hatırlıyorum mesela. Normal bir chat sitesi aslında ama temel amaç herhangi bir konuda yardım isteyen veya konuşup derdini anlatmak isteyen kişilerin birbirlerine yardım etmesi. Ben geçen yıllarda kullanmıştım, hoş sohbetler olabiliyor.
Yorum icin tesekkurler. O yuzu gosterilmeyen arkadasin hikayesi cok karisik ailesinden kacmis sokaklardaydi 4-5 gun yardim ettik ailesine teslim ettik sonra. Tuhaf bi sekilde denk gelmisti. Blahtherapyi hic duymadim, samaritans ingiltere genelinde subeleri olan birsey, yesilay yada kizilay gibi ofisleride heryerde. En yaygini o oldugu icin orayi sectik, normalde ogrenci kabul etmiyorlardi ama sansliydik.
Belgeselden daha çok kamu spotu veya Samaritans reklamı hissi uyandırdı bende. Bunun sebebinin diğer yorumlarda değinildiği gibi intiharların temel sebepleri ve etkileyen çevresel faktörler gibi detaylara fazla yer verilmemiş olması diye düşünüyorum. Jamie'yi en nihayetinde intihara iten şey neydi mesela. İlk kısımdaki kişi yerine Jamie'nin yakın bir arkadaşı ya da ailesinden birisini kullanarak hikayeyi daha bütün ve güçlü bir halde sunabilirdiniz belki.
Hedef seyirci kitleniz intihara meyilli insanlar mıydı yoksa intihar konusunda bilgisi olmayanlar insanlar mı?
Emeğinize ve elinize sağlık.
Plymouth'dan selamlar 🙂