Birçok zorluğu yaşamak iradeyi kusursuzlaştırır; hiçbir zorluk yaşamamak varlığı mahveder.

Kazanma konusunda ise şunu düşün: Kazanma kaybetmenin sınırıdır, kaybetme kazanmanın yüreğidir. Eğer şanslı bir durumdayken belayı düşünebiliyorsan, o zaman şans korunabilir; kazanır ve kaybetmemeyi düşünürsen, o zaman kesinlikle kazanırsın.

Hayırlısı senin için.

Sinema ekip işidir, bunu herkes söyler.. Bense buna çok gıcık olurum. Fakat gıcık olduğum nokta tam olarak işin bir ekip dahilinde yapıldığı için değil bu şekilde yapılmak zorunda olduğu içindir.

Bunu niye yazdım, bu yaşadıklarını pek kafana takmaman için.. Ben bir film çekmek istiyorum dediğin anda bir film çekebilecek potansiyele erişmişsin demektir. Bunu da zaten teorik 6 kitap okuyarak kanıtlamışsın. Bir şeyler yaz ve çiz sonra çek, olmadı bir daha çek.

Sen sadece senin tutamadığın zamanlarda kamerayı ve ışığı tutacak insanlar bul. Gerekirse oyuncu olarak eşini dostunu oynat ama filmini çek. Yalnızlık bir film çekmeye engel değil. Pes etme emure. 🙂

bir kısa film yapıp yarışmaya katılcaktık hepsi vazgeçtiler tek başıma kaldım. onlar fazla bişey bilmiyodu bende 6-7 kitap okudum çok az da olsa teknik bilgim var ama tekbaşıma ne yapabilirim 😥 😥 yaw çok istiyodum o yarışmaya katılıp 1. olmayı artık diğer arkadaşlarıma yalvarcam oynamalarırı için beni bırakanların yuzune bile bakmam 👿 ohh be rahatladım şimdi okuduğunuz için sağolun 😉

eger bu dusunceyle yola cikarsan zaten cok uzaga gidemezsin.film yapimi icinde pisilecek bir surec,3-5 kitap okuyup hemen gidip yarismada birincilik almak gibi hayaller seni gerceklerden uzaklastirir hepsi bu. aksine bol bol basit denemeler cekmeli gecen zaman icinde kendi tarzin ve tavrinla yetkinlesince yarismalarda birincilik gibi seyler dusunmelisin.

bunlari soyleme nedenim eger bu dusuncelerle birseyler cekip yarismaya sokar da birincilik degil on elemeyi bile gecemezsen moralin ciddi derecede bozulur. hedeflerini once gercekci tut ki sonra yeterince ustalasinca ucmaya vaktin kalsin.

Coyo-T döktürmüş ben onun kadar etkili yazamıycam ama acını anlıyorum:)çünkü o durumun bir alt modeline ben düşmüştüm zafere giden yolda çekilen çile kutsaldır 😉

benden de bir kaç tavsiye olacak
ilk başta hiç bir zaman vazgeçme bu işlere emek veren hayatını sinemaya adamış insanlarla tanış.
bide hiç bir zaman festival için film çekme hele derece alcam diye hiç çekme, sen kendi derdini anlatmak için film çek sonra anlatabildimmi diye bak. eger anlata bilmişsen zaten başarmışın demektir çünkü sinema bişeyler anlatmak içindir.

Ben bu tarz sorunlarla karşılaşan arkadaşlara biraz somut biraz de değişik bir öneri de bulunayım. Yönetmenlerin hayatlarını anlatan kitapları okuyun. Görün bakın üstadlar bile aynı yollardan geçmişler.

Misal "ünlü yönetmenlerden sinema dersleri" ile başlayabilirisiniz. Öyle çok dolu bir kitap değil belki ama başlangıç için iyi olacaktır.

Sonra Kurosawa'nın hayat hikayesini yazdığı "kurbağa yağı satıcısı" ile bergman'ın "büyülü feneri'ni" okuyun derim. Çok işinize yarayacaktır.

çok sağolun arkdaşlar herkezin mesajını okudum herkeze çok teşekkürler 😉 kısa fimle ilgilenen 1-2 arkadaşım varmış msn iletime yazdığımda hemen belli oldu onlar dahil oldu ve onların arkadaşları baya büyüdük . herkese teşekkürler