Önce yazım kurallarına dikkat etmen gerektiğini düşünüyorum. 🙂

Sonra Dilberay'dan Zorunda mıyım şarkısını yolluyorum. 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=

Sonra da ciddi cevap veriyorum:

Mesaj vermek zorunda değiliz tabi. Ama şunu da unutmamak lazım. Güldürsen de ağlatsan da her filmin bir mesajı vardır.
Sen verme mesaj, filmin kendisi mesaj verecektir zaten.

Bu iletişim çalışmalarında 1950'li yıllarda çok tartışılan bir konuydu.

Özellikle ABD medyanın bir mesaj vermediğini "nötr" bir şey olduğunu söyleyen insanlarla doluydu.
Sonra tabi bir sürü göstergebilimci, dilbilimci böyle bir şeyin mümkün olmadığını, bir şeyi gösterdiğin anda onun bir mesajı olduğunu söylediler falan filan...

Böyle bir durumda da bilinçsizce yapacaksak bu işi, vereceğiniz mesajın kontrolünü elinde tutarak mesaj vermek daha doğru olur gibi geliyor bana, bilemiyorum.

Ha yine aynı şekilde sen vermek istediğin mesajın kontrolünü ne kadar elde tutarsan tut, kontrol edemediğin mesajlar da taşacaktır filminden. Çünkü zaten ne demişler, mesaj verende değil alandadır.

+1

Yazım kurallarıyla alakalı elimden geldigince dikkat ediyorum bir kusurumuz varsa affola ancak bariz bi hata yok gibi yada varda ben fark edemiyorum hala 😀

Neyse konumuza döndügümüzde benim merak ettigim mesaj degil toplumsal mesaj.
Yani insanlar komediyle alakalı birşeyler cekiyorlar ama içinde sagında köşesinde bir toplumsal mesaj verme kaygısı.Bu kaygı olmalımıdır?
Türk kısa filmlerinde cok karsılastıgım bir sorun bu.İnsanlar kısa filmi sadece sosyal konuların işlendigi didaktik bir tür olarak görüyorlar. Elbette filmin bir mesajı olacak,zaten filmde mesaj yoksa onun ismi kısa film degil video olur bence.

Şimdi sorumu tekrar toparlamam gerekirse sosyal mesaj olmadanda kısa film olurmu?
Yani mesajı sacma sapan olsa,amacı sadece güldürmek veya sadece aglatmak olsa ve iyi teknik detaylarla çekilmiş olsa yinede kısa film degeri görürmü?

Hiç mesaj verme kaygım olmadı. Hep yaşanan yada yaşanabilecek şeyleri, hayattan kesitleri konu aldım. İzleyen kendi mesaj çıkartsın bence. Bir eseri eser yapan budur diye düşünüyorum. Forumdan bi arkadaşın sözüydü hatırlayamadım; uzun metrajı roman kısa metrajı şiir olarak tasvir ediyordu. cümleyi tam hatırlayamadım ama kısa metrajı şiir olarak tasviri çok orjinal gelmişti bana. Zaten aynı şiiri okuyan her kişi kendine göre farklı bir anlam çıkartır. Kısafilm de böyle bence..

Başlığı açan arkadaş sadece kısa film olarak konuyu ele almış ama bu konu ve bu soru tüm sinemayı kapsayan bir nitelik arz etmektedir. O yüzden bende görüşümü bu şekilde vereceğim.
Bu şey bence 2 şeye göre değişebilir:
1- Filmin yönetmeninin siyasi görüşü
2- Çekilen filmin konusu

1. maddeden baktığımızda milliyetçi Vatan-Millet-Sakarya'cı bir yönetmen gider M.Kemal Atatürk'ün hayatını anlatan bir film yapar ya da filmlerinde evrensel değerlere pek yer vermez veya bu yönetmen sol görüşe sahip ise eşitlik,özel mülke karşılık gibi temaları işler. Tabi her filmde bu olacak gibi bir kural yoktur.Amma velakin de sinema yapan bu forumda daha önce de geçen bir tabirdi ''derdini anlatan'' bir yönetmen bazı konulara değinir,değinmek zorundadır. Çılgın dersane gibi bir filmde tabi ki bunun bir anlamı yoktur ve öyle bir filmde zaten aranmaz ama ''4 Ay 3 Hafta 2 Gün'' gibi bir filmde bunlardan bolca bahsedebilirsiniz.

2- Aslında filmin konusu ya da filmde anlatılanlar zaten yönetmenin görüşüne,hissiyatına ve duygularına kalmıştır ama bunu da böyle değerlendirebiliriz diye düşünüyorum. Bu açıdan baktığımızda gene aynı sorun baş gösterecektir.
Bana göre toplumsal mesajın direk verilmesi değilde deyim yerindeyse filme yedirilerek verilmesi, çarpık şeylerin anlatılması filmde zorunluluktur.(Bu zorunluluk saçma komedi filmleri gibi filmlerde geçerli değildir) Zaten yönetmen kamerasını çevirdiği her konuda bir mesaj, bir işaret , bir sinyali izleyiciye(toplum) vermiştir. Ama kimisi detayına girerek anlatır,filmle bütünleştirir kimi ise filmde sadece bir bölümde kamerasını tutar,yorumda bulunmaz, herhangi bir ekleme çıkarma ve kurgusal bir şey koymaz sadece izleyiciye onu gösterir.

Fakirin fikri bundan ibarettir 🙂

Sanırım aynı başlık altında iki kavramı birden tartışıyoruz. İlk mesajı atan arkadaşın kastı "mesaj" sözcüğünde yani daha çok film sürecinde "toplumsal mesaj" kaygısı gütme konusunda. Kezzap'ın söylediği ise "söylem" anlamında mesaj ve "ortamın kendisinin bir mesaj/söylem olduğu" saptaması. Herhalde esasen oguzcicek genelde amatör film çekenlerin ille de yaptığı işe ciddiyet kazandırmak için bir yerlerine toplumsal içerikli bir mesaj sokuşturma kaygısından rahatsız ve o nedenle "olmasa olmaz mı? Sırf keyfine, düz ve toplumsal içeriği/derinliği olmayan film olmaz mı?" anlamında soruyor. Ya da ben öyle anlıyorum.

Olur, yani siz böyle yaparsınız ve sonuçta "hiçbir mesaj kaygısı olmasın, sırf eğlencelik/trajik olsun diye bir film yaptık" diyerek ortaya bir şey çıkarırsınız. Mesela yine yukarıda arkadaşın verdiği Dersane örneği de herhalde bu türden bir girişimin sonucu (ben seyretmedim ve hatalı olabilirim). Fakat, işe diğer açıdan yani daha akademik bir açıdan bakınca, mesajsızlık durumunun bile kendisinin bir söylem olduğu yani mesaj vermeyen adamın bile bir mesaj vermekte olduğu söylenebilir. Kısacası, insanın ürettiği ve dil içeren herşeyde bir "söylem" vardır ve bundan kaçış yoktur. Dersane olsun Recep İvedik olsun, alır ve bu filmin içinde geçtiği toplumsal arka planı, içindeki esprilerin hangi temeller üzerinde durduğunu, (insanların neden hep cinsellik içerikli espriler yaptığını ya da küfürlü konuştuğunu vb vb) ve bunun doğrudan ya da kasıtlı olmayan bir mesaj olduğunu iddia edebilirsiniz.

Kısacası mesajsız film yapma kaygısı ile ortaya bir şey çıkarmaya kalkan arkadaş bunu kendince ve kendi gibi düşünenlerce başaracaktır ama filmi izleyen başkaları o filmi içerdiği söylem ile belli bir yere oturtacaktır ve mesajını alacaktır.

Bu şey bence 2 şeye göre değişebilir:
1- Filmin yönetmeninin siyasi görüşü
2- Çekilen filmin konusu

Nusret hocam ele aldığın 2maddeden 2.sine eyvallah ama ben 1.maddeyi kabul etmiyorum. Bir sanatçının kendi ideolojisini yansıtma çabası içinde olmamasını ve tamamen objektif olması gerektiğini düşünüyorum. Burda sanatçıdan kastım Senarist, Yönetmen vs.
Bana göre konular siyasi olarak değil, Kültürel olarak ele alınmalı. Siyaset zıtlıklar içerirken, kültür toplumun ortak paydalarını içerir..
Mesela filmde bir ülkücülük ön plandadır, komünistler solcular izlemez bunu. yada tam tersi komünizm solculuk ön plandadır, sağcıların ülkücülerin hoşuna gitmez.
Ama olayın içinden siyasi ideolojiyi çekip alın ve bir Anadolu insanının yaşamını anlatın, sağcısıda solcusuda toplumun her kesiminden insan burdan kendine birşeyler çıkaracak, burada kendinden birşeyler bulacak.
Velhasılıkelam, bu işe siyaset, ideoloji bulaşmamalı arkadaş!

1. maddede filmin yönetmeni objektif olursa, siyasi görüşünü bulaştırmazsa işin içine,
dolayısıyla
2. madde: filmin konusu da objektif bir şekilde ele alınmış olur.
1.maddede sıkıntı yoksa 2.maddede sıkıntı olmaz diye düşünüyorum..
Senarist içinde geçerli bu kurallar.

Bu zamana kadar çektiğim kısalarda mesaj verme niyetim de oldu, sadece bir şeyi anlatma isteğim de. Şöyle bir durum var; anlattığın şey neyse onda bile seni etkileyen bir şeyler olmuş ki sen bunu aktarma ihtiyacı hissediyorsun. Bunları paylaşmak için filme alıyorsun. Örneğin komik bir film çekeceksin değil mi? Dolmuşa ya da otobüse bindiğimiz zaman durağa yanaşınca dikkat edin, şoför ve yolcu arasında bir bağ olur, uzun kısa yapılır, sağa sinyal verilir, şoför ve yolcu göz göze gelir ve şoför bu hareketleriyle yolcuya binecek misin? Durumu yaratır. Bunu hisseden bazı vatandaşlarımız kafasını kaşını yukarı kaldırarak araç durmadan devam etmesini sağlar. Eliyle koluyla yok yok devam et sen der. Bazıları bunu çok komik yapar. Bu komik bir şey bence, alın bakın sizle de paylaştım.

Demek istediğimi anlatabildim mi? Bir de şöyle bir şey var. Bazı durumlarda gerçekten bir mesaj vermek istersin, o zaman rotadan sapmadan o senaryonu oluşturmaya bakarsın. Ulan bana bu dert oldu arkadaş bence durum şu, ya da bu, bir film yapıp herkesin görmesini sağlayacağım dersin.

Sonuç olarak ne yaparsan yap dolaylı da olsa direk de olsa insanlar senin filminden muhakkak bir şeyler çıkarır. Lakin bende tam olarak burada ne anlatmak istedin? Nesajın ne gibi sorulara sıcak bakmıyorum. Sen ne anlatmak istersen iste, çektiğin filmi izleyen seyirci ne anlamışsa onu vermişsindir. Sonra çıkarsın bir söyleşiye, seyirci sana sorar burada neden bu var, şu var, burada şöyle bir anlam mı yaratmak istedin? vs. Sen açıklamaya başlarsın, açıklayabildiğin kadar anlatırsın. Peki ya sen, tüm izleyicilere filmin kadar ulaşabilir misin?

vs. vs. çok uzattım ha saptı gitti sanırım:)

siyasi mesaj veren filmlerden neret ederim,hatta tiksinirim.bunun nedeni yönetmenin siyasi bir yanının olması değil,aşırı taraflı olması okadarki saçmalıyorlar.hangi görüşte olurlarsa olsunlar karşı görüşlüleri hayvan,insan azmanı gibi gösteriyorlar.özellikle bizde çok var bunlardan.1-2 tane aklıma gelen filmleri tenzi ederek tabiki.

aynen katılıyorum sana baroka..

@sa71 yorumların icin teşekkürler. Benim orada bahsetmeye çalıştığım tabi ki direk olarak fikirlerini göstermek ve anlatmak degildir zaten boyle yapmak abestir. Ama siyasi bır fikre sahip olan yönetmen bunu istese de istemese de filme koyacaktir. Senaristi de böyledir yönetmeni de. Bunu ben engellenebilecek ve engellenmesi gereken bır sey olarak görmüyorum. Ama her sey de oldugu gibi bunda da SALT PROPAGANDA YAPMADAN ve KARŞIT FİKİRLERİ KÖTÜLEMEDEN yapılması gerekiyor.

bence toplumsal mesaj vermek gerekmiyor ancak toplumun verdiği mesajı iyi anlamak gerekiyor 🙂

yani filmi yazan ve çeken adamın..