Yani gelmemeli mi diye bir kural var mıdır hatırlamıyorum ama yani şöyle bir plandan sonra şu gelmeli diye teoriler vardır, özellikle Eisenstein tarafından ortaya atılan ve benim de hayranı olduğum. Ayrıca bir de 180 derece kuralı vardır. Özellikle 2 kişinin konuştuğu bir ortam da bu çok önemlidir, çekim yaptığın görüş alanlarının toplamı 180 dereceyi geçmemelidir, tabi bazen bu kural da başka bir özel neden sebebiyle bilinçli olarak yıkılabiliyor.

çok sayıda kurallar var ve bu kuralların bir nedeni var. Ama nedenleriyle bilinen bir kural başka bir nedenle de çiğnenebilir. Planlar arası geçişte genel olarak 3 ölçekten daha fazla geçilmemeli. örneğin genel plandan birden detay plana inilirse seyircide bir şaşkınlık yaratır.

çok sayıda kurallar var ve bu kuralların bir nedeni var. Ama nedenleriyle bilinen bir kural başka bir nedenle de çiğnenebilir. Planlar arası geçişte genel olarak 3 ölçekten daha fazla geçilmemeli. örneğin genel plandan birden detay plana inilirse seyircide bir şaşkınlık yaratır.
peki eylem stabil çok aksiyon içermeyen bir eglemse atıyorum genel bir plandan baş plana oradanda bel plana,yani sıralaması degişrse bu yine şaşkınlık yaratırmı?

denemk lazım ama sanki bir sıkıntı yaratacak gibi geliyor. Sonuçta önce genel planla seyirciye sahneyi tanıtıyoruz, ardından en azından oyuncunun genel olarak durumunu, ne yaptığını boydan veya belden göstermek gerekir diye düşünüyorum. Birden kafanın kadraja girmesi seyircinin aynı sahnede olup olmadığına emin olmamasına neden olabilir.

ya aslında olay yine şuna geliyo ozaman, detayları atlamadan, dikkati dagıtmadan anlat, nasıl anlatırsan anlat, bumudr?

aynen öyle. Her çekimde 2 sorunun cevabından emin olarak ilerlemek gerekiyor.
1- ne anlatıyorum?
2- bu çekimle anlatmak istediğimi yanlış anlamaya, kafa karışıklığına mahal vermeden anlatabiliyor muyum?

amaç kafa karıştırmaksa o ayrı tabi.

çok sayıda kurallar var ve bu kuralların bir nedeni var. Ama nedenleriyle bilinen bir kural başka bir nedenle de çiğnenebilir. Planlar arası geçişte genel olarak 3 ölçekten daha fazla geçilmemeli. örneğin genel plandan birden detay plana inilirse seyircide bir şaşkınlık yaratır.

İşte zaten senin de bahsettiğin üzere o kuralın yıkılması artık sinemada bir kural haline geldi. Seyircide yarattığı o şaşkınlık hissi eskiden fade-in, fade-out'un yaptığı sahne başı-sonu hissini yaratmada kullanılıyor artık.

merak ettim kısa bir çekim yapıp kurguladım. genelden yüze pat diye geçince anlatımda doğallık bozuluyor ve kurgu "hissediliyor". araya bir bel plan koyunca doğallık korunuyor.

merak ettim kısa bir çekim yapıp kurguladım. genelden yüze pat diye geçince anlatımda doğallık bozuluyor ve kurgu "hissediliyor". araya bir bel plan koyunca doğallık korunuyor.

bence sahnede önemli, bu kişi bir olayı direk etkiliyormu?,yoksa olayın dışında ama girmek üzeremi.buda önemli,yani matematik kadar statik kuralı yok kanımca.

http://www.eylemplani.com " onclick="window.open(this.href);return false; burda bir miktar fetaylı anlatım var.

sağolun arkadaşlar işime yaradı söyledikleriniz. bir de aleksoy g. sokolo'un sinema ve televizyonda görüntü kurgusu kitabını buldum. okumaya henüz başlamadım ama aradığım şeyler var sanırım bu kitapta. planlar nerde kesilir falan filan işte.

Kesin kurallar yok tabiiki ama genel olarak planlar arasında ritm olmalı, yani genel planla başladıysan ardından bir bel plan ardından omuz ve yakın plan gibi bir sırayla ilerlemesi gerekiyor.