Sanıyorum metro sahnelerini kaçak/göçek, izinsiz çektiniz. Filmi için risk alan, derdini anlatmak için her yolu deneyen insanı seviyorum. Öncelikle emeğe saygı. Bir kaç boş plan çarptı gözüme ve maalesef filmin mesajını anlayamadım.

Film yeni bir şey söylemek anlamında (metin) özgün olarak nitelendirilemez fakat bu çalışmayı kendi dilini oluşturmuş tutarlı bir eser olarak değerlendirmek mümkün. Çekimler yukarıdaki arkadaşın da bahsettiği gibi gizli mi yapıldı bilmiyorum ancak bu açıların filmin dinamiğini zenginleştirici bir yanı olduğuna inanıyorum.

Not: Propaganda havasını bu denli yoğun taşımasaymış daha iyi iyi olurmuş. Kıssadan hisse tarzında mesaj kaygılı filmleri samimi bulmuyorum, üzgünüm.

İşlemek istediğiniz düşünce iyi olabilir, ben olsam böyle ağır bi düşünceyi kısacık bi filmle anlatmazdım.

Herneyse, yönetmenin oluşturduğu sinema dili yetersiz kalmış. En basitinden fotoğrafçılıkta üçte bir kuralı vardır. Bu filmin hiçbir planında uygulanmamış. Keza hareket boşluğuda öyle. Jeneriğe baktımda görüntü yönetmeni yokmuş, hiç şaşırmadım 🙂

Senaryoda çok başarılı sayılmaz. Ana fikir eh işte dedirtiyor ancak. Çok iyiydi diyemiyorum mesela.

Bkz, https://www.google.com.tr/search?q=%C3 % ... swa254DQAQ

https://www.google.com.tr/search?q=%C3 % ... 66&bih=663

https://www.google.com.tr/search?hl=tr & ... tQbnqIHgBQ

http://tr.wikipedia.org/wiki/Alt%C4%B1n ... B1l%C4%B1k)

Son link şeyolmamış düzenleyince hepsi gidiyor, uğraşılmaz, yine buraya yapıştırıyorum.

Yine olmamış code şeklinde veriyorum linki.
http://tr.wikipedia.org/wiki/Alt%C4%B1n_Oran_(foto%C4%9Fraf%C3%A7%C4%B1l%C4%B1k)

Ayrıca bkz, http://tr.wikipedia.org/wiki/Alt%C4%B1n_oran

Ve izleyiniz, Darren'in "Pi" isimli filmi. Bu filmden sonra altın oranı ve fraktallarla ilgili detayları ya da düşünceleri daha iyi kavrayabilir, filmlerinizde etkili bi şekilde uygulayabilirsiniz.

Başarılar..

Herneyse, yönetmenin oluşturduğu sinema dili yetersiz kalmış. En basitinden fotoğrafçılıkta üçte bir kuralı vardır. Bu filmin hiçbir planında uygulanmamış. Keza hareket boşluğuda öyle. Jeneriğe baktımda görüntü yönetmeni yokmuş, hiç şaşırmadım 🙂

Bu film üzerinden konuşmuyorum fakat aslında her zaman fotoğrafçılık kurallarına bağlı kalmamak gerekli. Bu kuralların bir noktadan sonra monotonlaştırıcı yapısı olduğuna inanıyorum. Örneğin sağdan sola doğru yürüyen bir oyuncuyu aynı yönde takip eden kamera ile çekmektense, her iki objeyi farklı yönlerde hareket ettirip belli bir noktada kesişmelerini sağlayarak farklı bir biçem denenebilir.

Uzun süre fotoğrafla ilgilenip, stok fotoğrafçılığı yaptım. İtiraf edeyim ben de biraz bu fotoğraf kurallarına saplantılıyım fakat bazen o kuralların dışına çıktığımda daha ilgi çekici kompozisyonlar yakalayabiliyordum. 🙂

ben bu ülkenin...bommmm... gibi olmuş biraz. mesaj yüksek bir skalada, görsel aşağılarda. sıkıntı buradan kaynaklanıyor. bunu müzikte kurtarmıyor. kürtçeyi dinledim, kağıttan okunduğu belli, vurgular yetersiz. diğer dilleri bilmediğim için bişey diyemiyorum. niye metro sahnesiyle açıldı film açıklarsanız sevinirim. olay istasyon etrafında geçerken istiklal caddesine girdik. ben bu ülkenin annesiyim denilen yer ile, diğer dillerde söylenenleri karşılaştırınca da farklılıklar zenginliğimizdirin ötesinde türk üst kimliğine "ana" muamelesi yapılmış sonucu da çıkabilir.
benim bir kıstasım var kısa film izlerken, bir filmi anlamak için yönetmenine filmin konusu ilgili sorular soruyorsam o film başarılı değildir bana göre. ucu açık bırakılmış, ne anlamak istersen,herkes aynı şeyi düşünmez denilerek savunma yapılamamalı.bu bir özeleştiri mahiyetinde lütfen yanlış anlamayın. yaptığımız bir hatadır bana göre; sinemayla bir şeyleri anlatmak mı istiyoruz yoksa sinemayla bir şeyler anlaşılmasın mı istiyoruz. olay şudur, şu anlatıldı, bizde anladık diyeceğimiz olgunluğa gelmemiş bir kısa film sektörümüz var.

İşlemek istediğiniz düşünce iyi olabilir, ben olsam böyle ağır bi düşünceyi kısacık bi filmle anlatmazdım.

Herneyse, yönetmenin oluşturduğu sinema dili yetersiz kalmış. En basitinden fotoğrafçılıkta üçte bir kuralı vardır. Bu filmin hiçbir planında uygulanmamış. Keza hareket boşluğuda öyle. Jeneriğe baktımda görüntü yönetmeni yokmuş, hiç şaşırmadım 🙂

Senaryoda çok başarılı sayılmaz. Ana fikir eh işte dedirtiyor ancak. Çok iyiydi diyemiyorum mesela.

Bkz, https://www.google.com.tr/search?q=%C3 % ... swa254DQAQ

https://www.google.com.tr/search?q=%C3 % ... 66&bih=663

https://www.google.com.tr/search?hl=tr & ... tQbnqIHgBQ

http://tr.wikipedia.org/wiki/Alt%C4%B1n ... B1l%C4%B1k)
yönetmen kişilerle özdeşim kurmamızı istediği için kişileri merkezde çekmiş bence, yani illa 1/3 olcak vs. diye bi şey yok...

filmle ilgili olarak da tehditvari olmuş...ne niyetle çektiğiniz belli olmasa da filmden, böyle algıladım yani...
muhammeta nın dediği gibi mesaj net olmasa bile gideceği yerler belirlenmeli filmin...açık uç da bi yere kadar açık olmalı yani 🙂 yönetmensin abi, tavrın net olmalı 🙂

Arkadaşlar alışılagelmiş, kabul görmüş kuramları yahut kuralları yıkmak için öncelikle onları çok iyi bilmek gerekir. Ancak onları çok çok iyi bildiğiniz zaman o kuralları yıkıp filminizi savunabilirsiniz. Misal çıkıp "ben bu filmde o kuramı yoksaydım çünkü geçerli sebeplerim vardı, bu sebepler şunlar şunlardı" diye açıklayabilmeniz gerekir yani ortaya somut bi eser çıkarıp köşeye çekilmekle olmaz ki kısa filmcilik, yönetmenlik. Ortadaki fikrin, kullanılan tekniğin dayanak noktaları sağlam olmalı. Bu film mesela şişirilmiş koca bi balon. Tek bi soruyla iğne batırmış gibi patlatırım ben bu balonu, çünkü kalkıp memleket meselesini ülke sorununu bana göre doğru olmayan biçimlere sokup anlatmışlar, ama gerek yok ortadaki düşünceyi çürütmeye. İnsanlar ortaya bi düşünce atmışlar, hoş karşılamalıyız. Doğruluğu yahut yanlışlığı eleştirilir o ayrı bi konu. Ama afedersiniz kör cahil kompozisyon bilgisi olmadan video çekip bi de üstüne "bir ülkenin gerçeği" diye slogan yazıp izleyicilere öyle lanse ediliyorsa seyirciye ben bundan rahatsızlık duyarım. Yukarda ki önerilerimde bu rahatsızlıgın tatlıdille dışavurumudur. Anlayan anlar zaten, herneyse yönetmen gelsin tartışırız daha, bakalım filmine bakış açısı neymiş ondan duyalım birde.

Özdeşim kurulmasını istediğin zaman karakteri merkezde çekmek de kurallardan biri...
Tabiki bir başkası bunu da yıkabilir, tüm kuralları da...
Önemli olan anlatmak istediğini en uygun şekilde anlatmak...
Bir başkası çıkıp ben bi şey anlatmak istemiyom da diyebilir ona da saygı duymak lazım 🙂
Evet filmin yönetmeni umarım aramızdadır da bir şeyler karalar buraya da 🙂

o bir fotoğraf kuralı olmaktan çıkmış, kadraj kuralı olmuş zaten sinemaya taşımış o kuralı fotoğraftır zaten bu işin başı biliyorsunuz, kullanması güzeldir, kullanmayan algısal bir sorun yaratır. Neden istesinki?

Senaryoya gelince, üzerine konuşulacak bir konu fak bu konuda ne desen birilerine dokunur, ki şu sıralar hiç konuşulmaz. Yanlış anlaşılmalar olacaktır mutlaka, yada rahatsız olan birileri...

Filmin mesajı "siz bu ülkenin neresindesiniz" olarak algıladım. Terörist bir karşıttı - diğerleri ise bu ülkenin kültürü bu toplumun sanatıydı, kültürüydü.

Tebrik ederim arkadaşlar.

Ben mesajı şöyle anladım. "Ölürken herkes ölüyor. Sen bizdensin yada sen değilsin. Asıl hedef sensin. Diye ayırmıyor ölüm." Ben böyle anladım yanlış da olabilirim.

Arkadaşlar alışılagelmiş, kabul görmüş kuramları yahut kuralları yıkmak için öncelikle onları çok iyi bilmek gerekir. Ancak onları çok çok iyi bildiğiniz zaman o kuralları yıkıp filminizi savunabilirsiniz.

Kesinlikle katılıyorum, keza o yüzden bu film üzerinden değil genel olarak konuştuğumu belirttim.

Filmin anlatmak istediği şeyin ise şu olduğunu düşünüyorum: Bu ülke farklı sınıflardan oluşuyor. Ve biz film sürecinde seyirci olarak her birini görüyoruz. Ancak finaldeki adamın yüzünün gösterilmemesi (doğru bir tercih) o noktada düşmanın bilinmeyen ya da dışımızda biri olduğunu vurguluyor. Filme getirilecek en mantıklı eleştiri budur.

Ben açık ya da gizli hiç bir mesaj alamadım ne yazık ki.

"Bir ülkenin gerçeği" derken tam olarak hangi gerçekten söz ettiniz? Farklı etnik yapıların aynı toprakta yaşayabildiğini mi? Yaşayamadığını mı?
Konu bam teline dokunuyor ama sadece dokunuyor. Buradan, seyirci bir şeyler çıkarabilmeli denebilir ama çıkaramıyorum işte 🙂