İlhamın varlığını ve gücünü kabul ederken, ilhamı kontrol etmek ve yıldırımı tek bir noktaya toplayabilen paratoner gibi odaklayabilmek için gerekli olan yoğunlaşmayı (yani çalışma gerekliliği) mefhumunu da göz ardı etmiş olmuyorum. Bunlar birbirini tamamlıyorlar, birbirlerini olumsuzlamıyorlar.

Tamamen katılıyorum. Ve aksini hiç söylemedim. "İlhamım var, çalışmaya ne gerek var?" değil. "Yetenek de gereksiz".... hayır, böyle birşey de yok.

Bilmiyorum, konuyu kolayca özetleyemedik, daha derinlere inip örneklemek, incelemek lazım sanırım.

Ali hemen her klasikçi en az bir kaç kez direkt sipariş ile beste yapmışlardır. Kral2ın biri gelip bilmemkaçıncı bilmemne kutlaması için Vals sipariş eder. O da yazar. Ama kardeşim öyle bir yazmış ki hala dinleniyor ve türlü hislere gark ediyor. Mesele o değil. Tabii ki o adamlar da, bu günki sanatçılar da ilham denilen şeyden faydalanıyorlar. Fakat bu o zaman da bu zaman da sanatın öncelik şartı değil.

Benim vurgu yapmak istediğim nokta tam da burası zaten. Yoksa kimse ilhamı reddetmiyor ki, örnek de vereceğim bu konuyla ilgili çok ilginç. Ama önce şu öncelik meselesi var. Sanat eseri üretmek için öncelik yetenektir. Öncelik sırası önemli. Çünkü öncelik sırası demek birinci maddeye haiz değilseniz ikinci madde önemli değildir demek. Yani yeteneğin yoksa ilham ne işe yarar demek. daha da örnekleyelim. Eski zaman, bir savaşta yenilen ordu komutanı Kral'ın yanına gelmiş. Kral sormuş tabi ne oldu diye. general cevaplamış, "Efendim yenilgimiz için 10 tane bahanemiz var". Kral, nedir onlar demiş. General başlamış saymaya, "Efendim birincisi cephanemiz bitti, ikincisi..." dur demiş kral. Cephanen bittiyse gerisini sayma, cephane olmadan savaş kazanılmaz zaten.

Yetenek olmadan da sanat olmaz. Ama sadece yetenek de yetmez değil mi? Yetenekten sonraki maddeye "ilham"ı koymanız yine bir adamı sanatçı yapmaz bence. O ilhamı alacak, yürütecek, üzerine çalışacak, düşünecek bir kapasite lazım. Yoksa ilham sanat üretilmesi için yine tek başına yeterli değil. Bunun karşılığı olarak bir sürü yetenekli ama çalışkan olmayan, tembel, daha garanti gelecek peşinde koşan adamı ben bizzat tanıdım. Öyle bedavadan olmuyor o iş.

Ben kişisel deneyim olarak söyleyeyim. Özellikle sabahları uyku ile uyanıklık arası vakitte, gün doğumuna yakın, insan algısı ile ilgili bir tuhaflık oluyor. Bunu çok ünlü sanatçılardan tutun da, çevremde sanat ile ilgilenen kişilere kadar bir çok insandan duydum. Ben kendim hayatımda daha önce hiç duymadığım bir şarkıyı, kaydedilmiş söylenmiş halde, bütün o sounduyla beraber duydum misal kaç kere. Kalkıp da yazmışlığım da vardır. Ama o duyduğum hale gelmesi için üzerinde çok çalışmam gerekti. Buna ister ilham deyin (çok direkt yoldan gelmiş hemde, öyle duygu hali falan değil), ister başka şey deyin hiç bir şekilde reddetmem.

Ama bir yandan da çalışmayana ilham da gelmez kardeşim. Çok net. Yazacağı kitap hakkında düşünmeyen yazara, eline gitarı alıp saatlerce tıngırdatmayan müzisyene, yapacağı remin eskizlerine gömülmeyen ressama ilham gelmez öyle kolay kolay. Benim yukarıda anlattığım kuşluk vakti hissiyatını bekler senede bir olacak mı diye. Bak bir hikaye ile daha bitirelim.

Dikiş makinasını yapan adam, işin sonuna gelmiş ama iğne ile ipliğin bağlantısını çözemiyor, delirecek duruma gelmiş. Düşün düşün yapamıyor vaziyetteyken uykuya dalmış. Rüyasında yamyamlar tarafından kaçırılıp bağlanmış halde çırpınıyor. Birden karşıdan yamyamların liderini görmüş, adamın elinde kocaman bir mızrak ve mızrağın ucunda bir delik.

Yani çalışmayana ekmek yok kardeşim :D.

Biraz önce payitaht'la konuştuk, "sickman'le hiç anlaşamadık," dedim, o da bana "Aslında aynı şeyi söylüyorsunuz," dedi. Şimdi söylediklerini okuduktan sonra ben de payitaht'a katılıyorum. Aynı şeyleri söylüyoruz, ama neden bu kadar sündü, onu da belirteyim. Senin bu konunun ilk başlarında, "İlham diye bir şey yoktur" dediğini hatırlıyorum. O yüzden, senin ilhamı reddettiğini sandım. Demek öyle değilmiş. E tamam o zaman. Dağılın.

"İlham diye bir şey yoktur öyle romantik anlamda" demişim ki açıklaması da yukarıda zaten. İşin romantizmi güzel tabi ama gerçekler acı.

Picassco o resimleri nasıl yaptı..sadece çalışarakmı...?
arkadaşlar sanırım bu videoda heRşey açık..
İLHAM ,YETENEK ,ÇALIŞMA MÜCADELE ,.....,.....
http://www.metacafe.com/watch/2445725/modigliani/

http://www.metacafe.com/watch/2445725/modigliani/ " onclick="window.open(this.href);return false;

Modigliani filminden ..

Ben pek içmem ama (arada şarap) şarapta ilham veriyor.bazen demli bir çay,kaldırımlarda uzun uzun yürümek ,.....,....,.....,.....,....,VE ONLARCA VİRGÜL....

Yusuf HAYALOĞLU birgün bana demiştiki ;
Şiirde matematik gibi birşey Yorucu, eziyetli, beklemek gerek OTURUP YAZAMAZSIN BEKLEMEK GEREK !!! ,ben hergün yada ne zaman gelirse (GELİRSE !!!) , Bazen bir meyhanede peçete üzerine ,bazen otobüste bir otobüs bileti arkasına bazen bir kaldırımda yürürken sigara paketimin üzerine o an Ne gelirse yazıyorum (mısraları )ve onları evimdeki bir siyah torbaya atıyorum.sonra haftalar yada aylar sonra onlaro masaya döküyor ve birleştiriyorum demişti .Ben Yusuf hayaloğlunun siyah torbasını çok gördüm .ve yaptığı buydu..
İlham geliyor o yazıyordu.Sabrediyordu biriktiyordu.ve oturup çalışarak ŞİİR İMAL EDİYORDU..

Valla dostlar, öyle sanıyorum ki ilham diye birşeyin varlığını ve üretene ciddi yararı olduğunu iddia eden bir tek ben varım.
Eh, yanılıyorumdur o zaman, ne diyeyim? İlham diye birşey yoktur belki de. ??

İlham ve doğal yetenek yoksa çalışsan da anca gitar operatörü olursun, sahnede la minör basan adam olursun o kadar. Gerisi yok. Sanat konuşuyoruz, duygu yoğunlunu, hissiyatı bu kadar içinde barındıran bir kavramı makinist işi haline getirmeyelim. Film müziği olayı biraz daha teknik bir mesele olabilir. Ama başlı başına müzik yapmak tamamen his olayı. Öyle tekniklerini geliştirmiş günde 8-10 saat çalışmış adamlar biiyorumki ruh yok ama his yok çaldığı şeyin içinde. Ben ...mış gibi filminin müziğini tek bir kerede gitar öylesine tesadüfen elime almışken yapıverdim. Sözleriyle beraber geldi. Bir yerden bakarsan ben bile yapmadım sanki. Hah işte sonrasında da işin içine düzenlemeler şurda şunu bassak burda major yapsak olayları girdi. Ortada bir mış gibi şarkısı olmasaydı neyin neresine ne basacaktık? Parça güzel olmayabilir. Ama ortaya çıkan bir şey var sonuçta. Sonra benim müzik ve gitar disiplinini gözüm yemedi bıraktım. Hele hele müziği teknik gam çalışmalarıyla saçma sapan melodiler üretilen antremanlarla boğamazdım. Ne zaman egzersiz için elimi atsam hep doğaçlama şeyler çalardım. Şimdi teknik olarak zayıfım ama hala elimi klavyeye attığımda doğaçlama şeyler çalabiliyorum. Ne mutlu bana...

"Sana anlatılanlar, duydukların, okudukların, gittiğin konserler seni bir şekle sokar. Yani seni şekle sokan sanatçılardır. Onun için bu adamlar mühimdir. Hasta olsan doktora gideceksin. Ama bir doktor sanatçıdan mühim değildir. Ancak daha mühimdir çünkü senin yaşamanı sağlar. Ötekisi hiçbir şey yapamaz. Hikaye budur. 20 yaşına geldiğinde birikimlerinle bir ayrıma başlarsın, “Şöyle mi, böyle mi yapayım?” diye. İşte bu insanın sanatçı olup olmayacağını gösterir. Bunu az anlayanlar az yapar... " Ara Güler

Bende diyorumki ilham birikimin kokusuna gelir. Birikimi olan insan (eğer yeteneği de varsa) gelen ilhamı değerlendirip bir eser ortaya koyabilir. Belli bir altyapı yoksa bu insanda ilham gelir, geçer. Belki hiç gelmez..