Machette.... 2/10
Vur, kır, deş, biç, yalaş (tek bir erotik sahne vardı ve akılda kalacak kadar iğrençti!), yumrukla, soyun. Ve her harekette biryerlere kan fışkırsın. Danny Trejo zerre mimik vermeden "kalas gibi" oynasın. Sayısız gerzek aksiyon ve şiddet çekimi birbiri ardına gelsin. Jesicca Alba'yla Michelle Rodriguez güzelliklerini sergilesinler ve bu da ancak eşek b.kunun üstünde çilekli krema gibi görünsün. Büyük bir hayalkırıklığı. Desperado'nun iyi bir film olduğunu düşünmezdim, şimdi bana son derece cazip ve "kült" geliyor, hem de herşeyiyle. Hatta Grindhouse projeleri bile bu filmin yanına sevimli kalır.

Aslında bu başlık konusu olabilir: Tarantino, Rodriguez gibi yaratıcı yönetmenlerin bu tür filmler çekmeleri, bazı kesimlerin kendilerinden nefret edeceğini bile bile bunu yapmaları. Bir çeşit intihar olabilir. Yok olarak yeniden var olmaya çalışmak; safralarını atıp yeni ve çığır açıcı filmler çekmek.

Valla bu dediğin doğruysa dostum bence çok ama çok yanlış bir yöntemle yapıyorlar bu yeniden doğuş çalışmasını. Sorun şu ki, yeniden var olmak neden gerekli olsun ki? Varsın zaten, bu varlığını sürdür. ??? "Machette fiyaskosundan sonra harika bir film yaptı!" mı daha cazip "8. iyi filmini yaptı!" mı?

Bu iki adamın, kariyerlerinin belli bir noktasından sonra direksiyon kırmaları takdire şayan bir şey.
Bir çeşit iade-i itibar. B tipi filmlere "beni sizler var ettiniz, şu ana kadar size hakkettiğiniz ilgiyi gösteremiyordum, çünkü sizden öğrendiklerimi biraz daha popülerleştirerek sunuyordum, ama madem ki artık sıçsam izleyecek bir izleyici kitlesine sahibim, B tipi filmler (de) yaparak sinemanın benim için ifade ediyor olduğu alana yeni hayranlar çekeceğim, kendi bazı hayranlarımı kaybetmek pahasına" diyorlar. Kimisine göre boş ve beyhude bir hareket olarak gelebilir, ama benim gibi birinin bir şeye tutkuyla bağlı olmasına en azından saygı gösteren biri için haliyle saygıyı hakkeden bir hareket. 🙂 (Cümleye bak.) Mesela Rodriguez bu yapıyor olduğu direksiyon kırma hareketiyle Planet Terror'da olmasa da, Machete'de beni kazandı. Daha önceki filmlerini "eh işte ile iyi" arasında yani en fazla 8'lik gördüğüm bir adamken çıtayı bir adım daha yukarı taşıdı benim için. Ama birçok kişiyi de kaybedilir. Ama önemli olanın bunu göze alabilmek olduğunu düşünüyorum. Umarım bu yolda, tamamen olmasa da arada bir tekrar yürüyecek bir cesarete sahiptir. Görkem'inkinin çok aksine benim bu filme puanım 8.5'tu. Son sahneler ilk sahnelere oranla aynı kalitede olsaydı, puanım 9'a çıkardı.

Valla bu dediğin doğruysa dostum bence çok ama çok yanlış bir yöntemle yapıyorlar bu yeniden doğuş çalışmasını. Sorun şu ki, yeniden var olmak neden gerekli olsun ki? Varsın zaten, bu varlığını sürdür. ??? "Machette fiyaskosundan sonra harika bir film yaptı!" mı daha cazip "8. iyi filmini yaptı!" mı?

Kezzap (Fırat) bir üstteki yorumla duygularıma tercüman olmuş. Risk almaktan çekinmiyorlar. Daha önce çektikleri çok iyi filmlerden de güç alıp bu farklı denemelere girişebiliyorlar. Ama yenilikleri de hep bir parça iğrençliğe bulaşmış olduğundan tepki görüyor. Belki de "hayatın gerçeği bu" diyorlardır, kim bilir. Ayrıca yaşlanıyorlar, şan, şöhret, para ve her türlü zevkin dozunu kaçırdıklarında yetenekleri ve yaratıcılıkları da azalabiliyor. 70'lerin sakallılarının gidişatlarına bakıldığında bu durum gerçek gibi duruyor.

Şİmdi bu yaklaşıma birkaç açıdan katılamıyorum.

Sinema üzerinden sinema hayranlığı zaten benim bayağı bayağı şüpheyle baktığım birşey ve bu konu çok uzun.
Başlık kapsamında, senin bahsettiğin iade-i itibar olayı biraz şüpheli KEzzAP. Boş ve buyhude bir çaba değil, aksine saygı uyandıran birşey bana göre ama başarısız. Neden? Şundan:

Birincisi "Sizden öğrendiklerimi popülerleştirerek sunuyorum" fikrine katılmıyorum. Kill Bill, Desperado, Grindhouse, Ucuz Roman gibi filmler her ne kadar B filmi tadındaysa da sadece "tadında"dır. Bildiğimiz salak B filmlerine göre çok ama çok düzgün matematikli ve gayet de devrimci senaryolara, harika kamera kullanımlarına, çok sağlam oyunculuk ve karakterlere sahiptir hepsi. Sadece konuları karakterleri ve çıkış noktaları B filmlerinden alınmışlardır. BU nedenle Taranbtino ve Rodriguez gibi adamlar, B filmi hayranı olmasalar da iyi sinemacıdırlar bana göre. B filmi hayranlıkları sadece ürettikleri filmlerin türlerini etkilemiştir. Enfes senaryo matematiklerini, harika kamera açılarını, güçlü oyuncu yönetimlerini değil.

İkincisi ikisi de "s.çsam izletecek kitleye sahibim, B tipi filmler (de) yaparak sinemanın benim için ifade ediyor olduğu alana yeni hayranlar çekeceğim, kendi bazı hayranlarımı kaybetmek pahasına" İyi film yapmak başkadır, B tipi film yapmak başkadır. B tipi film, kötü film demek değildir. Yani "B tipi, yani kötü film yapayım" diye birşey yok ki. Kirli dokusu olan, kanı, şiddeti hoyratça kullanan, görece daha basit hikayelerle sahip filmler B filmidir. Yani “iyi filmler yapıp izleyicimi oluşturdum, şimdi onları kötü film izlemeye alıştırmalıyım” fikri bana biraz şüpheli geliyor.

Ayrımımız şu noktada o zaman:

Sence Machete kötü bir B tipi filmi.
Bence gayet iyi bir B tipi filmi.

Yanlış mı anlamışım?

Yaklaşık olarak evet.
Şİmdi Rodriguez bilerek B filmi mi yapıyor? Yoksa bilerek kötü film mi yapıyor?
Kafamı karıştırdınız, buna cevap verin! Hemen! 🙂

Rodriguez bilerek B tipi film yapıyor diyorum.

Daha önceki filmleri için de senin dediğinden farklı bir şey demedim. B tipinden hareketle daha "popüler" işler yaptılar. Burada popülerden kastım daha A tipine yakın filmler. Yoksa B tipi filmin de çok popüler olduğu dönemler var.

Var tabii ki.... Bir kere aslında Bruce Lee'nin neredeyse tüm filmleri B tipidir. Chuck Norris, Don Dragon Wilson, hatta birçok Van damme filmi. Van Damme bildiğin B filmlerden çıkma ve sonraları en pahalı oyuncu listesinde birinciydi bir ara. Ama olaya sadece dövüş filmi olarak bakarsak sınır nettir. Diğer türlere geçersek sınırlar bulanır. Bana göre George Romero'nun zombi filmleri bayağı B tipi filmdir. John Carpenter filmlerinin çoğu B tipi filmdir. Burada sular biraz bulanır.
Ve ve.... John Woo'nun Honk Kong'da çektiği filmler A mı B mi? Bütçe, senaryo olarak falan bariz B. ama görsel güç, görsel kalite/özen olarak en kalite A tipi filmden daha iyidir....
İşte Tarantino ve Rodriguez'in filmlerinin çoğu B tipi film içeriğine ve tavrına sahip A tipi filmdir. Ve benim buradan aldığım fikir şu ki: bu adamlar, B tipi filmlerin dünyasında A tipi filmlerin bile cesaret edemediği cüretlere girişilmesi.... BU çok ilginç bir noktadır!

Machette - 5/10

Uyarı yazının tamamında spoiler içerir. Yazının estetiği ve görünüşü açısından böyle daha uygun.

Machette’nın başka bir ülkede küsmüş ve yenilgiyi kabul etmiş hali B filmi olarak beklentide burukluk yaratıyor. Aslında orada biz Cüneyt misali karısının ve kızının öldürülmesinin sonucunda hırçın, intikam besleyen ve ortalığı yakıp yıkan bir karakter bekleriz. Malesef işin bu kısmı bir rastlantı sonucu, huni tabiriyle elbette intikamımı ben bir gün kendime doğru çekerim espirisiyle bağdaşıyor. Bu bakımdan başkahramanımız ezik başlıyor oyuna. Gücünden, kuvvetinden gram dahi eksiklik yok ama mevzu intikam mevzusuna bir türlü ana konu babında ulaşmıyor. Sadece bu kuvveti sayesinde birilerinin dikkatini rastlantı olarak çekiyor ve bir belanın içine düşüyor. Gene rastlantı olarak, içine düştüğü belanın bir ucu “intikam almasını beklediğimiz” karaktere değiyor. Beklenen sıçrama işe dolaylının dolayında olarak çıkıyor.

Grindhouse’un sahte fragmanı olarak yayınlandığı dönemde ben bu filmi büyük bir heyecanla beklemiştim. Yeşilçam’daki arkaplan oyuncularını andıran Danny Trejo bu bakımdan da, beklentimi artırmıştı. Filmin senaryosunda da Danny Trejo oyunculuğunda beklentileri hiç yükseltmeden, senaryo olarak sınırlandırılmış hissine kapıldım. Sanki daha fazlasıyla uğraşmak istenilmemiş gibi. Beklentim, kahramanın intikam peşinde ve fırsatını da bulmuşken birazcık yetenek sergilemesiydi; yakındığım tarafı ise, bunların zaten reji ekibi tarafından baştan elinden alınması oldu.

Bu filmde reji öyle bir sınırlamalar yapmış ki, film işte öylesine bir film olarak ispatlanmaya çalışılmış gibi. Birkaç gün önce KEzzAP’la da yaptığımız ufak tartışmada işçi sınıfının filmin alt konusu olduğu sonucuyla bitirmiştik. Burada da acayip sınırlandırma var. Aslında buradaki siyasal içerikli mesajı kısmak için filmin açılış sahnesindeki olay örgüsü kurulmuş gibi. Ama işin burasının iyi araştırılması gerekir ve ben büyük ihtimalle yanılıyorumdur. Çünkü, Grindhouse'un sahte fragmanı ispat olarak karşıma çıkıyor. Şimdi tamamen bu fragmandan bağımsız olarak, fragmanı hiç görmemiş olarak buradaki sınırlandırmaya biraz değinmek istiyorum. Benim açımdan etkilenmemin dozajını düşüren bir unsur. Açılış sahnesi bir türlü filmin anakonusu olmuyor. Karısının boğazını kesiyorlar, ateşin içinde başkahraman yansın diye bırakıyorlar ama hemen ardından gelen sahneyle başkahraman sinmiş, intikam almayı aklının bile ucundan geçmeyecek şekilde başka bir ülkede sefalet sürüyor. B tipi filmlerde asla boşyere kullanılmayacak olan bu öykü, bu filmde açılıştan sonraki sahnelerde mevzubahis bile olmuyor. Heralde bir yerde sadece replik olarak çıkıyordu. Sonradan gelecek olan tuzağa düşürme olayı filmin anakonusu oluyor. Bu da beklentilerimi büyük bir depremle yıkıyor. İşçi sınıfı alt konusu direk filmin anakonusu yapılsa, Danny Trejo polis mi, ajan mı neyse işte böyle değil de ABD’de direk bir işçi olarak başlasa film tamamen işçi sınıfı mücadelesi olarak anatemayı işlese daha iyi bir iş çıkacağını düşünüyorum (KEzzAP yazışmamdan sonra böyle bir şey aklıma geldi).

Burası için ufak bir not; iyi bir emekçi olan Danny Trejo başrol olmasına, KEzzAP’ın değinmemesi de ufak bir hayalkırıklığı oldu.

Başka bir sınırlandırma ise sevişme sahnelerinde geliyor gibi oldu. Burada tam emin değilim ama filmi izlerken böyle bir hisse kapıldım. Ya da diğer sınırlandırmalar yüzünden burası da bana bir sınırlandırma gibi gözüktü. Bunun için de filmi tekrar izlemem gerekiyor ama şu anda filmle ilgili birkaç yer ve konu dışında hatırlamadığım yok gibi.

Başlığa da ilişkin olsun diye; Tarantino/Rodriguez ikilisinin Machete filmi, bu ikilinin diğer filmlerinin ayarının çok aşağısında bir filmdir.

Tarantino ve Rodriguez bitti gibi geliyor bana. Hele hele Tarantino'nun şu listesini gördükten sonra;
http://www.tarantino.info/2011/01/03/quentins-favorite-movies-of-2010/ " onclick="window.open(this.href);return false;

Yani koskoca listede 1. toy story tamam da diğerlerinin neyini beğenmiş çok merak ediyorum (Yine aralarda iyiler var birşey demiyorum da). Inception'ın adı bile geçmiyor listede, ayıp. Bazen diyorum keşke "Ucuz Roman"dan sonra bıraksaymış...

Tarantino ve Rodriguez bitti gibi geliyor bana. Hele hele Tarantino'nun şu listesini gördükten sonra;
http://www.tarantino.info/2011/01/03/quentins-favorite-movies-of-2010/ " onclick="window.open(this.href);return false;

Yani koskoca listede 1. toy story tamam da diğerlerinin neyini beğenmiş çok merak ediyorum (Yine aralarda iyiler var birşey demiyorum da). Inception'ın adı bile geçmiyor listede, ayıp. Bazen diyorum keşke "Ucuz Roman"dan sonra bıraksaymış...

Bu yorum bana çok yanlış geldi. Tarantinocuğumun yaptığı listeyle artık onun bu piyasada bittiğini söylemek çok yanlış. Bir listeye göre bu kadar ağır bir yorum yapmak tuhaf...

Kill Bill: Vol. 3, 2014'te vizyon görecek.

Tarantino'nun sabah akşam Hollywood filmi izlediğini anlamış olduk.

bu liste gerçek mi hakkaten?