Kardeşim mesajının üzerinden 3 ay geçmiş ama genede yazıyım dedim. Elimden geldiğince derine indim. Umarım senaryona faydası dokunur.

"Biliyorum dede, çok garip oldu. Normalde, dedeler torunlarına ve çocuklarına vasiyet bırakır. Ama bunu yapmam gerekiyordu. Kalan kısa ömründe senden ne isteyebilirim ki. Hep hayatımın, senin hayatın gibi mutlu ve huzurlu olarak geçeceğini hayal ederdim. Hep seni seven insanlar gibi benide seven insanların arasında gözlerimi dünyaya kapayacağımı hayal ederdim. Ama olmadı. Biliyorum bu size, kelimelerle ifade edilemeyecek kadar acı veriyor. Keşke her şey farklı olsaydı. Keşke olaylar farklı şekilde gelişseydi. Ama kaderden kaçılamıyor. Dede, biliyorum benim yerimde olup, benim yerime bu vasiyeti yazıp, benim yerime o tabuta girmeyi çok isterdin. Ama faydası yok. Ve dede ben senden kendim için bir şey istiyorum. Lütfen dede, kalan ömründe mutlu ve huzurlu ol. Hayata veda ederken sevdiğin insanların yanında olduğundan emin ol. Çünkü dede, bunlar benim en çok hayal ettiğim şeylerdi. Eğer dede, bunları yaparsan belki biraz olsun bana huzur verirsin. Belki hayalimin senin tarafından yapıldığını görmek beni mutlu eder. Dedeciğim bana gerçekten değer veriyorsan dediklerimi yap. Yap ki hayalim gerçek olsun "