Sinemaya, bir süre kuma olarak davranmaya karar verdim. Kendimi kitaplara verdim. Okuduklarımı buraya yazayım, kaçırmamanız gerekenleri not edeyim, sonra siz de yazın, güzel güneşli günler.
1. Yusuf Atılgan - Bütün Öyküleri
Yusuf Atılgan'ın daha önce kitaplarını okuduysanız bir saniye bile durmayın zaten. Yok eğer hiç okumadıysanız, Aylak Adam'la birlikte bu öyküleri, art arda okumanızı tavsiye ederim. Yusuf Atılgan, çok çok sevdiğim diğer yazarlar gibi, yalnızca yazmayıp yazdığını üstelik yaşayanlardan biri(ydi). Öyle değilse bile, affetsin beni, ben onu öyle görüyorum. "Bütün karakterler yazardır," sözünü okumuştum Woody Allen'ın bir röportajında. İşte Yusuf Atılgan da bütün kitaplarıdır. Okuyun. Hele bir "Ağaç" öyküsü var ki, aman derim, aman. Alamıyorsanız bile, gidin YKY'ye Galatasaray'da, dalın şöyle sessiz sessiz, bir okuyun.
2. Ingeborg Bachmann - Malina
Açıkçası net bir şekilde okuyun diyemiyorum. Ama bu "okumayın" anlamına da gelmiyor. 250 sayfa okuyup, ağızda gevelenmiş can eriği çekirdeği tadı verebiliyorken bir anda karşınıza "Tarih öğretir ama öğrencileri yoktur" aforizmasını getirebiliyor. Silkiyor sizi ama o kadar. Doğrusal bir kitap değil, farklı bir anlatımı var. Yazar filozof (ve elbette öncelikle şâir) olduğu için, tekdüze bir roman yazmamış. "Ama bunlar niye Ingeborg Hanım?" dediğim birçok sayfa var. Epey sıkıldığım yerler de var, "muhteşem" dediğim yerler de. Kitabı, arka kapaktaki müthiş tanıtım yazısı ve alıntı nedeniyle almıştım. Sonra baktım ki bütün hepsi, Bachmann'la yapılan röportajdan alınanlarmış; kitapta geçmiyormuş. Zarfa bakıp mazrufta tosladık. Paranız kısıtlıysa, almayabilirsiniz.
3. Barış Bıçakçı - Baharda Yine Geliriz
Notos Öykü dergisinin bundan önceki sayısında, okunması gereken ilk 10 öykü başlıklı küçük bir liste verilmişti. Kronolojik sıraya göre dizilen listenin 10. sırasında bu kitap vardı. Çok merak ettim, hemen gidip aldım. Bir çırpıda da okudum. İlk üç öyküde "Nedir?" diye bir soru yanabiliyor kafanızda ama sayfaları geçtiğinizde bu soruyu sorduğunuza pişman oluyorsunuz. Enfes, leziz, duru. Öyküyü seviyorsanız kesinlikle okuyun. Hemen küçük bir yerden alıntı yapacağım. Nasıl naif.
Bazen yağmur şimdiki bir yağmur olarak yağar şehrin üzerine, bazen de daha önceki bir yağmur olarak. Minareler, vinç kuleleri, çatılardaki antenler pusun ardında silikleşir. Her şey birbirine karışır. Çıkıp bir sokakta yürüsek, şehrin boğazına kaçmış gibi oluruz. Binalar, kaldırımlar, tabelalar, belediyenin işlek caddelerin kenarına diktiği cılız ağaçlar, püskürtmek istercesine üzerimize gelir. Evde kalsak, komşunun oğluna Türkçe dönem ödevi için yardım etmemiz gerekir. Zavallı çocuk bizim ağzımızdan, içinde 'umarsız' sözcüğü geçen bir dolu cümle yazar, sonra da umarsızlık içinde bir bize bir yazdıklarına bakar.
Şimdilik bu kadar.
Vural Savaş-Türkiye Cumhuriyeti Çökerken
Öncelikle Vural Savaş'ın kim olduğunu söyleyeyim:Onursal Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı.İkinci bir tanımlama getirmek gerekirse:Refah Partisi ve Fazilet Partisi'ne kapatma davası açan adam:)Sözcü gazetesinde köşe yazıları yazıyor.2004 yılı basımı bu kitap şu anda piyasada var mı bilmiyorum.Bende tesadüfen buldum.448 sayfalık bu kitabı roman okur gibi değil,önemli bir ders kitabını okuyormuş gibi okudum.Bulursanız mutlaka okuyun.Kitabın önsözü:
İleride Türkiye Cumhuriyeti'nin neden çöktüğünü yorumlayanlar eminim ki "Hiçbir Cumhuriyet,bunca ihanete dayanamazdı" diyecekler.
Bu kitapta topladığım ve bir kısmı "Aydınlık","Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk","Müdafaa-i Hukuk","Teori" dergileri ile "Cumhuriyet" gazetesinde yayımlanan makalelerimde,bir kısmının görüşlerine geniş yer verdiğim yazarlar,gerçek Türk aydınlarının uyarı görevini cesaretle ve sonuna kadar yaptıklarının en güzel delilidir.
"Bilinç körlüğü" diye bir hastalık var mı bilmiyorum...Herhalde,yıllarca bir ihanet çemberinin içinde yaşamak,"Bilinç körlüğü"ne neden oluyor.Türk halkının bunca uyarıya kulak asmaması,başka ne şekilde açıklanabilir bilemiyorum...
Vural Savaş
Onursal Yargıtay
C.Başsavcısı
Tanıl Bora - Medeniyet Kaybı
Chuck Palahniuk - Ninni
3 ay önce aldığım 9 kitabı bitirmeden hiçbir kitap okumayacağım demiştim ama bitmiyor da o kitaplar.
Slavoj Zizek : "Yamuk bakmak" - "İdeolojinin Yüce Nesnesi" - "Biri Totalitarizm mi Dedi" - "Kırılgan Mutlak".
Jean Baudrillard : "Baştan Çıkarma Üzerine" - "Kusursuz Cinayet" - "Kötülüğün Şeffaflığı Aşırı Fenomenler Üzerine Bir Deneme".
Peter Osborne : "Eleştirel Bakış Entelektüellerle Söyleşi "
J.D. Nasio : "Jacques Lacan'ın Kuramı Hakkında Beş Ders"
İşin kötüsü 9 kitaba da başlamak gibi bir aptallık yaptım. Ama yine de Zizek, Baudrillard ve Lacan üzerine kitapları aynı anda okumak iyi bir beyin fırtınası yaratıyor.
Yapmayın. Aynı Big Bang'in çocuklarıyız hepimiz...
Ve bir de itiraf. Bu yukarıdaki 9 kitabı almadan önce 8 kitap daha almıştım. Hala onları da okumuş değilim.
Chuck Palahniuk : "Günce" - "Kaçaklar ve Mülteciler" - "Görünmez Canavarlar" - "Gösteri Peygamberi".
William S. Burroughs : "İçerideki Kedi" - "Top" - "Ara Bölge"
Ingvar Ambjörsen : "Tavandaki Kukla"
Palahniuk'u hiçbir zaman sevemedim zaten. Gertçekten berbat bir dili var. Romanları genellikle bütün halinde güzel ama parçalar halinde gerçekten berbat. Her zaman için diyorum ki Fight Club'ın filmini kitabına tercih ederim.
Burroughs "canki"sini okuduğum zaman en sevdiğim yazardı, ama şu sıralar ona da katlanamıyorum. Ki Ambjörsen'in "beyaz zenciler"i bundan 7-8 sene önce okuduğum en iyi kitaptı, ama diğer kitapları, hele ki çocuk kitapları gerçekten kötü.
itiraf.com.....
Yapmayın. Aynı Big Bang'in çocuklarıyız hepimiz...
Fırat sen ne diyorsun kitaplarınla ilgili? Alayım mı listeye?
mordevrim, anlaşılan senin liste epey kabarmış. Kitapları böyle birden almak müthiş keyifli ama dolabın üstünde yığılmasını görmek de o derece sinir bozucu. Sen yükünü almışsın, sana kitap da önerilmez artık 🙂 Ben, o yazarların henüz hiçbir kitabını okumadım. Canki ile Beyaz Zenciler'i sıraya alayım hemen. ... mı?
Şu anda ben Madde 22'yi okuyorum. Joseph Heller'in, 2. Dünya Savaşı ile ilgili bir kitabı. 600 sayfalık kitabın 100. sayfasındayım ve şimdiden öneresim var 🙂 Kitabın orijinal adı Catch 22. 2. Dünya Savaşı'nda, uçuş pilotlarının hangi zamanlarda uçuş yapamayacaklarını düzenleyen bir madde. Ama öyle tasarlanmış ki, her halûkarda uçmak zorunda kalıyorsun. Öyle ki kitaba adını veren Catch 22 terimi, kitap yayınlandıktan sonra, "Arzulanan sonucun imkânsız olduğu, çünkü mantıksız kurallar ve koşullarla sarılmış olduğu durumları" anlatacak bir kelime olarak İngilizce'ye yerleşmiş. Enfes gidiyor kitap.
Ya Palahniuk'u genel olarak öneririm, hiç mordevrim gibi düşünmüyorum onunla ilgili...
Gerçi senin de çok hoşuna gideceğini sanmıyorum Palahniuk'un...
Ama bu kitabı en kötü kitabı. (Bütün kitaplarını okudum)
Tanıl Bora ise ilgilendiği konuyla ilgiliysen (kendisi genel olarak faşizm ve milliyetçilik-özelde Türk milliyetçiliği- üzerine çalışan bir yazardır.) muhakkak okunması gereken bir yazardır. http://www.birikimdergisi.com/ 'dan yazılarını okuyup genel bir fikir sahibi olabilirsin...
Ya Palahniuk'u genel olarak öneririm, hiç mordevrim gibi düşünmüyorum onunla ilgili...
Gerçi senin de çok hoşuna gideceğini sanmıyorum Palahniuk'un...
Neden?
Tanıl Bora ise ilgilendiği konuyla ilgiliysen (kendisi genel olarak faşizm ve milliyetçilik-özelde Türk milliyetçiliği- üzerine çalışan bir yazardır.) muhakkak okunması gereken bir yazardır. http://www.birikimdergisi.com/ 'dan yazılarını okuyup genel bir fikir sahibi olabilirsin...
Evet Radikal aldığım zamanlar hep takip ederdim onu ama kitaplarını okumadım. İnleyeyim. Bir de o futbol yazardı sanıyorum. Uğur Meleke, Mehmet Demirkol'la birlikte sevdiğim futbol yorumcularındandı. Akıllı uslu.
Futbolu tribün kültürü üzerinden inceler. Bizik...!'e ilham veren adamlardandır... Ayarlayabilirsem onunla bir röportaj da yer alacak Bizik...! 'te...
Palahniuk düz bir hikaye anlatma çizgisi üzerinden gitmez. Bir oradan bir buradan anlatır. Cümleleri özenli kurmaz, daha çok cümlenin anlamıdır onun için önemli olan... Ve de hikayenin genelidir. Yani bir Yaşar Kemal hayranıysan mesela -ki öyle bir şeyler hatırlıyorum- Palahniuk sana hiç gelmez. Öyle düşünüverdim bilmiyorum...
Zizek'i ben de yarıladım bu arada...
Ama bitiremedim henüz...
Yazın Boğaziçi Üniversitesi'nde bir aksilik olmazsa şayet Politika ve Sinema dersi alacağım, o esnada ona dalmak istemekteyim...
mordevrim'in son 9'luk listesi müthişmiş, o kitapları okumak, anlamak ve sindirmek.. ben bunu başarabilsem ölsem de gam yemem.. iyi okumalar..
ben de, Afa yayınlarından yıllar önce aldığım, Nagisa Oşima'nın (kült japon yönetmen) 'Özgürlük Arayışı' adlı kitabını bırkalıyorum. Sınır tanımayan -her anlamda- bir yönetmen..
Kalem Oynatan İle Ayı Oynatanın Buluştuğu Yer
Ben Zizek'i belgeselde dinlemiştim. Keşke yazmasa da, karşıma geçip konuşsa diyorum. Enfes bir İngilizcesi var. Kitapçılarda birçok kez onun kitabını alıp biraz ilerledim ama gidemedim hiç sonuna kadar.
Yaşar Kemal konusunda haklısın ama ben John Fante'yi de aynı ayarda okuyorum. O yüzden Ninni hariç, diğerlerini listeme aldım bile.
O listenin ihtişamına ben de katılıyorum. Ama ben bu düşünsel yönü ağır kitaplara bir çözüm buldum. Bir roman/öyküyle birlikte okuyorum. Bir ondan bir ondan, daha iyi oluyor. Modern Siyasal İdeolojiler diye utanmaz bir kitap var 700 sayfa, araya onu serpiştiriyorum. Çok hoş oluyor. Bu da öneri olsun.
O zaman ilk önerim Görünmez Canavarlar olacak...
Ardından Gösteri Peygamberi sonra da Tıkanma...
Tıkanma filme çekildi bu arada...
Dört gözle bekliyorum...
Orhan Pamuk-Yeni Hayat
Bırakmadan, sonuna kadar, severek okuduğum en son kitap... Hegel tavsiye etmişti, bir yerlerde bulup okudum. Dili çok ilgimi çekti, ne anlattığı ile değil de daha çok nasıl anlattığı ile ilgilendim, tadından yiyemedim... Tavisye eder miyim? Etmem, sevilmeyebilir.
Ey melek, o sen olabilir misin?
Şeker Portakalı:D
10 sene önceydi sanırım.
*our AC-130 in the air