Firar'ın salınan değil sarsılan kamerası dışında başarılı buldum. Emeğinize sağlık.

Firar'ın salınan değil sarsılan kamerası dışında başarılı buldum. Emeğinize sağlık.
Ben onu ona çok daha küfürlü şekillerde ilettim kendisine, rahat ol Ayberk :). Özel bir ad da taktım ben o sallama hareketine ama şimdi burada yazmak yakışık almaz.

Firar'ın videoları yüzünden kamera sarsıntısına karşı inanılmaz bir korku ve antipati geliştirdim. Sarsılan kamera görünce anında kapatıyorum artık videoları. Bu filmi de zor izledim sonuna kadar. =)

Firar lütfen artık sabitle şu kamerayı. Senin görüntülerini izlerken beynim gıdıklanıyor titremeden dolayı. Tripod mu hediye edeyim sana ne yapayım söyle. 🙂
Firar'ın salınan değil sarsılan kamerası dışında başarılı buldum. Emeğinize sağlık.Firar'ın videoları yüzünden kamera sarsıntısına karşı inanılmaz bir korku ve antipati geliştirdim. Sarsılan kamera görünce anında kapatıyorum artık videoları. Bu filmi de zor izledim sonuna kadar. =)

İlk attığın mesajı görmüştüm Ayberk. Sakin ol. 🙂

Hahaha unutmuşum onu tekrar izleyince yine takılmışım. 😀

Kareler çok güzel ancak kameranın zaman zaman titremesi biraz bozmuş elinize sağlık kameranın hakkını en iyi şekilde vermişsiniz alınabilecek en max görüntüyü almışsınız.

Bu ana fikirle yola çıkılarak, “diğer insanların bu karakterleri dışlaması(veya umursamazlığı)” fikri biraz daha iyi işlenebilirdi. Çünkü diyalog yoklugundan film biraz yavan olmuş.

yeteneksiz dialoglar.ıvır zıvır içi boş kelimeler daha mı iyi olcaktı sanki?
kimse sizi dışlamaz ki kendinizi dışlatırsınız sonrası da yapmak isteyip yapamadıklarınızla koca bi hiç
galiba sanki bunu diyo gibi ya da demiyoda, ben görüyorum

hoşuma gitti defalarca izlediğim halde gene de hoştu...
ilk bakışta omo reklamları gibi duruyo ama ben o reklamları da sevmiştim : )

müzik güzel
konu güzel (izlemeyi sevdiğim bi konu)

o trafik sahnesi biraz şey gibiydi. kopuk gibi mi desem. öyle bişey sanki

bide oyuncuların simalarındaki benzemezlik ... nasıl desem .. nasıl derler "olmamış"

bide şey ...neden kahramanın yakasının düğmelerinin hepsi, her dönemde kapalı? abartı olmuş gibi sanki.

Film okumayı bilmiyorum,görsel sanatlarla yeni ilgilenmeye başladım ama film hakkında birşeyler yazmak istiyorum.
çocuk hakkında;topu olmasına rağmen eksik olan birşeyler var belki de çekingenlik,normalde oyuncuların sırtında olan numaralardan "32" numarasının çocuğun pantolonunun cebinde olması da dikkat çekici.
genç hakkında;elinde saf ve temiz duygularıyla getirdiği bir hediye var ama kıza cazip gelen saf,temiz ve içten gelen duygular değil de masadaki gencin çekiciliği,karizmatik konuşması yani ilgi çekmek için oynaması,rol yapması.
elini sımsıkı yumruk yapan gencin yumruğunun giderek gevşemesi(isyanının gücünü yitirmesi gibi...)
filmin sonundaki orta yaşlı adamın elindeki yüzük izi çok dikkat çekici,yüz ifadesi bir kabulleniş,acı bir iç çekiş,bir yorulmuşluk,bir teslimiyet sanki çok sevdiği kadını(ideolojisini,mücadelesini,fikirlerini) elinden almışlar gibi,alsalarda güneşin(hayatın) karartamadığı iz hala var...ve elinin altındaki yeşil bavul da "tabutu" çağrıştırdı bana kimbilir belki de içinde sevdiği kadın var...ve arkadaki salıncakta sallanan görünmeyen çocuğu(mücadelesinin meyvesi...)
film izlendikçe daha çok anlamlar yakalanıyor,müzik de çok uygun olmuş,teşekkür eder,başarılarınızın devamını dilerim,böyle filmlere ihtiyacımız var.

Film okumayı bilmiyorum,görsel sanatlarla yeni ilgilenmeye başladım ama film hakkında birşeyler yazmak istiyorum.
çocuk hakkında;topu olmasına rağmen eksik olan birşeyler var belki de çekingenlik,normalde oyuncuların sırtında olan numaralardan "32" numarasının çocuğun pantolonunun cebinde olması da dikkat çekici.
genç hakkında;elinde saf ve temiz duygularıyla getirdiği bir hediye var ama kıza cazip gelen saf,temiz ve içten gelen duygular değil de masadaki gencin çekiciliği,karizmatik konuşması yani ilgi çekmek için oynaması,rol yapması.
elini sımsıkı yumruk yapan gencin yumruğunun giderek gevşemesi(isyanının gücünü yitirmesi gibi...)
filmin sonundaki orta yaşlı adamın elindeki yüzük izi çok dikkat çekici,yüz ifadesi bir kabulleniş,acı bir iç çekiş,bir yorulmuşluk,bir teslimiyet sanki çok sevdiği kadını(ideolojisini,mücadelesini,fikirlerini) elinden almışlar gibi,alsalarda güneşin(hayatın) karartamadığı iz hala var...ve elinin altındaki yeşil bavul da "tabutu" çağrıştırdı bana kimbilir belki de içinde sevdiği kadın var...ve arkadaki salıncakta sallanan görünmeyen çocuğu(mücadelesinin meyvesi...)
film izlendikçe daha çok anlamlar yakalanıyor,müzik de çok uygun olmuş,teşekkür eder,başarılarınızın devamını dilerim,böyle filmlere ihtiyacımız var.
Ben teşekkür ederim zahmet edip yazdığınız için. Yorumlarınız beni mutlu etti. Karşılıklı bir algı kanalı açmışız. Sevindim.

Film okumayı bilmiyorum,görsel sanatlarla yeni ilgilenmeye başladım ama film hakkında birşeyler yazmak istiyorum.
çocuk hakkında;topu olmasına rağmen eksik olan birşeyler var belki de çekingenlik,normalde oyuncuların sırtında olan numaralardan "32" numarasının çocuğun pantolonunun cebinde olması da dikkat çekici.
genç hakkında;elinde saf ve temiz duygularıyla getirdiği bir hediye var ama kıza cazip gelen saf,temiz ve içten gelen duygular değil de masadaki gencin çekiciliği,karizmatik konuşması yani ilgi çekmek için oynaması,rol yapması.
elini sımsıkı yumruk yapan gencin yumruğunun giderek gevşemesi(isyanının gücünü yitirmesi gibi...)
filmin sonundaki orta yaşlı adamın elindeki yüzük izi çok dikkat çekici,yüz ifadesi bir kabulleniş,acı bir iç çekiş,bir yorulmuşluk,bir teslimiyet sanki çok sevdiği kadını(ideolojisini,mücadelesini,fikirlerini) elinden almışlar gibi,alsalarda güneşin(hayatın) karartamadığı iz hala var...ve elinin altındaki yeşil bavul da "tabutu" çağrıştırdı bana kimbilir belki de içinde sevdiği kadın var...ve arkadaki salıncakta sallanan görünmeyen çocuğu(mücadelesinin meyvesi...)
film izlendikçe daha çok anlamlar yakalanıyor,müzik de çok uygun olmuş,teşekkür eder,başarılarınızın devamını dilerim,böyle filmlere ihtiyacımız var.
Bu gayet de film okuma oluyor, öyle bilmiyorum falan yok. Tabii daha uzun ve derin olsa kimse şikayet etmez.

Galiba 5-6 falan oldu izleyişim.
Bazı başucu kısalarımdan biri olmaya gidiyor....

Tüm yorumları okumadım, öyle giridm en üstte ve daha önce izlemeidm diye açtım izledim(bezgin bi akşam..), emeği geçenlerin ellerine sağlık...

Müzik ve o koro sesi, aynı şarkıyı mırıldanıyor, inişleri çıkışları olmayan, tek başına sesi çıkmaya yetmeyen insanların oluşturduğu koro... hep aynı ritmin tekrarı aynı melodinin tekrarı...hep aynı yaşanmışlıkların tekrarı...

Tamam çocuğun topu var ama en güzeli çocuğun topu tertemiz, hiç kullanılmamış... Hiç kullanmadığı bi çocukluk, gençlik... Hiç kullanılmamış, "çekimserden temiz" hayat...

"Korkuyorum, hayat yürümesin istiyorum... Kuşlar ötmesin de demiyorum ama en azından buralarda uçmasalar... İnsanlar... İnsanlar nerden buluyor bu cesareti, ya şimdi yanlış anlar da tersleyiverirse onu, düşünmüyor mu ki hiç bu ihtimali?!. Ya da... Yoksa ben bundan başka ihtimal düşünmüyor muyum... Analtırlardı başkaları, dinlerdim bazen, bazen öyle heyecanlanırlar ve korkarlarmış ki, nefes aldıkları bile belli olsun istemezlermiş... Bu konuşma esnasında öyle sessiz almaya çalışıyordum ki nefesimi... Yoksa, yoksa ben neden nefes aldın der birisi diye demi düşünüp korkuyorum... Yoo, hayır, hayır korkmuyorum... Sadece insanlar çok acımasız. Hemen çekiyorlar fişi. İnsanlar acımasız, benim yapacak bir şeyim yok, elimden gelmez, gelmez fazlası... İyi geceler ay ışığıyla sevişen tavanım... Bakmıycam sana, yana dönüp uyuycam rahatsız olmayın siz..."