Arkadaşlar merhaba, ben sinemayla ilgilenmeyi bir hobinin ötesinde gören bir arkadaşınızım sinema konusunda bulabildiğim kitapları, izleyebildiğim kadar farklı tarzda filmler izlemeye çalışıyorum. Dileğim o dur ki bir süre sonra bu sektöre yönetmenlik yapabilmek ve kendi yazdığım filmleri çekebilmek.Yanlış anlaşılmasın bunun çok emek isteyen ve çok sabır isteyen uzun bir yol olduğunun farkındayım fakat işte hayatımda tutku derecesinde sevdiğim iş bu. Şimdi sorum şudur inşaat mühendisi olarak çalışıyorum bu sektöre adım atayım desem setlerde çalışan insanlar zor şartlarda ve maddi anlamda da durumlar fena hani bunu gözardı edeyim diyorum ama bir yönetmen asistanı olayım hatta asistanın asistanı olayım desem tanış var mı felan muhabbeti dönüyor şimdi sormak istediğim ya bu işi başaranlar hangi yolları izliyor?
Ya dediğin gibi tanış muhabbetinden en alt kademede giriyorlar, yükseliyorlar.
Ya da tamamıyla kendi olanaklarıyla film çekip birilerine beğendiriyorlar, sonrası geliyor. (bkz. Selçuk Aydemir)
Başka yolu yok benim bildiğim.
İlk madde gerçekten çetrefilli bir yol. Yani bir reji asistanı bulacaksın da onu kafalayacaksın. O da seni yanına alacak projelerde. Tabii ki bir de sürekli proje çıkması lazım. Sende yükseleceksin. Bir bakmışsın ki acayip dizilerde çalışıyorsun. Amacın farklı, yaptığın iş farklı.
İkinci yol daha mantıklı. Bir süre bekle. Yaz, çiz, çek ( Kısa kısa yani bekleme süresinde kendini geliştirmen açısından ). Sonra uzun metraj projeni hazırladın mı ? Daha kim tutar seni 🙂 Bir yapımcı bulmaya çalış. Nereden bulacağım deme. Bul adamların cep telefonunu çekinmeden ara. Mail atarsan veya kargo ile yollarsan hayatta geri dönmez kimse sana. Bir şekilde kabul ettir. Haa etmediler mi ? Kendileri kaybeder. Alternatif yollar düşüneceksin. Oyuncular ile görüşeceksin. Seti dizmeye başlayacaksın. Ya nasıl olur diyenler olur şimdi. Oyuncu alternatifin çok olacak. Biri kabul etmezse diğeri kabul eder. Set için en başta birini kafalayacaksın ilk filmim destek olun abimsin gibisinden 🙂 Işık şefi olabilir, sanat yönetmeni olabilir veya sektörden başka biri. O kafaladığın kişi sana seti dizer zaten. Kendi çalıştığı insanlardan seçer. Ha kalkıp arkanda yapımcı yok iken ilk filminde görüntü yönetmeni Gökhan Tiryakiyi getiremezsin ki adamın haftalığı 25 bin 🙂 Paran olsa dahi seni beğenmez yine gelmez. Daha düşük seviyede tutman lazım ekibi. Daha orta şeker. E bu adamların paraları ne olacak ? Gişeye kalacak. Gişe zamanı ödeyeceğim diyeceksin. Adam o ara boşta ise gelir zaten. Boş durmaktansa alacağım olsun daha iyi der. Bir kaç sponsor bulacaksın nakit para sıkıntını çözeceksin. Konaklama ulaşım yemek yükle gitsin belediyeye. Bazı belediyeler destek oluyor bu tarz faaliyetlere. Tabii bu anlattıklarım düşük bütçeli filmler için geçerli. Yüksek maliyet gerektiren bir filme bu taktik tutmaz. Yani işin özü şu : Hevesli misin kardeşim, tam zamanını bekle. Daha projen hazır değil, ortada senaryo yok varsa da yapımcı yok oyuncu yok ama ben şimdiden atlayayım deme. Her şeyini hazır et, öyle dal sektöre. Umarım istediğin her şey gönlüne göre olur. Allah yardımcın olsun.
Cevap için çok sağolun işallah bir gün herkes gerçekten istediği işi yapabilir.
Genelde tanıdığın insanlar seni bu ortama sokar.Ahbabındır, akrabandır falan.Ne okuduğunun o zamana kadar olan mesleğinin de hiçbir önemi yok.Yeter ki o ortamda tanıdığın insan olsun ve tutsun kolundan seni soksun.Özellikle rejide olay bu şekildedir.Kamera, ışık vs bunlar firmalarla olan işler zaten.Lisede bile okusan girebilirsin, piyasa da bir o kadar düştü zaten.Yarın öbür gün gidersen sete göreceksindir.
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi - Sinema ve Televizyon
Bizim Ekip Yapım Prodüksiyon / Trt Haber
ONUR KURNAZ
[email protected]